‘Spiegels in openbare urinoirs? Totaal niet gezien!’
In het kader van een tentoonstelling in het Smak plaatsten Vooruit-medewerkers gisteren op twee plaatsen spiegels in openbare piscines. Ze bieden een ‘bijzondere inkijk’ op wie aan het plassen is. Gebruikers en passanten reageerden verrast wanneer zij het nieuws te horen kregen, want ze merkten de spiegels helemaal niet op.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2010 GENTBLOGT VZW
Het blijft toch verbazen met welke gloeiende zever zulke kunstenaars wegkomen.
“Eerder al kon u in onze krant lezen dat de Amerikaanse kunstenaar Lucas Murgida – in het kader van de tentoonstelling Hacking Public Spaces – subtiel de grens tussen het openbare en het private wou weergeven door onder andere lege doodskisten te begraven en dus ook spiegels te plaatsen in openbare piscines.”
Mocht iemand die spiegels weghalen, in het kader van de actie ‘Hacking Artistic Space’, dan zouden de mensen van het SMAK daar vermoedelijk niet zo tolerant op reageren. Terwijl de brave burgers die daar letterlijk te kijk staan die platgesubsideerde zever gelaten moeten ondergaan, want anders zijn ze bekrompen en kleinburgerlijk.
Stedelijk Museum voor Afval en Kitsch. Een smak tegen hun smoel, dat zou pas kunst zijn.
Flauwe reacties, die toch maar weer op de betekenis van kunst wijzen. Er worden volop meningen gegeven over de spiegels, er wordt nagedacht over wat privé is en wat publiek, het ‘debat’ is opengetrokken… Of je het nu een kunstwerk noemt of niet, het raakt mensen wel. Sommigen raakt het blijkbaar diep, maar dat is ook wat kunst beoogt.
Ik persoonlijk vind het dan vreemd dat iemand als Ben Benaouïsse meer als kunstenaar wordt beschouwd omdat hij op het dak van de bib gaat staan als dakloze of omdat hij een werk van Jan Fabre zonder vernieuwing flauwtjes naspeelt… Beide ‘werken’ hebben mij (anderen wel?) niet geraakt.
Bij echte kunst gaat het niet om een ‘goed gevonden’-gevoel of om een leuk ideetje, maar om wat het met de mensen doet. En de spiegels doen wel degelijk iets met de mensen, zoveel is duidelijk.
Als dat definitie van kunst is, dan is BHV dus kunst.
En ‘k weet niet of die spiegels zoveel doen, gezien het merendeel ze blijkbaar niet eens heeft opgemerkt.
Zeer intelligente opmerking, Tine, ware het niet dat BHV niet als kunst is bedoeld. Als er een meesterbrein achter de hele discussie zat, en het was de bedoeling mensen te raken: dan is BHV inderdaad kunst.
Binnenkort artistieke zakkenrollers op de tram: een subtiele verkenning van de grens tussen mijn en dijn, in het kader van het project Hacking Financial Space.
WPV: uw anonieme zever doet me walgen! Uw definitie van kunst is pure volksverlakkerij. Zwijg! en de wereld zal er beter van zijn.
Anoniem?