RSSEYEHATEGOD
Zondagavond was het verzamelen geblazen in het Jeugdontmoetingscentrum Minus One in de Opgeëistenlaan. Dit nieuwe JOC ligt vlakbij het nieuwe gerechtsgebouw en is geheel in de stijl ervan in de omgeving geïncorporeerd en letterlijk ondergronds gebouwd. Aanvankelijk was ik dan ook even te ver gereden, maar enkele inboorlingen wezen me in redelijk Vlaams de juiste weg.
Er was veel volk. Dat verwonderde me niet. Eyehategod stond hier over een klein uurtje op het podium. De legendarische masters of sludge! Het moet al van rond 1994 geleden zijn dat ik ooit eens ettelijke minuten van Eyehategod beluisterde op het een of ander cassetje. Wie kent hun cd uit 1993, Take as Needed for Pain, niet? In die tijd moest ik helaas enkel van death metal en black Metal weten ondanks verwoede pogingen van mijn maat en klasgenoten die Todayistheday en Cop shoot Cop en Biohazard-toestanden aanbeden, om ook eens Neurosis, Grief en ja Eyehategod eens te proberen. Die 16-jarigenmentaliteit is een beetje van me afgevallen ondertussen en met ouder worden kan ik een ferm breed spectrum aan metal en aanverwante genres aanhoren.
Eyehategod wou ik dan ook onvoorwaardelijk vanaf de eerste rij live door mijn botten voelen malen.
Na wat gewring stond ik algauw op de gewenste plaats om de laatste songs van Blind to Faith te zien. Deze hardcoreband met leden die hun sporen verdienden bij Amen Ra, Rise and Fall en anderen, schreeuwde de zaal ondersteboven met aanstekelijke energieke agressieve metal. Eh bon, ik voelde me waarlijk nog eens 16 als toen ik pioneers Integrity, Congress en Liar eens aan het werk zag. Toen was er nog sprake van een scene, die zich enkel en alleen in Kortrijk situeerde: goodlife recordings anyone?
Totimoshi stond ettelijke minuten later op de planken voor een half leeg gelopen zaal. Beetje jammer want de Amerikanen met Latino invloed speelden een krachtige rockabilly aandoende set, hombre!.
Het was niettemin wachten op de moddergoden uit de onderwereld. De Minus One zat ondertussen propvol en onder luid gejoel kwam Mike van Eyehategod het podium op. Apestoned en met een gelukzalige glimlach op zijn gezicht bazelde hij enkele dingen over hoe fucking great Belgium ook niet was en dat ze de zaal eens op hun kop gingen zetten.
Het feest in de hel barstte los. Loodzware oerlogge beukende gitaren met dreunende rollende drums bliezen de zaal uiteen in een grote moshpit met wild gestagedive. Onstuitbaar schreeuwde Mike de doldraaiende langzaam voortmalende bulldozer de massa in.
Wow. Een woord: magisch en dikke fjieste!
© 2010 GENTBLOGT VZW