RSSFeestelijke start voor Platform-K
Donderdagavond was het feest in de Boudewijnstraat 51. Handicum, de organisatie die cursussen organiseert voor mensen met een verstandelijke beperking, professionelen, ouders, familie en vrijwilligers heeft een nieuwe stek. Van Assenede naar Gent. Meteen worden ze een stuk toegankelijker met het openbaar vervoer. Maar die avond werd ook Platform-K boven de doopvont gehouden, met zoals het hoort een woordje van de vertegenwoordiger van de minister en de burgemeester. Maar het werd allesbehalve een saaie bedoening.
Daniël Termont herinnerde zich dat hij nog eerder in het gebouw was geweest. Niet in de praktijk van dokter Rombouts, maar wel voor een voorstelling Indische dansen. Het gebouw ademt kunst, want de mensen van Platform-K stootten er ook op een gipskamer en een donkere kamer. Koen Deweer, de zakelijk leider heette ons welkom. Hij schetste de bedoeling van Platform-K: inclusie, samenwerking van personen met een verstandelijke handicap en artiesten, kunstenaars om het beste in hen naar boven te brengen. Veerle Deschrijver gaf wat uitleg bij de boeiende projecten. Sommige projecten konden we al zien, zoals Beyond borders, de schitterende documentaire over drie allochtonen met een handicap. Voor Facade, een kunstproject in de publieke ruimte, zeg maar een kunstwerk aan de gevel, had de koude een stok in de wielen gestoken en was het behelpen met een projectie. Ook mooi natuurlijk, maar er zit nog veel meer aan te komen, met toneel, textielateliers,…
Inside out kende die avond een afloop. Vijf artiesten hadden zich vier dagen lang opgesloten, die avond werd hun project onthuld. De foto’s van Liesbeth Timperman rond de wastafel gaven al een voorsmaakje. Ook de mensen van Platform-K hadden geen idee. En al grapte de burgemeester dat hij niks anders deed dan mensen opsluiten en bevrijden, met die artiesten heb je dat niet altijd in de hand. De vraag die me tijdens de speeches was gaan bezighouden: waarom kunstenaars met en kunstenaars zonder handicap samen zetten? Is het niet voldoende om de kunstenaars met handicap te ondersteunen met middelen? Werkt dat verplicht samenwerken niet betuttelend? Wel, die vragen kregen een antwoord toen Thomas Serryn zijn brief aan Michael Jackson voorlas. Het publiek lachte, wat hij niet begreep, maar Sébastiaan Dewaele (Jezus in een ander leven) kon hem over dat onbegrip zetten. Thomas vertelde op een meesterlijke manier het verhaal achter Thriller, het publiek hing aan zijn lippen. Toen hij tijdens het dansen ook nog de vuurkorf omstootte in zijn enthousiasme, was opnieuw Sébastiaan daar. Kurt Vanhauwaert had de rol om de minder sympathieke gehandicapte uit te hangen en Stijn De Gezelle, muzikant bij Madensuyu zorgde voor de muzikale begeleiding.
Platform-K is een mooi sociaal-artistiek initiatief en we kijken benieuwd uit naar meer.
© 2010 GENTBLOGT VZW