Gentblogt

Gent Jazz, dag 9: Jazzy!

maandag 20 juli 2009 18u38 | patricia (tekst), bruno bollaert (beeld) | 1 reactie
Trefwoorden: concert, Gent Jazz, Gent Jazz Festival.

Voor de laatste avond van Gent Jazz mochten de organisatoren het bordje “uitverkocht” boven halen. Het werd een mooie afsluiter van een geslaagde editie. Elke dag in de namiddag kon u terecht in het festivalcafé voor het gratis Jong Jazz Talent. Gisteren leek volledig in het teken te staan van jonge artiesten die iets doen met jazz. Soms iets te poppy om in het eerste deel gesmaakt te worden (laat Melody Gardot daar de uitzondering op zijn). Op zondag beginnen de optredens in de festivaltent altijd wat vroeger. Het HoGent Jazz Orchestra mocht de spits afbijten. Met het goede weer moet het goed vertoeven geweest zijn op de Bijlokesite. Het publiek was in elk geval vroeg komen opdagen.

Het is niet overdreven om te stellen dat Lady Linn and her Magnificent Seven een thuismatch speelden. De tent, en zelfs de VIP-tribune, zat tot Liens en mijn verbazing al goed gevuld. De cover van Eddy Grant I don’t wanna dance bent u duidelijk nog niet beu gehoord. Het zorgde voor heel enthousiaste reacties in het publiek. Maar het is uiteraard niet haar enige wapenfeit. Cool down, It’s allright,… lagen meer dan goed in het gehoor. Ook een nieuw nummer als Good old Sunday blues werd goed onthaald. Wat sommigen aanvankelijk misschien afdeden als een gimmick heeft zijn plaats wel degelijk veroverd bij het festivalpubliek. This love affair waarmee ze haar set afsloot werd volmondig bevestigd. Voor de bisnummers werd Lien Degreef ereambassadrice van de alumni HoGent. Johan Persyn las de plechtige oorkonde voor.

Vorig jaar was Melody Gardot de revelatie van Gent Jazz. Ze vond het bijzonder leuk dat we vermenigvuldigd waren tijdens haar afwezigheid. Ze beloofde haar best te doen om ons het gevoel te geven dat de zon weg was. Een verwijzing naar haar probleem met licht, maar ook een mooie aankondiging van haar versie van No sunshine. Melody is duidelijk een bijzondere dame. Een klassieke chignon, een zedig kraagje maar ook een heel kort wit kleedje met schitterende nylons. Niet meteen wat je van een jonge Amerikaanse zou verwachten. Ze houdt van mooie dingen en whiskey. Haar liederen dragen vaak een zekere droefheid in zich mee, wat nog onderstreept wordt door haar donkere timbre. Zonder problemen slaagde ze erin om de tent mee te voeren tijdens Our love is easy, een schitterende ballad van haar meest recente cd My one and only thrill die ongetwijfeld nog vaker on repeat zal staan bij ondergetekende. In haar muziek nam Melody ons mee van Louisiana naar Parijs. Maar ook Somewhere over the rainbow. Haar versie van deze klassieker uit the wizzard of Ozz is een eerbetoon aan haar grootmoeder die haar opgevoed heeft. Een hemelse afsluiter. Maar het publiek wou en zou nog meer krijgen. Ze nodigde zich alvast zelf uit voor de editie 2010.

Jamie Cullum mag er dan al uitzien als een gemiddelde Britse gast, voor zijn dertigste verkocht hij alvast meer platen dan gelijk welke jazzmuzikant in Groot-Brittanië. Hij heeft alvast het lef om zijn eigen ding te doen? Welke jazzartiest (of artiest op een jazzfestival, zo u wil) begint anders zijn set met een cover van Rianna’s Please don’t stop the music? Maar het minste wat je kan zeggen is dat hij ook met een piano overweg kan. Op de toetsen, en tot groot jolijt van achteraan in de tent, stond hij tijdens er het tweede nummer Get your way al op recht. De schermen (weer zwart-wit trouwens) lieten het bij momenten wat afweten. En zo maakte hij meteen zijn reputatie als performer waar. Ach, ik denk dat ik dit niet onbevooroordeeld kan beschrijven. Tot verbijstering van mijn beste vriendin aan wie ik het in het eerder deze week opbiechtte heb ik maar liefst drie cd’s van hem in mijn collectie staan, en ik vind Get your way een ongelooflijk sexy nummer. Laat u dus gerust gaan in de commentaren.

Hij was ‘s morgens met zijn ouders Gent gaan verkennen en was verkocht. Met de start van de Gentse feesten vond hij ons een stad vol party people. “I saw a man drinking Leffe at 10 in the morning and he was as fresh as the day he was born.” Photograph kreeg er spontaan een andere tekst door. Hij prees het Belgische publiek voor hun enthousiasme tijdens alle liedjes. En ook de exportproducten: bier, chocolade en Toots. De ideale inleiding voor zijn duet met Toots What a difference a day made, alleen moest hij het dit keer met het publiek stellen. Hij leek meer dan tevreden. “I may have played a few wrong notes, but they were played with feeling.” Hij kan zichzelf duidelijk relativeren. Hij slaagde er ook in om een aantal rustpunten in te lassen, zoals If I ruled the world met de tekst van Tony Bennett maar een eigen arrangement. Een ode aan zijn grootmoeder die overleed toen hij zijn nieuwe album aan het opnemen was. Dat album komt er trouwens aan in november en als we mogen voortgaan op de nummers die we gisteren hoorden, klinkt het heel Jamie Cullum. En ja, misschien heeft het lang geduurd maar hij had behoefte aan wat verlof en hij heeft ondertussen songs voor films van Clint Eastwood geschreven.

De interactie met het publiek gaf de meesterperformer Jamie Cullum vleugels. Een feestje als afsluiter!

Gent Jazz, vond plaats van 8-12 & 16-19/07. Wie het Jong Jazztalent Gent concours gemist heeft, kan nog elke dag van de Gentse Feesten terecht in het Duvel-Droomschop op het Emile Braunplein (telkens vanaf 14u).

—

HoGent Jazz Orchestra
Jim Cole (zang), Elke Bruyneel (zang), Jasmine Tomballe (zang), Peter Lesage (piano), Maarten Standaert (bas), Wouter Van Tornhaut (drums)

Lady Linn & Her Magnificent Seven
Lady Linn (zang), Marc De Maeseneer (bariton saxofoon), Frederick Heirman (trombone), Tom Callens (tenor saxofoon), Yves Fernandez (trompet), Christian Mendoza (piano), Koen Kimpe (bas), Matthias Stansaert (drums)

Melody Gardot
Melody Gardot (zang), Kenneth Pendergast (bas), Charles Staab III (drums), Patrick Hughes (trompet), Bryan Rogers (saxofoon)

Jamie Cullum
Jamie Cullum (piano, zang), Brad Webb (drums), Chris Hill (bas), Rory Simmons (trompet), Tom Richards (saxofoon)

© 2009 GENTBLOGT VZW