Gentblogt

The Block Gent — acht

dinsdag 20 oktober 2009 22u04 | Michel Vuijlsteke | 8 reacties
Trefwoorden: televisie, The Block.

VT4 stuurde het gisteren al persberichtgewijs de wereld rond: Pieter en Aleksandra verlaten the Block.

Ze werden van in het begin geportretteerd als bon-vivants, lolligaards, mensen die het ervan pakten. Hoe verder in de serie, hoe meer ze afgeschilderd werden als luiaards—en dan vooral Pieter.

Het spreekt vanzelf dat ik ze niet ken, maar ik zag vooral twee mensen die het allemaal relativeerden, en van in het begin besloten hadden om hun prioriteiten te stellen: een goede afwerking of geen afwerking, bijvoorbeeld. Want áls het gedaan was, dan was het goed gedaan.

Ik maakte me ook al van in het begin zorgen toen ik hoorde dat ze net een kindje gekregen hadden. Zelfs al blijft zo’n koter nachten bij grootouders slapen, dan nog: kleine kinderen, dat is slopend, en zeker een eerste. Zelfs als ze u niet wakker houden ‘s nachts, dan nog zitten ze heel de tijd in uw hoofd.

Voeg daar dan nog eens aan toe dat Pieter en Aleksandra full-time werk hadden, en dat de deadlines al een paar afleveringen compleet onhaalbaar geworden waren, en het verbaast eigenlijk niemand dat ze ermee kappen.

…en dus komt er een nieuw koppel in de plaats.

Wie zijn reality TV een beetje kent, wéét dat dat gegarandeerd ambras is. Al van de eerste series Big Brother was dat duidelijk. Zelfs al zit het er bovenarms op tussen de al aanwezige mensen: steek er nieuw volk bij en het is plots oud tegen nieuw.

Psychologen in de zaal? Er zal wel een term voor zijn, voor zo’n Stockholmsyndroomachtig iets.

Al is er wel iets voor te zeggen, natuurlijk: een nieuw koppel is een fris koppel, dat niét al weken aan een stuk nachten doortrekt onder strikte deadlines. Alhoewel: Pieter en Aleksandra staan echt wel heel ver achter op de andere teams, dus misschien dat het op die manier wel compenseert.

Oui shalle ci, aille suppose.

Wie is het nieuwe koppel, trouwens? Cindy en Jurgen! Het eerste dat ik ervan hoorde, was toen ene CindyEnJurgenVanTheBlock me dit weekend vroeg om Facebookvriendje te worden. Dat maakte De Man Van De Gespecialiseerde Pers in mij wakker. Die heeft geen scrupules, en houdt zich dan ook niet in om een vals interview af te nemen, met dank aan de m/v van de persberichtendienst van VT4.

Gentblogt: Hallo Cindy en Jurgen van The Block stel jullie even kort jullie voor zelf?

Cindy en Jurgen: Goedenavond Gentblogt wij zijn dus Cindy en Jurgen wij kennen elkaar reeds twaalf jaar en hebben een zoontje van vier Jurgen. Acht jaar hadden wij een zaak doch hiermee zijn wij een jaar geleden gestopt om meer tijd met ons zoontje te kunnen doorbrengen.

Gentblogt: Dankuwel Cindy en Jurgen en vertel eens wat meer over uzelf als je wil?

Cindy van Cindy en Jurgen van The Block: Ja, dus ik ben Cindy geboren op 8 oktober 1977 te Dendermonde en woonachtig te Hillegem. Ik ben van beroep etalagiste en mijn hobby’s zijn inrichten en decoreren, creatief bezig zijn, schilderen, tekenen, vrijwilligerswerk op school (toezicht bij kleuters tijdens middagpauze).

Jurgen van Cindy en Jurgen van The Block: Ja en mijn naam is dus Jurgen, 31 jaartjes jong en geboren op 5 mei 1976 te Aalst. Ik ben eveneens woonachtig te Hillegem en vertegenwoordiger van beroep en mijn hobby’s zijn voetballen en ravotten met mijn zoontje.

CindyEnJurgenVanTheBlock spreken via die perstekst in mijn hoofd kwiskandidaatvoorstellingsvlaams, geen idee hoe dat zo komt. Form follows function, denk ik, of zo.

Oh, en bij de perstekst zat ook nog een vragenlijstje — ik vermoed dat het iets is dat bij de inschrijving ingevuld moest worden. Ik geef het u ter informatie mee:

Wij doen mee aan ‘The Block’ omdat… ik moet van mijn vrouw
We moeten tijdens ‘The Block’ afscheid nemen van… onze zoon Ruben
Gyproc doet ons… zweten!
Onze favoriete te verbouwen kamer… keuken, een lege maag om mee te werken is niet zo goed hé.
Wij kunnen heel goed… creatief zijn en samenwerken.
Je moet ons niet vragen om… electriciteit te leggen, vooral als je geen punkkapsel wil!
Crisis en geen verbouwbudget is… een uitdaging en test je creativiteit.
Sanchez is… streng maar rechtvaardig.
Ons motto in ‘The Block’… Niet gaan slapen tot de zon weer opkomt.
In ‘The Block’ leef je op… adrenaline
Half werk is… al 50% gedaan.
Het dodelijkste aan ‘The Block’ is… het gemis van onze zoon
Het leukste in ‘The Block’… beloond worden als je een goed idee uitwerkt.

…en zo kennen we Cindy en Jurgen toch al een klein beetje meer. 

On with the show!

We waren geëindigd vorige week met Hugo en Nadine die een saai bureau hadden gemaakt, waar ze zelf tevreden over waren, en waar Sanchez ook over de afwerking tevreden was. En Ellen en Michel met een levensgevaarlijk kinderbed in de vorm van een piratenboot. En Didier en Sofie met, euh… geen idee meer eigenlijk. Oh ja, ‘t is waar: Michel had schroeven gezien in het plafond bij Hugo. Juist ja.

En we zien de besluitvorming bij Pieter en Aleksandra: ze hebben het geprobeerd, maar het lukt niet om The Block te combineren met hun job. Ze hebben het enorm onderschat: ze wilden het meemaken, maar het is niets voor hen. Zeer rationeel, geen ruzie of zo, gewoon: kappen.

De rest van de groep neemt het nog goed op: ze beseffen dat er iemand anders komt die uitgeslapen zal zijn, maar ze beseffen ook dat ze met een grote achterstand zullen moeten starten. Sofie heeft het er nog het moeilijkste mee, de dutsin.

Reclame! En ze beloven ons ambras na de reclame!

De experten komen langs voor de kamerprijzen. Inzet: 5000 euro. Lena Hoffman en Rudy Leroix komen nakijken. En, hoera! Eddy en Roger zijn terug!

De piratenkamer van Michel en Ellen: Supertof idee, maar bric-à-bracstijl, en er komen ongelukken van. Ze hebben progressie gemaakt in vergelijking met vorige keer, de ideeën zijn goed, maar het mag allemaal beter uitgewerkt zijn.

Didier en Sofie’s graffitikamer: eerste indruk is “wow”, bij de experten. Roger en Eddy vinden het een zoekplaatje. Maar het is waar: ze hadden er een kamerbrede kast van kunnen maken ook, en dan was het nog beter.

Hugo en Nadine’s hyperdure bureau geeft een donkere, sombere, claustrofobische indruk. Een verschrikkelijk kantoor om van 9 tot 5 te zitten, meer voor een begrafenisondernemer dan iets anders. En het contrast tussen de cottage-kamers en het bureau is te groot.

Hey, en daar zijn Jurgen en Cindy! ‘t Zien er sympathieke mensen uit, en ze hebben veel zin om er meteen aan te beginnen. Hun smaak: modern, strak, veel licht en toch cosy. Niet kliniek. En hun sterkste punt zal hun creativiteit zijn.

Ze krijgen ook meteen het slechte nieuws: ze hebben maar 3022 euro om mee te verbouwen. Brr.

Ze gaan The Block verkennen, en ze vinden de eerste indruk van Pieter en Aleksandra’s loft goed meevallen.

Ondertussen is het prijsuitreiking bij de andere drie koppels. Die het minder en minder goed vinden, dat er een nieuw koppel komt. Afijn: de prijzen.

Nadine is ervan overtuigd dat ze de eerste prijs gaat krijgen. Maar: de derde prijs—1000 euro—gaat naar Hugo en Nadine. En van de weerbots zeggen Hugo en Nadine, zonder nog maar iets anders af te wachten, dat ze het dan ook aftrappen.

Boel: “zoek maar iemand anders,” zeggen ze. En “The Block is gewoon absurd”. Ze zeggen dat de andere kamers niet afgewerkt zijn, en Sofie zit meteen op haar paard.

Nee serieus: ze moeten niet overdrijven. “Hier eindigt het,” zeggen ze, omdat de afwerking perfect was. Maar het gaat niet alleen over de afwerking, het gaat over de hele kamer!

Hopladiejee, ‘t spel zit helemaal op de wagen, want Didier en Sofie winnen de kamerprijs. En ze lopen met twee weg.

Maar zo slechte verliezers jong. Ze zijn effektief gewoon wég. En ze hebben alles meegenomen, alle kasten leeggemaakt, ingepakt en weggewezen.

…en op dat moment komen Jurgen en Cindy binnen. Awkward? Tiens, nee: het eerste contact is wel goed. Hoera: ‘t zijn zo geen hyperserieuze mensen. Wel dubbel awkward als Hugo en Nadine alsnog zouden terugkomen, dat wel.

Allez hop, reclame. En er wordt ons ruzie beloofd tussen Ellen en Michel. Zucht.

De volgende dag: Jurgen en Cindy maken kennis met de sanitaire voorzieningen van The Block: een waterspuit en een emmer bij wijze van badkamer.

En inderdaad: het spel zit op de wagen bij Michel en Ellen. Nu Michel voelt dat zijn grootste concurrent weg is, zindert het zizanie-zaaien van Nadine nog na: hoe gaan ze de eventuele winst verdelen?

Michel stelt 60–40 voor, maar Ellen zag dat niet zitten. Vreemd: op basis van wat we zien op televisie lijkt dat een eerlijke verdeling. Maar Ellen wil 50–50. En ze gaat zichzelf alvast badkamerleggen aanleren via internet. Ahem.

Ellen is werfleider, zegt Michel. En nu moet Ellen ook het zware werk doen. Michel ziet er niet naar uit toe te geven.

Cindy en Jurgen beslissen van de kinderkamer een meer neutrale logeerkamer te maken, en er dus een andere kleur in te steken.

…en een dag later zijn Hugo en Nadine terug. Wij vermoeden dat de productie er een hartelijk woordje gesproken heeft. Ze maken zichzelf iets anders wijs, maar bon. Nadine is “blij” met het voorval, zegt ze, en ik zweer dat ik de luchtaanhalingstekens kon horen, want nu staat ze weer met haar twee voeten op de grond. Enfin ja.

Elders: Didier en Sofie raken na hun deadline niet echt meer in gang. Het vertrek van Pieter en Aleksandra zindert ook nog een beetje na.

Na middernacht: Ellen werkt nog altijd als een beest verder, en Michel doet nog altijd op zijn dooie gemak praktisch niets. De dag erna, als er allerlei sanitair geleverd wordt, weigert Michel ook daar te helpen.

Toch een béétje zwak. Voor zover ik het begrepen heb, heeft Ellen echt wel fulltime werk vér van Gent, en kan ze er niet vroeger raken. En, oh, erg: Ellen heeft gisteren de verkeerde profielen gezet, Michel wist het, en hij heeft het haar niet gezegd. Toch een beetje héél zwak.

Ellen komt nét toe als de liftman aan het inpakken was, wat wil zeggen dat er nog eens honderd euro moet betaald worden.

…en oei, ai. Nu komt dat van die profielen naar boven. De katte zit in d’horloge.

Het is hard tegen hard bij Michel en Ellen, maar een kind voelt aan dat ze er zich allebei niet goed bij voelen, en dat ze allebei weten dat ze kinderachtig bezig zijn.

Mijn gedacht? Het komt weer goed, en het wordt 50–50 en Michel mag de auto houden. Of 60–40 en Ellen mag de auto houden. In geval van winst, natuurlijk.

De volgende dag bij Michel en Ellen: Michel heeft ook vandaag niets gedaan overdag, en is niet van plan meer te doen.

Jurgen en Cindy hebben, als het goed zit, een week om een badkamer te maken. Dat wordt moeilijk. Ze zijn nog bezig aan hun berging, en ha kijk, Sanchez is er. Jurgen moet al meteen zijn studs uitbreken: hij heeft er van 100 gebruikt in plaats van van 75, waardoor er deuren niet open kunnen.

Bij Didier en Sofie is er nog niets: ze waren op advies aan het wachten. Sanchez kan er niet echt mee lachen, al verzekeren ze hem dat het in orde komt.

Bij Hugo en Nadine is Sanchez ook teleurgesteld: hij krijgt de indruk dat Hugo niet veel kaas gegeten heeft van douches zetten. Een snel schemaatje om een waterdichte douche te maken, en hij is ervandoor, naar Michel en Ellen.

Ellen heeft veel vragen voor Sanchez. Ze gaat een inloopdouche maken, en Sanchez wil ze op voorhand zien, voor ze betegeld is. Maar Sanchez verschiet vooral heel erg van Michel. Hij doet zo’n beetje vaderlijk, en Michel’s gemoed schiet er al meteen bij in. Ik zwéér dat ik traantjes zag.

Mijn voorspelling? Het komt in orde, en Michel en Ellen worden goeie vrienden, met hun respectieve halve trouwboeken erbij.

Ik heb nood aan happy ends, ik.

Tot volgende week!

© 2009 GENTBLOGT VZW