RSSZondagbrunch
Heeft u ook een foto voor deze rubriek? Mailen mag naar fotoredactie@gentblogt.be of u kunt uw foto ook kwijt op onze flickr-groep.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Dit is een artikel op Gentblogt. Het werd door Nan Luursema geschreven en op zondag 7 februari 2010 om 8:17 gepubliceerd in Foto van de dag, met de titel Zondagbrunch.
Het kreeg de volgende trefwoorden mee: .
U kan hier op dit ogenblik niet op reageren.
Wegwijs
- Vorig artikel: Toots Thielemans eert jazzfotograaf Jos Knaepen
- Volgend artikel: Jos L. Knaepen ‘Jazz Masters’
- Naar de startpagina van Gentblogt
- Naar de archieven van Gentblogt
Recente foto's van de dag
Recent verschenen op Gentblogt
Blijf op de hoogte
Ontvang de artikels van Gentblogt en de reacties erop automatisch via RSS. (wat is RSS?)
toffe foto! citadelpark?
Nee, Portus Ganda…
Portus Ganda?
Tussen vleeshuis en vismijn? :))
Gent: wild van water
Nu ja, ondertussen wetende waar Nan woont… .
O weee….
knappe foto, mooie compsitie en licht.
id knappe foto !
“A flying buffet” ‘t is eens iets anders dan een “walking dinner” Zou dat trouwens eetbaar zijn, zo een meeuw?
een meeuw is echt niet eetbaar.
ok. als je sterft van de honger eet je alles maar ik kan je verzekeren: het is taai, bitter en het stinkt.
niet te vreten!
Dat klinkt als iemand met ervaring terzake. Vertel eens?
Er zijn een aantal goede redenen om geen meeuwen op te eten:
ze zitten stikvol bacteriën, het zijn aas- en afvaleters, op vuilnisbelten zijn ze de ratten van de lucht. Te mijden voor dezelfde reden als je best geen duiven voedert: brengen ziektes over op mensen.
Volgens wat ik bovendien hoorde zijn ze vies, tranerig en niet lekker, je hebt er bovendien een heel pak van nodig om een maaltijd mee te bereiden. Gehoord van mensen die ze tijdens de oorlog gevangen hadden. Maar ja, tijdens de oorlog at men met veel smaak katten: het is te zien in welke tijd men leeft.
In oude geschriften wordt een onderscheid gemaakt tussen het vangen van vogels voor het vlees (leeuweriken, lijsters, spreeuwen, snippen, patrijzen, kieviten) of voor de pluimen (meeuwen). De eieren werden vroeger wel opgegeten. Mijn mening: als men geen kauwen, kraaien of meeuwen eet zal daar wel een reden voor zijn.
De Engelsen echter hadden er een totaal andere mening over:
Totnes has a secret legacy of sea bird dishes. Over the centuries, this secluded area of South Devon has come up with a number of ways of cooking the herring gull (Larus argentatus). Despite the unfashionable idea of eating sea gulls, the thrill of eating one of the many superb delicacies on offer still tempts the seabird connoisseur. Traditional dishes such as gull pie, marinated gull and mint, smoked gull souffle and roast gull have been extended by inventive offerings such as chillied gull with ginger, gull veronique and gull mousse through to the offbeat “lashings of larusâ€. However, despite its bulky size, the gull is largely composed of feathers. One gull doesn’t go very far. It is not a chicken – or a turkey. Serious gull cuisine needs considerable numbers of birds with which to prepare the dish.
En nu jij rony.
en nu ik weer, guido.
men gaat bij het eten van dieren uit van het voedsel dat ze tot zich nemen: algemeen gesteld zijn herbivoren, planteneters, eetbaar. een twijfelgeval daargelaten, vleeseters niet.
die twijfelgevallen zijn talrijk: bv.een varken is zoals een mens alleseter. ook een kip schuwt een stukje vlees niet.
waar ligt de grens?
onze kotvarkens vreten normaal plantaardig voedsel, everzwijnen daarentegen….en dat proef je. komt daarbij dat varkens dezelfde parasieten hebben als de mens en hun vet heel snel bederft. daarom eet men in sommige culturen geen zwijntjes. ook niet in wenzhou: we eten alleen “levend voedsel”, dus wat uit het water komt. tegen dat dat geslacht varken bij ons is bij een buitentemperatuur van 35gr. beweegt dat opnieuw.
idem met de eieren van legkippen op vismeel.
in tegenstelling tot wat men denkt eten chinesen of andere oosterlingen normaal geen hond of kat.
ik kan je verzekeren: hond is niet lekker en volgens mijn schoonmoeder krijg je er afschuwelijke puisten van, kat daarentegen..niet om een ster te winnen, maar zoiets als een mager, taai, wild konijn. je moet er voor zijn.
een muscusrat, zo valselijk genoemd want een “waterkonijn”, zuivere planteneter, is dan weer zeer lekker.
echte bruine ratten zijn dan een tussengeval: dat eet groen maar is niet vies van dierlijk afval.
bij ons(china) vangen ze die, zetten ze op een plantendieet voor een paar weken en dan op een stokje of in een stoofschotel. eetbaar.
waarom eten mensen dan dieren die normaal niet tot hun voedingspatroon behoren? honger! als ik hoor wat mijn vader in zijn vijfjarig verblijf in een strafkamp gegeten heeft! ik denk niet dat er ergens een restaurant is waar men oude schoenzolen, broeksriemen en lotgenoten op de spijskaart zet.
ofwel eten we het juist om hun exclusief karakter. hoe zeldzamer, hoe duurder, dus…..wil men dat proberen. (spingbok of woestijnspringmuis, het idee al!)
nog een argument: bijgeloof.
veel voedsel krijgt een bijkomende waarde: uitzicht, verwantschap…….
wie gelooft nu echt dat je van asperges meer…
(stinkende urine daarentegen)
het eten van teelballen heeft me echt geen boost gegeven, en ik heb ze bijna van alle soorten mannelijke dieren op bord of in kom gekregen.
ze beloofden dat ik geen bril meer nodig zou hebben als ik schapenogen zou eten: hallo! wat een vieze troep is dat. een zak gelatine die openploft als je op bijt en dat ding(bril) staat nog altijd op mijn neus.
mijn eetervaringen zijn nogal verscheiden geweest: ik ben normaal van niets vies.
terugkomend op die meeuwen: ik geloof best dat men in de britse keuken(niet een toonbeeld van culinair genot) een pak recepten heeft om de zilvermeeuw klaar te maken maar zoals ik geprobeert heb, op een zeilboot met minimale keukenuitrusting, was het niet te vreten.
nb.in belgie heb ik ooit zo’n canadese gans klaargemaakt: oneetbaar! in china gaan stropen(met pijl en boog!): lekker, daar was eten aan.
volgende keer: reptielen, insecten, rupsen en mieren.:-)
Ronny, zou je hier geen “exotisch” restaurant openen? In Albanië werd mij ooit eens verse hersenen van een schaap aangeboden …. mijn maag draait nog om als ik eraan denk …. het is daar een eer dit aan de gasten aan te bieden.
Over zondagsbrunch gesproken, gisteren nog even bij Café Parti gaan brunchen met familie:
Vorige zondag sinds lang geleden hier nog eens komen brunchen, de bekende 11-15h formule. Altijd volzet en mét reden: een heerlijk vers sapje en koffiekoeken als starter. Het warme en koude buffet: ik krijg er nog ‘t water van in de mond. Vis en vlees, heerlijke salades, gegrilde gamba, romige pasta’s, knapperige groenten, kraakvers brood. Als we rond 13u zuchtend van al dat lekkers achterover leunden, stond het dessertbuffet al klaar: romige panna cotta, héérlijke crème brulée, witte en zwarte chocomousse die op de tong smolt, taartjes en vers fruit à volonté. Het best bewaarde geheim van Gent? Value 4 money da’s zeker: 27 € pp. Hier kom ik nog eens family-dineren. Nog even repos aan de eendjes in het citadelpark en de middag kon niet meer stuk.
Tja: nu heel deze discussie over vreten gaat (want daar gaat het inderdaad over) is uitgewoed wil ik graag een oproep doen voor compassie met de meeuwen. -Zij zijn de grote opruimers, zonder hen zouden we amper aan water kunnen wonen. Je kunt ze onsympathiek vinden, en ze zijn ook verdomd onsympathiek, maar ze ruimen wel ONZE rotzooi op. Is dat niet fantastisch? En wat is het alternatief? Een dagelijkse laag chemische rotzooi over onze wateren?