Het Bijlokefestival
September is duidelijk niet enkel de start van een nieuw schooljaar. Zowat alles en iedereen schiet opnieuw uit de startblokken, zo ook muziekcentrum De Bijloke. Al verschillende jaren openen zij hun concertseizoen met een gratis festival. Bovendien hadden ze met hun tienjarig bestaan nog een extra reden tot feesten.
Tot op heden was het ons niet gelukt om daar eens een kijkje te gaan nemen, maar daar zou nu dus verandering in komen. In augustus meteen gratis dagpassen aangevraagd en vervolgens aftellen naar 5 september. Het weer zat in elk geval mee: ietwat fris maar geen regen en regelmatig een zonnetje dat nog voldoende kracht had om ons op te warmen. Ons gezelschap bestond o.a. uit een vier- en een tienjarige, benieuwd wat zij ervan zouden vinden.
Het afgelopen jaar onderging de site van de Oude Bijloke een grondige metamorfose. De werken zijn uiteraard al langer bezig, maar nu krijgt het eindresultaat steeds meer vorm. Het spanningsveld tussen de oude gebouwen met onregelmatige stenen en houten balken enerzijds en nieuwe delen met betonblokken en grote glaspartijen anderzijds, zit — wat mij betreft — echt wel goed (die combinatie wil immers wel eens tegenvallen). Misschien moeten we op Open Monumentendag volgend weekend nog maar eens terugkomen om hiervan ten volle te genieten (een tip, voor mocht u nog niets te doen hebben op zondag). Vandaag kwamen we echter voor de muziek.
Bij de balie mochten we onze armbandjes afhalen en kregen we meteen een programmabrochure mee, compleet in een nieuwe huisstijl (geel, zwart en bolletjes/stipjes/gaatjes). Een behoorlijk gevuld programma met diverse workshops voor kinderen en muziek uit de meest diverse windstreken. Een keuze drong zich bijgevolg op. We besloten om onze namiddag te starten in de tuin. Daar zorgde La Femme Belge, een clubje dat exclusief uit mannen bestaat, voor een vrolijke portie swing- en gipsyjazz. Samen met het zonnetje zorgden ze meteen voor een gezellige ambiance. Het jongste lid van ons gezelschap kon in elk geval niet stil blijven zitten en sprong lachend rond op de tonen van de muziek.
Intussen stroomde de site aardig vol zonder echter een overladen indruk te geven. Even navragen bij de organisatie leerde dat alle 2000 dagpassen waren gereserveerd. In de grote concertzaal is er echter maar plaats voor 1000 personen, maar men was er gerust is. Een blik op het programma leerde ons dat we nog wel even tijd hadden alvorens het Spiegel String Quartet, onze volgende keuze van de dag, zou starten. Ideaal dus om eens rond te dwalen in de gebouwen en wat sfeer op te snuiven.
In de prachtig gerestaureerde bibliotheek van de site konden we terecht voor een tentoonstelling over instrumentenbouw, meer bepaald over de Alemannische viool. Deze tentoonstelling kwam tot stand door de afdeling instrumentenbouw van het conservatorium (onderdeel van de Hogeschool Gent). “De Alemannische instrumenten geven een zicht op de vioolbouwtraditie die zich van Engeland tot Polen uitstrekte en minstens even oud is als de Zuid-Alpijnse (Italiaanse) traditie, maar er zich duidelijk van onderscheidt.” Zo lezen we in de programmabrochure. Interessant, maar ik liet mij toch het meest bekoren door het bibliotheekgebouw ‘an sich’.
Tijdens onze wandeling werden we in de vestibule verrast door de Muziekdozen van Moniek Darge (Stichting Logos). Eén voor één haalde ze de muziekdozen onder een plastic stolp vandaan en vertelde ze er een verhaaltje bij over het ontstaan ervan. Soms poëtisch, dan weer grappig, soms heel eenvoudig, dan weer met een dubbele bodem. Er was een muziekdoos voor de oceaan, een bombermuziekdoos, een vredesmuziekdoos, om er maar enkele op te noemen. Voor de hondenmuziekdoos haalde ze er zelfs een echt hondje bij! Het publiek lustte de verhaaltjes wel want toen ze halfweg iedereen de keuze liet om te vertrekken, bleef nagenoeg iedereen nieuwsgierig wachten om te horen wat er over de resterende muziekdozen nog te vertellen viel.
Van al dat luisteren zou een mens dorst krijgen. Daarom besloten we gebruik te maken van de diensten van de Bijloke Bistro. We hielden het bij een drankje maar vanaf nu kan je er zowel overdag als ‘s avonds terecht voor een maaltijd met zicht op de middeleeuwse concertzaal. Coeur d’Artichaut, al jaren een vaste waarde in Gent, staat in voor de bereiding en bediening. De Bijloke Bistro is open van maandag tot vrijdag van 12 tot 18 u. en op concertdagen kan u er van twee uur voor tot twee uur na de voorstelling terecht voor een diner. Wij namen alvast een kennismakingsbon mee die ons recht geeft op een gratis ‘Bellini’ huisaperitief bij het nemen van een maaltijd.
Van de Klankrups en Vooruit met de Kuit hoorden we in de verte klanken weerklinken maar wij trokken inmiddels richting concertzaal voor het Spiegel String Quartet. Onze vrees dat niet iedereen binnen zou kunnen, bleek ongegrond maar de zaal zat toch voor 80 % vol, schat ik. Het viertal, bestaande uit drie heren en een vrouw, brachten ons op viool, altviool en cello drie stukken ten gehore. Op het programma stonden Langsamer Satz van Anton Webern en het Strijkkwartet in f, opus 80 van Mendelssohn. Boeiend was ook hun derde stuk, nl. een kersverse compositie van Bert Ostyn, frontman van Absynthe Minded. En was het nu omdat ik het wist, maar ik meende toch hier en daar bepaalde klanken in het stuk terug te horen, die ik kon linken aan de muziek van Absynthe Minded. Bovendien krijg je er sowieso de schitterende akoestiek van de concertzaal met haar prachtig houten gebinte bovenop en dat alleen maakt een optreden hier al de moeite waard.
Het avondprogramma met o.a. het orkest van de 18de eeuw, het Spectra Ensemble en Bord du Nord (een bespreking volgt later nog — nvdr) hebben wij helaas aan ons moeten laten voorbijgaan (kleine kindjes moeten immers op tijd in bed) maar desalniettemin was dit een geslaagde en gesmaakte dag! Zonder tegenbericht zien ze ons hier volgend jaar zeker terug.
Meer info over het jaarprogramma van het muziekcentrum kan u lezen op de site van De Bijloke Muziekcentrum; meer info over de nieuwe Bijloke Bistro lees je op debijlokebistro.be
© 2009 GENTBLOGT VZW
Mooie foto’s Bruno.
Ik wou dat mijn foto’s bij de opening van De Bijloke ook zo mooi waren (klik op een van de foto’s voor de hele serie).
https://archief-najaar-2007.blogspot.com/2007/12/opening-muziekcentrum-de-bijloke.html