RSSNauwelijks klachten over pesten bij stadspersoneel
In 2007 was er één klacht over pesten bij het stadspersoneel, in 2008 waren er twee en vorig jaar geen enkele, antwoordde schepen van Personeel Resul Tapmaz (SP.A) op een vraag van gemeenteraadslid Matthieu Dierckx (CD&V).
Die wilde weten welke maatregelen het stadsbestuur nam nadat vorige week twee stadsambternaren werden doorverwezen naar de correctionele rechtbank in een zaak over pesten. De rechtstreekse chef en een collega van een 53-jarige onderhoudstechnicus van de stad Gent die zelfmoord pleegde, moeten zich verantwoorden voor onopzettelijke doding. Resul Tapmaz kon niet op die zaak ingaan, zei hij. Hij wees erop dat stad Gent binnenkort een interne preventieadviseur zal aanwerven.
Meer bij De Gentenaar.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Er wordt wel degelijk gepest bij de Stad Gent (zou trouwens verwonderlijk zijn als het niet zou gebeuren, gezien het grote aantal werknemers van de stad), maar wie klacht indient, maakt zichzelf het leven onmogelijk. Dus hoor je wel eens dingen vertellen die schrijnend zijn, maar men waagt het niet klacht in te dienen. Men is tenslotte dikwijls vastbenoemd en wil zijn loopbaan bij de stad niet in gevaar brengen.
Deze rechtszaak heeft ook een positief effect: pesten wordt hierdoor bespreekbaar en wordt ernstig genomen. Er zijn talrijke reeds toegepaste middelen om pesten (dader heeft altijd slachtoffer nodig dus twee partijen) op te vangen: een beroep doen op een bemiddelaar of een vertrouwenspersoon in een dienst en dit hoeft niet altijd de rechtstreeks leidinggevende te zijn; dagelijks aandacht hebben voor het werkklimaat is een vorm van sociale controle en is een verantwoordelijkheid voor elke werknemer; ook functionerings- en evaluatiegesprekken die veel ernstiger genomen worden dan vroeger kunnen delicate zaken zoals pesten aan het licht brengen en voor veranderingen zorgen. Ik ben mij er zeer goed bewust van dat een aangenaam werkklimaat geen vanzelfsprekende zaak is. Ook daarvoor moet dagelijks gewerkt worden.
Woorden, procedures top-down en bottom up en middelen genoeg, maar sancties of effectieve en efficiënte maatregelen blijven uit. Dus blijft alles slechts een dode letter.