Horizon

vrijdag 19 maart 2010 13u33 | patricia | 2 reacties
Trefwoorden: , .

vooruitKassys is blijkbaar al vijf keer eerder in de Vooruit geweest, waarmee ze volgens het programmablad stilaan een vaste waarde genoemd kunnen worden. Ik herinner me niet dat ik hen ooit gezien heb. En eerlijk, voor de voorstelling had ik geen tijd meer om eens te checken wat ik nu ging zien. Ik had ‘s morgens het ticket mee gegrist, vermoedelijk hoorde de voorstelling tot mijn abonnement.

Terwijl we de zaal in lopen zien we de vier actoren al zitten rond een tafel. In de Minard zit je wel vaker met je neus op scène, maar het deed toch wat vreemd. Toen het licht uit was, hing er een soort spanning. Wie zou eerst iets zeggen? Ze keken naar elkaar, afwachtend en wij wachtten mee, schuifelden wat op onze stoel. “Zullen we een spelletje doen?” Tom doorbreekt de stilte. Esther overweegt het voorstel zwijgend, René maakt afwijzende grimassen, ook Lukas lijkt niet enthousiast. Iedereen kijkt naar Esther, uiteindelijk schudt ze het hoofd. Ok, iedereen schuifelt verder op zijn stoel, kijkt wat verveeld. Het is niet duidelijk wat hun relatie is, waar ze op wachten. Iedereen probeert zich bezig te houden, met het lopen van rondjes bijvoorbeeld. Het storen van degene die de rondjes loopt. En het lukt wel even om de spanning er in te houden. Toen ze het over jeuk hadden, voelde ik het ook wel kriebelen. En waarschijnlijk ik niet alleen.

Maar het lukte hen niet om de spanning er in te houden. Het scherm op de achtergrond hing er wel degelijk voor een reden. Met een beeld van het podium start een road movie met dezelfde vier personen die wat gaan rijden. Zonder doel, overal en nergens naartoe. “Het gapende gat tussen verlangens en realiteit”, zo beschrijven de theatermakers het. Een boeiend onderwerp waar je gerust een boompje over op kunt zetten, zou je denken. De voorstelling kabbelde echter verder. Een paar leuke vondsten, hier en daar wat interactie met wat op het podium gebeurt. Maar het lukte de theatermakers niet om de spanning erin te houden. De studenten achter mij werden wat rumoerig, maar ook zonder hen zou ik het moeilijk gekregen hebben. Heel gezellig, met een grapje hier en daar. Het is rood en het is vrolijk? Een aarblij. Het is groen en het komt hoog van de berg? Een slawine. Het is groen en het komt hoog van de berg? Een skiwi. De actrice heeft een aanstekelijke lach. Ja, er werd hier en daar wat afgelachen.

Ik zat erbij en ik keek ernaar. Nog voor het applaus weggeëbd is, weet ik al niet goed meer wat ik juist gezien heb. Kassys mag dan al stilaan een vaste waarde in de Vooruit geworden zijn. Mij hebben ze gisteren in elk geval niet overtuigd.

Horizon van Kassys, gezien op donderdag 18 maart. Ook nog op vrijdag 19 maart

© 2010 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van dj4am

    Ik zag Kassys in 2004 het Vooruitseizoen openen en heb sindsdien geen enkel stuk gemist. Van de zes voorstellingen, vond ik Horizon zelf ook wel de minst ge(s)laagde. Te weinig extra originaliteit ten opzichte van Good cop Bad cop, hun vorige passage in Vooruit. Maar ze blijven toch aan te bevelen op basis van eerder werk!