Gentblogt

Dumpie Wolhuis

zaterdag 2 januari 2010 13u07 | patricia (tekst), Ula Kapala (beeld) | 6 reacties
Trefwoorden: breien, shopping.

We zijn in Gent best wel verwend als het op wolwinkels aan komt. Ok, er waren er vroeger meer, maar we hebben nog steeds heel wat keuze. Mijn favoriet bij uitstek is Dumpie Wolhuis, al denk ik dat niemand de winkel echt zo noemt. Je moet goed uitkijken in de Salvatorshop om de winkel te ontdekken, maar eens je er binnen bent, is het een plezier voor de ogen. Margareta heeft een voorraad wol om u tegen te zeggen. Het enige nadeel aan de winkel is dat je er enkel tijdens de week, en dan nog enkel op dinsdag, donderdag en vrijdag terecht kunt. Voor mij was het verlof tussen de feestdagen dan ook ideaal om nog eens langs te gaan.

Het was er best druk. Twee oudere vrouwen waren een prachtig gebreide trui in mohair aan het proberen. Ondertussen probeerde Margareta twee dames te helpen. “Voor een sjaal? Hm, ik zou het dan toch dubbel breien als het voor een man is. Een sjaal voor een man moet een beetje stoer zijn, vind ik.” “Hoe bedoel je dubbel?”, vraagt het meisje een beetje verschrikt. “Gewoon met twee bollen tegelijk, of je kan er ook een kabel in doen, vind ik ook altijd mooi.” Ze weifelt nog een beetje en gaat verder op zoek naar kleuren die ze leuk vindt. Ondertussen roepen de vrouwen Margareta. “Tja, we zijn geen danseuses meer he. Ik vind het mooi. Je kan het met zowat alles dragen, maar ja, je verdikt er wel wat mee. Dat ligt aan het model, je moet je daar goed in voelen.” Dat is Margareta ten voeten uit, een ongezouten mening. Maar ja, je hoort dit beter in de winkel voor de aankoop dan er na, denk ik. In de winkel hangen altijd mooie truien, sjaals,… allemaal handgebreid en te koop. Een van de vrouwen heeft een keuze gemaakt. Nee, er is geen bancontact maar vlakbij zijn er twee banken. Het meisje van de sjaal twijfelt nog: misschien streepjes? “Och, maar ik ga voor jou geen kleur kiezen hoor, dat is zo persoonlijk. Dat zie ik bijvoorbeeld niet graag.” Ze wijst op de kleur die de vrouw gekozen heeft voor een trui. De vrouw protesteert luid. Ik moet stilletjes lachen…

Ondertussen kan ik rustig rondkijken. Het is niet de eerste keer dat ik hier ben en ik vind het zeker geen straf om even te wachten. De vele kleurtjes, de verschillende textuur,… een feest voor mijn zintuigen. “Ja, zeg maar.” Margareta kijkt naar mij. “Wat ga je breien?” Ik toon haar het patroon. “Oh, zo’n IJslandse trui.” “Ja, maar met korte mouwen en in dunne draad. Ze breien in 3,5.” “Goh, dan kun je zeker wel voor kasjmier gaan.” Ze heeft gemerkt dat ik voor dat rek bleef plakken. “Ja, maar, hoe ver kan ik dan kiezen?” Ze wijst me de rekken, zoveel kleuren, en gaat nog eens kijken bij haar vriendinnen. Als ik mijn keuze heb gemaakt, is ze daar weer. Ze moet op een ladder om de wol in de juiste tint te nemen. Voor de zekerheid controleert ze het nog eens aan de deur. “Waar vinden jullie toch altijd die mooie patronen? Het internet, zeker?” Ze mag dan al een dagje ouder worden, ze is nog steeds goed op de hoogte van de trends en de mode.

“En ik wil ook nog wat sokkenwol, voor een sjaal.” Ik toon haar het patroon van Ysolda Teague, een jonge Schotse ontwerpster. “Hoeveel heb je nodig? Hmm 400 meter, ja met twee bollen moet dat wel lukken.” “Ik brei ook vaak sjaals in sokkenwol, en ze gaan dezer dagen wel heel vlot van de hand, eigenlijk.” Ze rekent af: 14 bollen kasjmier aan 3,70 en met nog twee bollen sokkenwol van Annell, kom ik op € 58,80. Niet mis, maar ook niet overdreven duur.

Met de wol van bij Margareta heb ik nog nooit klachten gehad. Er kruipt best wat tijd in zo een handgemaakte trui, dus kan je maar beter goede kwaliteit wol nemen. Als je wol te kort komt, kan je haar altijd bellen en zorgt ze voor wat extra uit haar winkel in Waregem of het magazijn. Ik heb gemerkt dat ze een goed geheugen heeft, zo kon ze zonder problemen de wol tonen die ik een tijd geleden kocht. Ze kent haar marchandise door en door en zoekt zonder problemen passende wol bij je patroon, aangepast aan je kunnen en je budget. Ik moet zeggen dat sommige winkeliers wel eens panikeren als ik hun een patroon toon en zeg dat ik op zoek ben naar passende wol. Zeker bij patronen van het internet, maar ook bij de boeken van de kringwinkel vind je niet steeds de wol van het beschreven merk.

Dumpie Wolhuis, Sint-Salvatorstraat 115, Gent. Open op dinsdag, donderdag (10-17u) en vrijdag (13-17u tijdens de wintermaanden). T 09 225 14 30

© 2010 GENTBLOGT VZW