Gentblogt

Een Nederbelg burgert in: Missen

woensdag 17 maart 2010 16u15 | René van Densen | 3 reacties
Trefwoorden: Miss België, nederbelg, sunset.

Niet al te lang nadat ik in Gent kwam wonen, liep ik nieuwsgierig op een avondwandelingetje café Sunset binnen. De ambiance bleek er goed, en – om het maar even seksistisch te zeggen – het uitzicht nog veel beter. Als gezonde heterosexuele man zie ik nu eenmaal graag mooie jongedames, en in Gent valt er op dat vlak sowieso al veel te zien, maar zeker ook bij de Sunset. Later werd me pas duidelijk waarom – het is zogezegd zo’n beetje het stamcafé van nogal wat Missfinalisten België, en dat kan zeker het tooglandschap niet deren, zult u wel met me mee toegeven. Aangezien ik er ook maar een korte wandeling vandaan woon, zal het u niet verbazen dat ik er inmiddels vaak en graag verblijf. Tot mijn verdediging: het café heeft beduidend meer merites dan enkel vrouwelijk schoon. Cisse, de eigenaar, is een van de (zo niet dé) attentste en meest betrokken barmannen die ik ooit heb mogen ontmoeten, het volk dat ik er spreek is vree wijs en de muziek is er zo divers als je maar wilt (letterlijk: menig klant mag zelf wel op het muzieksysteem snuffelen of diens lievelingsnummer dat toevallig niet in het archief zit zelf inprogrammeren). En verder, tsja, het is Gent, het bier smaakt hier vrijwel overal goed uiteraard (naar Nederland-gewende standaard dan, dat spreekt voor zich).
Maar dat van die Missen, dat blijft toch een intrigerend detail. Af en toe merk je middenin een goed gesprek dat er achter de bar een heuse, snelle fotosessie met weer een kandidaat plaatsvindt. Of hangen er weer nieuwe posters die ons oproepen vooral op kandidaat zo-en-zo te stemmen via de SMS. Wellicht bent u wat meer blasé over zoiets, maar ik ken toch geen soortgelijk café in Nederland waar dat zo casual bij de uitgaanservaring plaatsvindt.
Lachend keerde ik dan ook recent terug van het toilet – een mens moet daar wel eens heen, zogezegd – na een poster gezien te hebben die opriep ‘wordt Miss België en win een auto’. Mijn lief zag niet wat daar zo grappig aan was en corrigeerde me dat er nogal wat te doen is geweest over dat Missen feitelijk amper iets betaald krijgen behalve gesponsorde cadeautjes en zo. Het verbaasde me nogal, ik ken nogal wat publieke titels van dichtbij (stadsdichters, nachtburgemeesters, meer van dat soort plezante titelaturen zogezegd) en daar zit toch meestal wel een richting schappelijke vergoeding aan vast in ruil voor het gezicht-zijn van de betreffende instantie. Maar de kandidatuur voor verschillende Miss-titels, daar zit dus eigenlijk pas als ‘stapje omhoog’ later mogelijk wat brood in, begreep ik. Zogezegd als model, of in een erger geval belspelletjespresentatrice. Ik kon me niet voorstellen dat dat in Nederland ook het geval zou zijn, dus ik probeerde eens wat uit te zoeken op dit mij onbekende gebied.

Nu heb ik in mijn leven nooit echt wat gevolgd van het hele Miss Nederlandgedoe. Ik heb sowieso nooit een stembiljet gezien, ik volgde nooit enig nieuws erover en het hele mooi over een podium paraderen en weetikwat boeide ook niet. Wikipedia bevestigt dat ik daarin niet alleen ben: In tegenstelling tot in Nederland zijn missverkiezingen in België zeer geliefd. De jaarlijkse Miss Belgiëverkiezing is een groots televisie-evenement en ook de internationale missverkiezingen zijn in België uitermate populair. In Nederland heeft de interesse voor missverkiezingen, ondanks enkele grote successen, nooit sterk geleefd door een actieve en succesvolle lobby van feministen (Bron).
Ik ontbeer ook alle journalistieke connecties op dit gebied, niemand in mijn netwerk kon er iets zinnigs over zeggen. En ook het internet bracht niet veel soelaas – het lijkt er vooral op dat niemand in Nederland ooit die vraag gesteld heeft, wat dat nu schuift eigenlijk. Op zich niet zo vreemd: een ‘Ollander vraag je niet naar zijn salaris. We zijn zeer open, en er is nog ooit geadverteerd met “je mag alles van me weten, behalve mijn PIN-code“, maar wat je zoal per maand op de bankrekening ontvangt is zelfs onder vrienden en zeer hechte collega’s bij uw Noorderburen een taboe-onderwerp. Maar toch – in mijn anderhalf jaar als drager van een nachtburgemeester-titel vroeg toch ook iedereen vrij snel ‘en betaalt dat nog wat ?’ dus dat dit nooit over de Miss-titel gevraagd is, bevreemdt me ietwat.

Wellicht heeft het er wat mee te doen dat er zovéél Miss Nederlandtitels blijken te zijn. Want al speurend trof ik een erg verwarrend verhaal. Zo was er een Miss Nederland die maandag nabij Tilburg boompjes kwam planten, maar die naam klopte weer niet met andere zoekresultaten. De slordige journalistiek van de huidige persgeneratie hielp me ook niet verder: klakkeloos leken journalisten alles en iedereen die maar in een persbericht Miss Nederland genoemd werd, als zodanig op te laten draven in het eindartikel. Zo is er dus ene Nathalie den Dekker, en die is Miss Nederland. Er is ene Deniz Akkoyun, en die is Miss Nederland. En er is ene Avalon-Chanel Weyzig, en die is Miss Nederland. Confusing, much ? U kunt wellicht nog denken, ja hè hè Van Densen, dat zijn Miss land-zelf, Miss World en Miss Universe qua kandidatuur. Maar neen, dat blijkt dus geheel niet het geval !

Er is een gevalletje vrije-markt vereenvoudiging in het spel op dit moment. De hele lange versie staat hier te lezen, maar ik zal even samenvatten wat ik ervan begrijp. Want het is me wat. Er waren dus inderdaad – zoals wel in meer landen het geval – een fors aantal variaties op ‘Miss Nederland’. De ‘belangrijkste’ drie zijn Miss Nederland, Miss Universe Nederland en Miss World Netherlands. Een voormalige Miss (ik miss even wélke Miss-titel exact ze ooit heeft bemachtigd) is commercieel ingesprongen op de verwarring en heeft die drie titels opgekocht, zogezegd, zodat er in theorie slechts één Miss Nederland zowel landelijk, als naar de World- en Universe-verkiezingen ingezet zou worden. Wel zo overzichtelijk, toch? Wel, omdat er een beetje haast bij was qua kandidatuur voor Miss World (de deadline qua kandidatuur voor aanstaande November was vorige December), is Avalon-Chanel in de drievoudige titel geschoven zonder enige verkiezing vooraf. Dat was vooral tegen het zere been van Deniz, die nog een maandje tegoed had op haar landelijke titel voordat ze de kroon zogezegd weer zou moeten afgeven. Maar die rel daargelaten: er is dus ook een Miss BeNeLux-verkiezing, waarvan de kandidaten dan weer Miss [vul hier uw BeNeLux-land in] Earth heten, en dat gaat dan weer allemaal over goede dingen doen en bewustwording van onze planeet en het milieu en zo. En dát is dan dus mejuffrouw Den Dekker – hè hè, we zijn eruit. Hoop ik toch.

Nee, met een dergelijk verwarrend verhaal plus een landelijke desinteresse in het fenomeen an sich, kan ik me voorstellen dat de journalistieke nieuwsgierigheid nooit eens naar een eventuele verloning heeft geïnformeerd. En ook ik heb inmiddels alle interesse in het beantwoorden van die vraag verloren. Sterker nog, ik besluit hiermee voorlopig mijn reeks artikelen over mijn moederland en zal vanaf volgende week een nieuwe koers in gaan slaan. Wie weet zal er te zijner tijd nog een informatief artikeltje over uw noorderburen de revue passeren, maar vooralsnog merk ik enerzijds dat ik uitverteld raak over de mij interesserende onderwerpen op dit gebied, anderzijds dat het u, de lezer, ook niet overdreven warm meer krijgt. Daarom geen huiswerk. Ga liever eens lekker op een terrasje van het lenteweer genieten, raad ik u aan. En geef dan uiteraard ook uw ogen de kost!

P.S. Ik zou hier graag Рals de redactie het niet erg vindt Рeen oproep willen plaatsen aan eventuele nederbelgen onder mijn publiek. Voor wie het ziet zitten om eens een pintje met mede ex-noorderburen te pakken, en offline te babbelen over het dwaze moederland, stel ik voor dat ik alvast wekelijks te vinden zal zijn in Caf̩ Sunset (adres bovenin dit artikel). Donderdag, vanaf 18u. Het eerste pintje krijgt u vast van mij. Sant̩!

© 2010 GENTBLOGT VZW