Gentblogt

2012

maandag 7 december 2009 9u44 | patricia | 4 reacties
Trefwoorden: actiefilm, Film.

Een regenachtige zondag en gratis filmticketjes voor Kinepolis die binnenkort niet meer geldig zijn. De rekensom is gauw gemaakt, de keuze viel een beetje pover uit. Tja, Dossier K. komt pas uit na de geldigheidsdatum van onze ticketjes en we wilden liever niet te laat naar de film. Het werd 2012, een actiefilm over het einde van de wereld. Ja, ik weet het, de zoveelste in een rij. Deze keer heeft het iets te maken met de zon, er komen allerlei deeltjes vrij. Op zich is dat geen reden tot paniek, maar deze keer zorgen ze voor een microgolfeffect op de massa in het binnenste van de aarde. De aardkorst dreigt het te begeven, wanneer is niet meteen duidelijk, mar de aardplaten zullen verschuiven en de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. De simulaties hebben het over 2012, een datum die ook al door de Maya’s naar voren werd geschoven. De eerste berichten duiken al ergens in 2009 op. De film begint een beetje verwarrend, er is paniek, zonder dat je goed weet waarom en het duurt even voor er actie wordt ondernomen. Alles moet gecheckt en gedubbelcheckt worden voor de Amerikaanse overheid in actie wil schieten. Het wordt meteen een grote internationale campagne, waar slechts een handvol personen van op de hoogte is.

Maar zoals wel meer met complotten en einde-wereld-theorieën, er zijn de believers en de non believers. Een van de believers van het eerste uur, een specialist op dit terrein is Charlie Frost, een leuke rol voor Woody Harrelson. Zijn radioprogramma doet bij één van de hoofdpersonages een belletje rinkelen.

Op het kampeertochtje met zijn kinderen doet de schrijver Jackson Curtis de ontdekking dat het meer waar hij en zijn ex-vrouw, moeder van de kinderen, kampeerden afgesloten werd door de overheid. Ondertussen wordt de staat Californië door allerlei kleine aardbevingen opgeschrikt, de aarde splitst hier en daar maar de gouverneur maant hen tot kalmte aan. Geen reden tot paniek. Jackson schreeuwt zijn ex-vrouw toe: “De man is een acteur, ik kom jullie oppikken.” Wat volgt is een waanzinnige autorit door de stad met instortende gebouwen, wegen die openbarsten,…

Maar de overheid heeft wel aan een plan gewerkt, er werden arken gebouwd voor een aantal bevoorrechte personen. Jackson heeft zijn hoop er op gevestigd om zijn familie aan boord te kunnen helpen. Ook de Russische miljardair waarvoor hij al eens opdraaft als chauffeur heeft deze ambitie, alleen heeft hij er wel de centen voor. Ook vooraanstaande politici hebben een ticket kunnen bemachtigen. De jonge wetenschapper Adrian Helmsley, een schitterende rol voor een mij onbekende acteur Chiwetel Ejiofor, heeft aan de alarmbel getrokken. Hij is een sleutelfiguur in de simulaties en de voorbereiding, maar begint met zijn geweten te worstelen als blijkt wie wel en wie niet over de informatie beschikt.

Ik ben niet meteen een liefhebber van dit soort films. Het verhaal vertoont hier en daar gaten. Wat is er bijvoorbeeld met Tamara gebeurd? En er zijn de voorspelbare wendingen, zoals de jonge wetenschapper en vrijgezel die verliefd wordt. Maar er zijn ook een aantal grappige details, zoals de vraag van Annheuser wat er dan wel op die hoogte is. Het zal ook wel geen toeval zijn dat het jongetje Noah heet. Maar op het grote scherm is zo’n film best indrukwekkend. Lucas Ltd tekende voor het geluid en voor je het weet, zit je op het puntje van je stoel. Om af en toe je schouders op te halen bij zo veel waanzin. En luid te zuchten bij de pauze, maar ja, de kassa moet ook draaien en het is best een lange film.

© 2009 GENTBLOGT VZW