RSSOver Châlet du Sud en Coliseum
Herinnert u zich deze oproep nog, van enkele weken geleden? Michel Noppe vroeg informatie en beelden over het Châlet du Sud in het Zuidpark en over het Coliseum.
Zoals in de lijn der verwachtingen lag, konden enkele notoire Gentkenners voor bijkomende informatie zorgen.
Lezer Jean-Marie De Wulf:
- “Er stonden in de omheining van het Chalet du Sud één of twee tennisvelden in rood asfalt, een minigolf en een “rollerskating†parcours, plus de nodige terrassen. De Heer Renard, zoon van de eigenares van het Coliseum was er de uitbater. Later is hij uitgeweken ergens langs de oude Oudenaardse Baan.
Onder het Coliseum in de kelders was dancing “Don Carlosâ€, uitgebaat door Carlos, de latere handelaar in caféspelen. Als ik me niet vergis moet Slosse er nog een rol gespeeld hebben. Ik ging er soms wel eens binnen maar ik was er dan wel nog een zeer jonge klant.”
- “Ik herinner me nog de ‘zwarte’ neonlichten die parten speelden bij nylon kleren en valse tanden. De vrijdagavond was er een orkest met Lily Castel.
Wie geluk had kon zijn kever of deux-chevaux in het midden van de ‘autostrade’ tussen de verlichtingspalen parkeren. Ik kon er destijds nog te voet bij, want woonde in de buurt.”
- “Ik denk dat we, een groepje Franstalige vrienden, nog bij de laatste Coliseum-gebruikers waren in ong. 1972-73. We speelden er volleybal op zaterdagvoormiddag. Daarna kwamen de vrienden bij ons spaghetti eten …”
Beeldmateriaal kregen we door van Arthur De Decker en C14:
(foto links: “De autoweg naar de Zuid was klaar in 1937. Links zien we de golf- en tennisbanen aan het Châlet du Sud die op 25 juni 1933 werden ingehuldigd” (uit: Erik De Keukeleire, “Station Gent-Zuid en het Gentse Zuidkwartier, deel 2, 1911-1940″, in de reeks Verzameld uit 31.600 kranten, nr. 8, 2004, p. 250 – foto rechts: “Châlet du Sud, in december 1966 door een nachtelijke brand in de as gelegd)
(De Wintergarten of “Militar-Lichtspielhaus”, afgebeeld in het Kriegsalbum von Gent, 1916, p. 69 – links: buitenaanzicht en rechts: binnenaanzicht – Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Wintergarten omgevormd tot filmzaal voor de Duitse soldaten)
(“Het Coliseum deed ooit dienst als noodhospitaal, spektakelzaal, schouwburg, variétézaal, rollerskatebaan, sportpaleis (catch en boksen) en zaal voor rockoptredens”)
(foto links: Coliseum in 1986 – foto rechts: uit De Morgen, 7.2.1991)
Tot slot kregen we nog links van Els: een naar een artikel in Het Nieuwsblad, over iemand die nog geluidsman is geweest in het Coliseum, en natuurlijk een link naar “ons eigenste gentblogt”, met een foto van de afbraak.
Wie nog herinneringen heeft aan beide locaties, of ander beeldmateriaal, blijft welkom in de commentaren of op het bekende redactieadres: redactie@gentblogt.be
© 2009 GENTBLOGT VZW
Nostalgie!
Bedankt Gentblogt!
Was Gent toen geen « bruisende stad »? Ons geheugen is toch kort.
De afbraak van het Coliseum gebeurde bijna twintig jaar na het slopen van het emblematische Brusselse Volkshuis van Gentenaar Horta. Het protest en de verbijstering waren nochtans zwakker. Daarvoor heeft een efficiënte verrottingsstrategie van de promotor van het Urbiscomplex gezorgd. Zo raakte de publieke opinie stilaan overtuigd dat het Parkhotel geen bescherming behoefde en het Coliseum niet meer te redden viel. Het stadsbestuur ging door de knieën en kon (of wou) zelfs zijn eis van woongelegenheid langs de Kuiperskaai nooit hard maken. Uiteindelijk zorgde het provinciebestuur voor de genadeslag door zelf in het project “Een nieuw monument voor Gent†te stappen. Met enkele spanten van het Coliseum als schaamlapje.
Dat verrottingsproces begon al in het begin van de zestiger jaren. Mijn familie was eigenares van het pand naast het Coliseum, waar nog V-tax gestaan heeft. Ze was razend en droevig als ze dat alles zag gebeuren.
De eerste ideeën kwamen rond 1966 van de apotheker uit de blok: hij wilde er samen met financiers uit Antwerpen, en de buren mede-eigenaars een honderd meter hoge torengebouw zetten. Later kwamen onze Gentse promotoren: twee groepen waren blijkbaar eerst in concurrentie maar sloegen achteraf de handen in mekaar: De Meyer en Maes. Dat verrottingsproces is wel ten koste geweest van mensen als mijn ouders, die steeds voor hun gebouw zorgden “als goede huisvader”. De minwaarde door die verloedering was in de miljoenen.
Ik herinner me nog de buurt uit mijn studentenjaren. De T-dansants op de Cuyperskaai, de Italiaanse restaurantjes met hun terrasjes aan het Zuid. In een referendumm zou ik tegen dat Zuidcomplex gestemd hebben en pro coliseum, pro Italiaanse restaurantjes, tegen dat mastodont dat er nu sta. Maar ja, in België kan nu eenmaal niet gestemd worden via referenda ! Jammer !
Het probleem is niet het Zuid-complex, het probleem is uiteindelijk wat “ze” ervan gemaakt hebben.
De verdiepingen: bof!
De gelijkvloerse verdiepingen: vermoorde ambiance!
Geef ons terug echte terrassen.
Op het plein: geef ons groen, bomen dichterbij.
Het tuinpad van men vader, zoals Wim Sonneveld dat zo mooi zong.
De echte verloedering van ‘het zuid’ is allemaal zowat begonnen na de brand van het Italiaanse restaurant ‘Da Gianni al Parma’. Had men dit pand kort na de brand terug in zijn originele staat heropgebouwd, dan had dit nooit zover gekomen.
Nu kijken we met weemoed terug naar die prachtige herenwoningen van weleer.
Stel je voor dat het Zuidpark terug terrein verovert, tot aan de Sint-Lievenspoort.
… en dat er een nieuwe Chalet du Sud komt …
Ik ben een ruime vijftiger, en herinner me al de dancings op de kuiperskaai ,waar John Massis als portier voor de >Kings fungeerde..Johan Stolz tokkelde op zijn piano in de Weinstube aan het einde van de Kuiperskaai. Don Carlos was niet alleen een uitbater van een café doch ook een gekende culturist (nu body builder)we gingen naar het Colisseum op zondag namiddag waar we rolschaatsen huurde ,de oude dingetjes met ijzeren wielen waar we lustig rondschaatsten..de zaterdag avond was er in het Colosseum , Catch met Ben, Semoul en andere bekende..als klein ventje herinner ik me dat mijn ouders me meenamen naar Chalet Du Sud ,wat het enigste was na het Chaletje op Ledeberg,Ledeberg is zoveel veranderd door de komst van de autostrade 5E3/ huizen werden onteigend en de volkse buurt werd overgeleverd aan de macht van de vooruitgang en het geld,,wie weet nog het Haringsscheepje aan de Franse Vaart waar men mosselen kon kopen en vis,,,
Mijn oom had een krantenwinkel ‘boekenweelde’ waar nu de pijlers van de op en afrit staan. Toen nog het verlengde van de Hundelgemsesteenweg.
Beste,
ik kom hier toevallig op deze blog terecht.
Weet iemand meer over het café van Don Carlos?
Camille d’Havé heeft het nog opengehouden en ingericht met circus attributen ,hij heeft er de muren ook geschilderd. Ik zoek er foto’s van.
ja dien goeden ouden tijd.ik werkte toen in restaurant den helder op de kuiperskaai.en als ik in t weekeind van boven op 2 de verdiep naar beneden keek zag ik al die mensen die aan het uitgaan waren.je kon op de hoofden lopen.dat was toen de uitgaans buurt van gent.maar nu is alles opgedoekt.er is niets meer.ik zie alleen nog een kille straat waar niets meer te zien is. daniel
Kan de Heer “DANIEL” die werkte in restaurant “HELDER’ mij per è-mail niet even contacteren?
Ik zoek informatie over de uitbater A. Kammerer en zijn familie.
Dank op voorhand!
Ted.