Verrassend Out of context
“En hoe was het?†“Super†is mijn spontane reactie maar het waarom is moeilijk onder woorden te brengen. De voorstelling sprak me heel erg aan en dit op verschillende niveaus. Al schieten woorden mij te kort, een poging…
Het begon al met het begin. De lege stoel naast mij werd op het nippertje ingenomen door iemand. Net toen ik aan het overwegen was om mij te verplaatsen, om wat meer in het midden te zitten. Terwijl het publiek zat te wachten, een laatste keer hoestte, zagen we de lege scène. Het is vreemd als iemand dan uit het publiek de scène oploopt en zich langzaam uitkleedt. Zeker als die persoon naast je blijkt te zitten. De verbazing vanuit het publiek werd levend gehouden door het ritme waarmee de dansers zich uit het publiek losmaakten.
Negen verschillende stijlen, negen verschillende persoonlijkheden. De kwetsbaarheid van de dansers in hun ondergoed, wordt aanvankelijk verhuld door een rood deken. Schipbreukelingen op zoek naar warmte. Op een achtergrond van dierengeluiden groeien ze in hun rol. Ze besnuffelen elkaar, tasten elkaar af. Van kleine grimassen en bijna onmerkbare bewegingen tot grotere en ritmische danspassen. Het was boeiend om te zien hoe de beweging van één enkele danser opgepikt wordt door de groep tot een groter geheel of hoe de afwijkende bewegingen het ritme gaan beïnvloeden. De bewegingen waren heel verfrissend. Zelfs als het misschien wat “klassiek†begon, kregen ze een andere invulling waardoor ik het gevoel had dat ik dit nog niet eerder gezien heb.
Muziek is geen drijvende factor doorheen de voorstelling maar muziek is wel belangrijk. Of het nu de aria vol liefde is of de gimmick waarbij de performers refreinen of zelfs frases van bekende en minder bekende popsongs reciteren op hun eigen wijze. Dat laatste was trouwens ideaal om de spanningsboog de doorbreken. Je kon merken dat het publiek wel nood had aan een luchtiger gedeelte. Het is heel toegankelijk, er werd al eens gelachen, zonder daarom af te doen aan de schoonheid en de verrassende frisheid om de dingen te plaatsen. Het intermezzo met Vooruit met de Kuit leek mij dan weer overbodig en zelfs bij het haar getrokken. Maar misschien ligt dat aan mij en heb ik iets gemist.
Bij de eindscène werd naadloos de overstap van een eerder onverwachte maar amusante vraag aan het publiek naar een bijna tastbare, emotionele kwetsbaarheid gezet, dat iedereen er wel stil van werd. Ik kreeg bijna een krop in de keel, en dat had niet enkel te maken met mijn emotionele band met het lied. Het applaus sprak boekdelen: een onvervalst enthousiast bravo!
Out of Context – For Pina van Les Ballets C de la B, Alain Platel/Frank Van Laecke, gezien op donderdag 15 april, nog op 16 en 17 april in het NTGent.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Zelf was ik minder overtuigd, maar bon :)