Jazz & Sounds: het retrogevoel

zaterdag 27 maart 2010 16u00 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: , , , , , .

Vergeef mij, het is zaterdag, we gaan er even met een rotvaart door. Maar wat was dat, gisteren? Toegegeven, met Colin Stetson als nieuwe boy wonder werd de lat nogal hoog gelegd, donderdag.

Het begon trouwens heel goed. We konden nog net het einde van Rops Snare meemaken; wat we ervan zagen leek ons heel delicaat en gebald en betrokken. Josse De Pauw zat met zijn vinger in de lucht gespannen te wachten tot Eric Thielemans voor de laatste keer de drums liet rollen. En we waren vooral getuige van het intieme onderonsje tussen Joëlle Léandre en haar contrabas, die het protest opnieuw in de jazz stak, met een tirade waarin wij de naam Sarkozy hoorden vallen (zie het fragment hieronder). Het was vooral –en een beetje tegen de verwachting in– heel naturel en dus allesbehalve arty farty of pretentieus. We waren al bijna geheel overtuigd na de recente live cd, en we zijn gisteren helemaal fan geworden, geloof ik.

Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert

Voor Flat Earth Society en Fischer Z (The Worker, So Long) frontman John Watts, waren de verwachtingen hoog gespannen. Iets te hoog, want ze werden niet helemaal ingelost. De set kwam langzaam op gang, al beterde het wel naarmate de muziek vorderde. De capriolen van John Watts kwamen een beetje gekunsteld over, maar voegden op zijn minst wat animositeit toe aan de grotendeels statische set. De muziek kwam voornamelijk over als betrof het een musical, en eenmaal mee in die premisse was ze best genietbaar. Bovendien leent de sound van (begin) de jaren 80 zich heel goed tot een dergelijke hertaling. Wervelend of confronterend was het evenwel niet te noemen, en in een festival dat Jazz & Sounds heet en waarvan de naam en de inhoud enige vooruitstrevendheid laten vermoeden, lost zulks de verwachtingen niet meteen in.

Waar we donderdag nog een energieke set kregen van Hairy Bones, bleef gisterenavond eigenlijk vooral lawaai over. Elliott Sharp creëerde met zijn Carbon een ontspannen maar kleurloos geluidsbehang. Een heel erg retro sound, goed om even te chillen alvorens in de nacht af te dalen, maar meer dan dat was er ook niet echt aan.

Vanavond gaan we dan hopelijk echt de meer experimentele toer op. Mensen zoals Jozef Dumoulin, Ernst Reijseger, Fred Van Hove, alsook Logos en El Negocito zijn ‘gevestigde’ waarden in de improvisatiescène. Alleen jammer dat er opnieuw hartverscheurende keuzes moeten gemaakt worden.

Jazz & Sounds Festival, nog tot en met 28 maart 2010. Een dagticket kost € 20 (vvk). Wie bestelt via Vooruit of via De Bijloke betaalt geen reserveringskosten!

Op de foto’s hierboven: Joëlle Léandre; Josse De Pauw & Eric Thielemans

Hieronder: een videofragment met Joëlle Léandre; Flat Earth Society feat. John Watts; John Watts; Elliott Sharp & Elliott Sharp; Zeena Parkins

Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert

Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert

Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert Jazz & Sounds Festival, eerste editie by Bruno Bollaert

© 2010 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.