‘t Is gedaan!
Op Gentblogt zijn ze nog niet (helemaal) gedaan, de Gentse Feesten, maar in de stad deze late namiddag: toch eigenlijk wel.
De Vrijdagmarkt was terug leeg, de laatste opleggers met stukken hydraulische misselijkmakers reden ons voorbij op de Ottogracht. De duiven en het vrolijk slalommende bezemwagentje van Ivago verdeelden er de laatste restjes onder elkaar.
Her en der stonden de speciale feestenfietsenstallingen leeg te blinken: er hing dan ook dreigend “ontruiming vanaf 298 juli 20089″ op.
Het Baudelopark zag er als een maanlandschap uit: geen spoor meer van modder, alleen de belofte van veel, veel stof. En de hoop dat het gras weer groener wordt, met zijn uitvalsbasissen vanonder de podia en de kiosken.
Geen Polé Polé meer, ook: vervangen door een verse lading toeristen, of misschien wel achterblijvers, die in de avondzon aan de terrassen zaten, tussen zongebruinde torso’s en hoogtewerkers, druk bezig matten te rollen en staketsels af te breken.
Veel vuilbakken, veel plastiek, veel apocalyptische wolken, maar bijna geen Gentse Feesten meer.
Alleen op de Vlasmarkt — geen haar op mijn lichaam denkt eraan om het ooit vanzeleven Flashmarkt te noemen — blijft het volgens mij nog even Feesten: ik kan me niet inbeelden dat de weeë stank van menselijk wrakhout er nog deze week wegtrekt.
Allez ju. Nog, wat, 350 dagen of zo?
© 2009 GENTBLOGT VZW
Dat was het dan ….. tot volgend jaar!
verdomd knappe foto’s, chapeau!
Mooi, hoe Gent weer van onder de feesten kruipt.
We kijken al uit naar de Patersholfeesten
wat me opgevallen is dat het allemaal zo snel gaat.. lijkt me sneller te gaan dan alle andere jaren…
mooie foto’s! sjiek werk!
Het is altijd bevreemdend hoe de stad plots voor een maandje half in slaap valt, tot de patersholfeesten het einde van de zomer aankondigen (en, jammer genoeg, de laatste jaren telkens met passend herfstweer), en de stad terug tot leven komt.
En Jazz in ‘t Park op een aangename wijze de Zomer uitgeleide doet.
waarop de nazomerse buurtfeesten er aan komen…
Allez; goed om te weten. Kan ik weer veilig naar het centrum van mijn stad fietsen en mijn boodschappen doen zonder al die idioterie tegen te moeten komen.
echt, elke keer moet er toch iemand de goedgezinde medemens uithangen, nee?
blijkbaar wel. het moet droevig zijn als ge zo moet leven, denk ik dan. Ik kan niet veel meer dan medelijden voelen.
Mijn sterfdag zal de mooiste dag uit mijn leven zijn.
ik geniet ook meer van een gemoedelijke sfeer in Gent,dan van de Grootste Vlaamse Kermis van ‘t land
knappe fotoreeks
de eerste foto is echt wel onbeschrijflijke goed, bangelijk en schitterend!