RSSDebat: het falen van Links
De Gentse Feesten zijn, als grootste cultureel volksfeest van Europa, een kanjer van een invulling van een deel van de omschrijving “stad van kennis en cultuur” die Gent zichzelf graag opkleeft. Wie echter denkt dat de invulling van het kennis-gedeelte iets is dat voorbehouden is aan onze universiteit, hogescholen en industrie buiten de feestenperiode, heeft het mis. Ook tijdens de feesten is er ruimte voor kennis. Niet alleen met geleide wandelingen en boottochtjes waarin u meer te weten komt over onze stad en haar rijke geschiedenis, maar ook met debat op hoog niveau.
Ik heb het dan over de Gentse Feestendebatten die onder motto “zonder dwarsliggers kunnen de treinen niet rijden” nu al voor de 20ste keer georganiseerd worden door vzw Trefpunt en Democratie 2000 onder leiding van Eric Goeman. De zaal zit vrijwel altijd afgeladen vol; de Gentenaren (en anderen) lusten er dus wel pap van.
Op zondag 19 juli 2009 boog het panel zich over het thema “het falen van links” om een antwoord te vinden op de vragen of de utopische oases opgedroogd zijn en wie rood een trap voor de kont geeft. Een groepje linksen dat elkaar de schuld geeft en de grond in boort, het leek me best een aangenaam vooruitzicht. Voorzien van de spreekwoordelijke cola en popcorn rolde ik dan ook uit mijn bed richting Minnemeers waar de debatten sinds dit jaar doorgaan.
De inleiding door prof Eric Corijn maakte het echter snel duidelijk: wie op zoek was naar een modderbadje, zou van een kale reis terugkomen. Het debat zou (zoals de andere jaren) op bijzonder hoog politiek-filosofisch niveau gevoerd worden. Volgens Corijn dienden we het verschil tussen de linkse partijen en de anderen vooral te zoeken in het feit dat linkse partijen streven naar volledige gelijkheid terwijl de anderen zich beperken tot een verhaal van gelijke kansen om aan de startlijn van een concurrentiële strijd te verschijnen.
Naast Eric Corijn en moderator Eric Goeman bestond het panel uit burgervader Daniël Termont (sp.a), John Crombez (sp.a), Erik De Bruyn (sp.a-Rood), Francine Mestrum (lector ULB), Felix Rottenberg (oud-voorzitter PvdA Nederland), actrice An Nelisen (PVDA) en Peter Mertens (voorzitter PVDA). Ik stel samen met u vast dat Groen! en CAP hier, net als afgevaardigden van dat handvol andere partijen en bewegingen uit de (klein-)linkse hoek, hier ontbreken. CAP verkoos naar verluidt zelf om niet deel te nemen en met een bus campagne te voeren, wat niet bepaald geapprecieerd en als een toonbeeld van de linkse verdeeldheid aangehaald werd.
Erik De Bruyn gaf meteen het startschot door Calimero-gewijs een eierschaal op zijn hoofd te plaatsen met een uithaal naar sp.a en zijn partijgenoten te vragen of hij hier wel voor zijn mening mocht uitkomen. Het antwoord “ge zijt hier in Gent” van Termont volstond ruimschoots. Geen van de panelleden gaf echter een eenduidig antwoord over wat een linkse partij en linkse/socialistische maatschappij nu precies is. Wel waren ze het erover eens dat de sp.a dringend uit het centrum weg moet richting links.
Hier was het dan ook De Bruyn die het feit hekelde dat op sp.a partijcongressen de conclusies reeds voorgedrukt zijn en het opschuiven naar links aldus onmogelijk gemaakt wordt. Verder hield Termont een (verwacht) pleidooi voor een bundeling van de rode en groene krachten in Gent, om samen met één lijst naar de kiezer te trekken. “We zouden een absolute meerderheid kunnen hebben!” Wat die absolute meerderheid dan precies zou realiseren en hoe die socialistische Gentse samenleving er dan zou moeten uitzien, wist hij echter niet te vertellen.
Het debat verliep opvallend rustig voor zo’n ruime setting. Alle sprekers lieten elkaar netjes uitspreken, wat uiteraard heel positief is maar het soms ook wel eens langdradig en droog kon maken als men zichzelf graag hoort spreken. Een speciale vermelding hier verdient Felix Rottenberg die zijn pleidooien met veel vuur bracht en zeker in het tweede gedeelte assertiever tussenkwam. Dat tweede gedeelte werd trouwens voorafgegaan door een best wel aangename vertelling over – hoe kan het ook anders? – de revolutie, gevold door twee luisterliedjes.
In het tweede deel brak Daniël Termont een lans voor een ander bestuursniveau: de steden. Iets waarin Eric “de stad kan de wereld redden” Corijn hem graag bijtrad. Concreet stelde Termont voor om, na zijn Distrigas-trofee nu ook met enkele grote (liefst socialistisch bestuurde) steden en agglomeraties in Vlaanderen en Nederland samen te werken op het vlak van energievoorziening. Hierdoor zou men, na het verpatsen van Electrabel aan Suez-Frankrijk, terug in een publieke energievoorziening kunnen voorzien en alzo het socialistische streven in beleid omzetten.
Francine Mestrum bracht hem snel terug met beide voeten op de grond met een vurig pleidooi voor meer aandacht van de linkse partijen voor Europa: als het door liberalen gedomineerde Europa beslist (na de banken en de postbedeling) de energievoorziening te liberaliseren, mag de publieke maatschappij van Termont immers terug naar af. Dringend tijd om met de socialisten meer te wegen in Europa en de interesse van de burger voor Europa aan te wakkeren dus. En ja: de socialisten moet dat verhaal en hun programma ook beter gaan uitleggen aan de mensen, vond het panel. Termont verwees hierin al naar “zijn” voorstel om het 100+ pagina’s tellende “fantastische maar veel te ingewikkelde” sp.a programma bevattelijker voor te stellen, wat resulteerde in het “durfplan” van 40 pagina’s, maar volgens hem beter beknopt voorgesteld kon worden als een 20-puntenplan. Iets waarin ondergetekende hem best kan volgen als hij vergelijkt met het succes van de uit vijf concrete punten bestaande campagne van de N-VA.
Termont verwees hierin met enige bewondering naar (die andere) Dedecker die zijn programma blijkbaar wel heel simpel kan uitleggen. Iets wat tot algemene hilariteit meteen door Corijn gecounterd werd met de woorden “als ge Freya VDB hoort spreken, is dat even simpel als Dedecker”. Grote afwezige in het tweede deel van het debat was John Crombez.
Naar het einde van het debat toe begon het publiek zich spontaan te moeien. Zo hield ondermeer een ex-mijnwerker een geëmotioneerd betoog. Uit de zaal kwam ook de opmerking om even in een eigen boezem te kijken nu de voorwaarden voor regularisatie van illegalen opgesteld zijn: wat met zij die hieraan niet voldoen? Termont beaamde dit, en claimde meteen een van de weinige burgemeesters te zijn die op dit vlak de wet aan zijn laars zal lappen en weigeren de politie uit te sturen naar mensen die bevel gekregen hebben het grondgebied te verlaten na een afgekeurde aanvraag. Iets wat volgens ondergetekende een fout signaal is en de onduidelijkheid alweer vergroot en het alleen maar aantrekkelijker maakt voor potentiële migranten die dan vooral geluk moeten hebben bij de juiste burgemeester terecht te komen.
Conclusie: een heel interessant debat op hoog niveau, al had ik zelf toch nog twee vragen waarop ik geen antwoord kreeg. Zo vraag ik mij af of het huidige electorale falen van links niet te danken is aan het succes qua realisaties van de vorige generaties linksen. Net zoals ik mij vragen stel bij de klaagzang over de verrechtsing: hoe valt het hierin te verklaren dat een partij als de N-VA deze verkiezingen sterk scoorde met, naast het klassiek-Vlaamse verhaal ook (met de Vlaamse hospitalisatieverzekering, kinderbijslag en eigen groene energiemaatschappij) een sterk sociaal verhaal? Dit zal voer voor een ander debat zijn, denk ik.
Niettemin was dit debat meer dan de moeite waard voor wie geen schrik heeft om de volle vier uren door te brengen in een vrijwel uitsluitend (extreem-)links gezelschap. Een welgemeende proficiat aan de organisatoren en trekker Eric Goeman met deze 20ste jaargang. Ook de volgende dagen staan er nog interessante debatten op het programma. U vindt de lijst hier terug.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik vond dat Erik De Bruyn zeker geen aanleiding heeft gegeven voor zijn “Calimero-gewijs een eierschaal op zijn hoofd te plaatsen”: John Crombez had er vlak voor hem duidelijk op gealludeerd dat het “publiek gediscussiëer” moest beperkt worden, wat in het schijn van het laatste sp.a-congres en zijn ongelofelijk liefde (sic) voor sp.a-Rood een niet mis te verstande boodschap was aan het adres van Erik De Bruyn. Ik vond het dan ook niet meer dan logisch dat deze laatste hierop reageerde.
Verder was het ook oud-PvdA-voorzitter Rottenberg die als eerste in het debat pleitte voor het stedelijke niveau en een “netwerk van steden” om de maatschappelijke en politieke problemen in Europa – te beginnen in België en Nederland – aan te pakken. Termont trad hem hier bij, maar verwees spijtig genoeg niet naar het bestaande initiatief waarbij er een netwerk van ecologische Europese steden is: in mijn ogen een eerste opstapje naar een uitgebreidere samenwerking, liefst op het sociale niveau.
Het zou kunnen dat het idd Rottenberg was die dit eerst voorstelde: ik heb geen notities genomen, dit artikel is louter wat ik mij ervan herinner. Vul gerust verder aan.
De boodschap van Termont voor een rood-groene samenwerking in Gent is niet nieuw, dateert al van voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Over het asielbeleid: er zijn meerdere burgemeesters die het weinig humane karakter van de uitzettingen negeren, en zolang de asielwetgeving niet eenduidig en gestroomlijnd is kan ik mij daar volledig in vinden. Met het akkoord van vorig weekend is dat nog helemaal niet het geval.
“Het falen van links” ??? Heeft links dan gefaald??? Vlaanderen en België worden al generaties gedomineerd door links. SP.a en CD&V worden geleid door de vakbonden, NV-A is volledig door de knieën gegaan voor SP.a om toch maar in een regering te kunnen zetelen, VLD is onder invloed van Verhofstadt een linkse partij geworden. LDD heeft niks in de pap te brokken en VB wordt door het ondemocratische Cordon monddood gemaakt. Groen haalt behoorlijk wat stemmen. En in Wallonië haalt links onwaarschijnlijk veel stemmen… Kijk naar de media. Het zijn linkse journalisten die er de plak zwaaien. De berichtgeving is totaal rood gekleurd. Kijk ook naar de programma’s die onze televisiezenders serveren: panem et circenses voor de massa. Het proletariaat is aan de macht. In dit land wordt rechts beschouwd als iets vies. Links heeft niet gefaald, links is de grote overwinnaar!
inderdaad, mooi samengevat trouwens…
waar zitten deze “linkse” journalisten?
Er zijn geen andere…
beste ijsblokje.
zoals iedereen weet op gentblogt behoor ik tot het rode voetvolk.
als ik hier naar pers en televisie kijk zijn dat in mijn ogen rechtse rakkers. in geen enkel land, buiten italie, krijgen rechtse figuren zoals de winter of de dekker zoveel zendtijd. er mag geen wind gelaten worden of ze krijgen hun zendtijd. alhoewel: waar het stinkt zijn ze op hun plaats.
voor mensen die democratie niet begrijpen maar liever een idiologie aanhangen gestoeld op een niet zo blije periode in ons recent westers bestaan kan een vakbond een aanslag zijn. dat begrijp ik: dictaturen houden daar niet van. rechts noch links.
volgens mijn beperkt democratisch gevoel zijn er spelregels: zelfs al heb je 25% van de stemmen zijn er nog altijd 75% die het volste recht hebben je niet te laten meespelen.
misschien, maar ik begrijp dat het voor sommigen wellicht te hoog gegrepen is, zou het wel eens nuttig zijn dat men de boekjes van ondermeer verhofstadt eens zou lezen. als dat links is dan moeten we de begrippen rechts of links laten vallen.
uit je woorden begrijp ik dat je je boven het proletariaat verheven voelt en dat je die links bestempeld.
ik ben blij dat ik dan tot het plebs behoor en niet tot die bende omhooggevallen betweters waarbij elk sociaal en medemenselijk gevoel ontbreekt.
als men het opkomen voor rechten al links gaat noemen dan was pater damiaan een communistische voorvechter.
nee, de werkelijkheid is dat meeste mensen zich wentelen in de verworvenheden van links zonder te weten waar ze die aan te danken hebben.
voor de rest is het gewoon je geschiedenis kennen.
Wat kan het leven toch mooi zijn voor een linkse rat gelijk ik….
inderdaad springt het in het oog hoe vaak rechtse tot extreem-rechtse partijen hier op TV aanbod komen. Dat de NV-A het bij de laatste verkiezingen zo goed deed is het succesvolle reklame lopen door de VRT. Het was S. Bracke die Dewinter en consorten salonfähig wisten te maken. Van een linkse journalist verwacht ik iets meer kritische vragen in plaats van extreem-rechtse politici sympatiek over te laten komen.
Bracke die Dewinter salonfähig wist te maken? Help?! Dan heb ik toch wat gemist, denk ik. Er gaat niets boven goed debat waarin het ware gelaat van Dewinter en consoorten naar boven gebracht kan worden. Dat zal meer helpen dan gelijk welke mediastrategie.
Bij de vorige gewestverkiezingen in 2005 konden Dewinter en Annemans ongegeneerd hun propagandaslag op de VRT uitoefenen. De resultaten waren er ook naar. Ook het proces dat ze toen aan hun been hadden en waarvoor ze vlak voor de verkiezingen veroordeeld werden wegens racisme legde ze geen windeieren waardoor ze in 2005 bijna éénmiljoen stemmen haalden.
Bij de laatste gewestverkiezingen was het Vlaams Blok/ Belang niet het voornaamste onderwerp maar stak de NVA eruit inzake dit en dat. De NVA is in feite ook links als ik voortga op alles wat ik hier boven lees en daar zij nu samen met de SPA/ CD&V in de Vlaamse regering zit en compromissen in linkse richting moet sluiten. Ik zou zo zeggen; al die NVA kiezers zijn reeds bedrogen. Wat gaan ze nu eigenlijk verwezenlijken ven hun programma?
Wie is trouwens de volgende partij die zijn propagandaslag op de VRT mag komen doen en de verkiezingen daardoor wint? Rarara; de toekomst zal het uitbrengen.
Het proces heeft hen electoraal helemaal geen windeieren gelegd, verre van, maar de bijhorende media-aandacht heeft hen toch allesbehalve salonfähig gemaakt hoor.
Ik denk dat N-VA wel eens redelijk wat zou kunnen verwezenlijken van haar programma. De vijf concrete punten waarmee N-VA naar de kiezer trok, staan allemaal in het regeerakkoord. Niet slecht, zou ik zo zeggen.
Ach zo; welke 5 concrete punten mogen dat dan wel wezen?
Dat waren het Vlaams economisch relanceplan of investeringsplan (assertief beleid ipv overschotten boeken om de putten van de andere deelstaten of de federale te vullen), hospitalisatieverzekering, groene energiemaatschappij, inburgeringsbeleid en kinderbijslag.
De vorige Vlaamse legislatuur was al bezig met een inburgeringsbeleid en van die vier andere punten moet ik de uitwerking nog zien en dan geloven.
Inderdaad, de vorige legislatuur werd het inburgeringsbeleid voor het eerst goed vormgegeven. Een punt dat N-VA tijdens de onderhandelingen binnenhaalde (leg het programma van toen en het regeerakkoord maar eens naast elkaar) maar waarvan N-VA helaas de trofee onder de vorm van het ministerschap niet mocht opstrijken. Nu ja, Keulen deed dat verre van slecht.
Wat er nog verder te doen valt deze legislatuur (en waar N-VA werk wil van maken) kan je nog altijd nalezen in het verkiezingsprogramma.
beste Peter, hebt jij al één journalist in dit land aan Dewinter en consorten horen vragen, vanwaar ze het geld hebben om van een “onbewoonbaar” verklaarde fermette in het West-Vlaamse naar een van de duurste luxevilla-wijken te verhuizen?
Hebt je ooit één journalist horen vragen, waarom Dewinter en consorten steeds weer in het buitenland tussen extreem-rechtse partijen opduiken?
Een jaar geleden was in Keulen een discussie over een moskee aan de hand en wie kon je er zien staan om er tegen te betogen: Vlaams Blok/Belang.
De Duitse commentaar over de deelname van Dewinter was niet mals, vanwege: Wat moet dene vuile veroordeelde racist nu ook nog naar Duitsland afzakken?
Op de VRT? Niets! Niets! Niets! Toen ik aan de VRT de bijdrage van de ARD doorstuurde, krijg ik al antwoord: Niet echt iets voor ons. Dit interesseert niemand.
Van die fermettes en toestanden weet ik helemaal niets, terwijl ik toch wel kan stellen een en ander van politieke berichtgeving te volgen. Vertel gerust meer, liefst met een link of zo.
Dat die commentaar uit Duitsland niet tot hier doorsijpelt, is jammer. Anderzijds moeten we ons ook de vraag stellen of dat wel een goede zaak zou zijn: die fasho’s leven nu eenmaal van hun slachtofferrol (cfr het racismeproces) en zijn erin gespecialiseerd dat extreem goed uit te buiten. Zie bvb hun anti-islambetoging. Welke beelden zie je: Dewinter die semi-hardhandig in de arrestatiebus geduwd wordt. Dit terwijl hij daar zelf de aap aan het uithangen was, de orde verstoorde, en bovendien nog eens de sleutels van de chauffeur wist af te pakken. Dat is iets dat we hen moeten nageven: ze weten bijzonder goed hoe dergelijke zaken in hun voordeel uit te laten draaien.
En ja, soms komt het wel (half) goed in de media. In de Keien van de Wetstraat vond ik het tekenend hoe Valkeniers de apartheid in Zuid-Afrika verdedigde. Gortig gewoon. Ik schreef er toen nog iets over: blijkbaar vinden onze media het belangrijker om uitvoerig in beeld te brengen dat een formateur (net zoals de overgrote meerderheid van de “Belgen” het nationaal volkslied niet kent, dan dat er enige duiding hierrond gegeven wordt in de populaire pers. Een kort stukje was het enige, maar OK, het was er wel. Het was nota bene een tsjeef die voor de enige reactie zorgde, waarvoor mijn respect.
Niettemin wijzen andere tellingen uit dat rode en groene politici verhoudingsgewijs meer aan bod komen in de media (in een positieve context, cfr ontspanningsprogramma’s) dan anderen.
Nu, het debat ging hier over het al dan niet falen van links. Jammer dat vrijwel alles moet resulteren in een debat over het VB. Want ja, ook daar zijn zij uiterst sterk in: in elk debat maken zij zichzelf en het cordon tot een omvangrijk discussiepunt. Er zijn interessantere zaken om over te discussiëren en die meer weerslag hebben over de toekomst van onze maatschappij dan de keuze van een democratisch gekozen meerderheid om een groep fasho’s van de macht te weerhouden.
PS: de vraag vanwaar al het geld voor de kopstukken om naar luxevilla-wijken te gaan verhuizen…
Omdat Dewinter en consorten volgens hun EIGEN opgemaakt CV nooit hebben gewerkt. Alleen van overheidsgeld leven.
Een beetje eerlijk blijven hé. Dit kan je immers veralgemenen tot heel wat politici die daar in het parlement “alles doen behalve werken”, althans volgens jou.
beste Peter, wat ik ermee wil zeggen is dat juiste deze partij (VB) meet een jaloers-campagne omtrent ons pensioen bij de laatste verkiezingen uitkwam. In tegenstelling tot Dewinter en consorten hebben de “Mohamets” meer bijdragen tot ons pensioen dat Dewinter, die alleen van overheidsgeld leeft.
falen? Ik stoor me nog steeds aan dit woord: falen. In gronde is het toch zo dat “links” de verleden 100 jaar zijn punten heeft kunnen waarmaken. Jan met de pet staat “Lippens” in niets meer na. Ook hij kan op reis gaan, heeft zijn huisje, en de welvaard is in gronde verzekerd. Een laatste poging door de Sp.a om alles gratis te maken is niet gelukt, want achteraf heeft Jan met de pet moeten beseffen, dat gratis niet voor iedereen is. (gratis-vervoer, kijk-en-luistergeld)
Groen is het niet gelukt om uit het planten en bijenverhaal af te geraken.
De mens op zich is egoistisch en eerst op het ogenblik dat Jan met de pet gevaar aanvoelt, is hij bereidt erop te reageren. (Dioxinecrisis) Of om een actueel thema aan te tonen: Ieder is verschoten over de vele ontsnappingen uit de gevangenis, maar niemand wil ervoor geld vrijmaken.
De campagne van de PvdA was leuk, maar alleen iemand een rode neus op te zetten om dan een hele campagne door naar de rode neus te wezen, is leuk, maar niet geloofwaardig.
Volgens mij was het een echte fout van “links” om samen met de VLD de zee in te gaan. Het brutale neokapitalisme ‘n beetje willen verzachten, is niet voldoende.
Zolang “links” geen echte alternatief tegenover het neokapitalisme kan aantonen, zal links het nooit meer halen. We leven uiteindelijk in tijden van hebbes, hebbes, hebbes.