RSSNova Zembla: beluisterd en goedgekeurd
Vorig jaar maakten wij voor het eerst kennis met Nova Zembla op het Sint-Pietersplein. Onze indruk daarvan kan je hier nog eens nalezen. Wat ons toen al opviel, is hoe deze groep zich onderscheidt van de anderen. Ongeëvenaard multi-getalenteerd, ongekend veelzijdig, heerlijk afwisselend en onmogelijk hen zomaar in een hokje of genre te duwen. Dat laatste zou alvast zonde zijn. Daarbij komt nog hoe de vijfkoppige band zeer down-to-earth blijft en bijzonder warm – en zonder enige moeite – hun publiek elke keer opnieuw begeestert. Een mix van muzikaal-creatieve duizendpoten, charismatische personen die zowel op als naast het podium erin slagen een publiek in te palmen met schitterende pianoballades, rock, dance, pop en indie.
Veelbelovend album
We keken al langer uit naar de EP-release van Nova Zembla. Eind april kregen we alvast een veelbelovend voorsmaakje te horen in Deinze. Nu is het zo ver. “The peace where we belong†werd op 18 juni 2010 aan het publiek voorgesteld in de Charlatan in Gent, thuisstad van de band. De voorbije maanden blikten Nova Zembla hun eerste EP in samen met de Australische producer Peter Crosbie in Studio Ono in Brussel. Voor de mastering ging het album onder de handen van een andere grote meneer: Brad Blackwood van EuphonicMasters (Memphis). Op zijn lijst prijken alvast namen als Calexico en ZZ Top. Het resultaat klinkt dan ook verbluffend mooi.
The Peace where we belong
Je krijgt maar zelden een album in de handen geduwd dat je tegelijk in euforie kan brengen, aan de grond nagelen én omver knallen. Het is dan ook geen makkelijke klus deze debuutplaat te proberen omschrijven. Het moet geleden zijn van platen als ‘X&Y’ en ‘Parachutes’ van Coldplay (met het schitterend en vredig nummer “Don’t Panicâ€), “Street Spirit†van Radiohead of – recenter – Absynthe Minded, dat een plaat ons zo kan bekoren. Een unieke klank die een bijna surreële wereldlijke sfeer uitdament, waarin esthetiek, finesse en puurheid centraal staan. Ritmiek en samenspel dat naar de keel grijpt en je vervoert naar innerlijke vrede, the peace where we belong. Een aardig gekozen titel trouwens.
Helemaal uniek zijn, kan niet meer, want alles is al gemaakt. (Bert Verbeke, Het Nieuwsblad)
Internationale overtuigingskracht
De plaat klinkt vooral niet-Belgisch en getuigt van een degelijke internationale overtuigingskracht, maar vanuit een – dan wel weer – typische Vlaamse bescheidenheid. Daar waar eerder vermelde sound van Coldplay plots bleef “haperenâ€, breit Nova Zembla een welgekomen vervolg, maar nét dat tikkeltje authentieker en van eigen bodem. Iets ruiger en minder afgezaagd ook. Wie van dit album verwacht eindelijk een “label†op de groep te kunnen kleven, is er duidelijk aan voor de moeite.
De nummers: een woelige, afwisselende reis
“Ever after†bijvoorbeeld (het eerste nummer op de EP) raast over je heen als een orkaan die tegelijk Coldplay, Sigur Ros, een vleugje Bloc Party (drums) en Radiohead opslokte. Melancholie in een ruig juisje, dat je doet hunkeren naar verlossing maar – net als een goede film – stopt met een open einde. Het doet ons qua sfeer even denken aan â€Drifters†van Patrick Watson.
“Hang back†is al even verrassend en veelzijdig. Minstens even pakkend als het eerste, staat het waardig als tweede nummer op de plaat. Het open einde van daarnet krijgt een vervolg. Wie net door het oog van de orkaan ging, drijft nu even “verdoofd†verder maar hoort en ziet al heel gauw een nieuwe vlaag opkomen. Een moeilijk te stillen honger is het gevoel dat misschien nog het dichtst in de buurt komt om dit nummer te omschrijven.
Het derde nummer, â€Weird Stone on a Flat Hatâ€, is dan weer een licht rock-buitenbeentje op dit EP. Meeslepend gitaarwerk en ritme, met een paar stevige versnellingen in. De electronica, viool en Queens-Of-The-Stone-Age (of zou het Rage Against the Machine kunnen zijn) baslijn verder in het nummer brengen je bloed alvast weer aan het kolken.
“Fix the Situation†(afsluiter op het album) maakt de cirkel rond. De honger is niet gestild, maar het knagende buikgevoel gaat toch liggen door deze prachtige ballade die een vredig einde brengt na een woelige reis van een 20-tal minuten. Over deze nummers en plaat is duidelijk nagedacht.
“The pace of this journey keeps on wildly changing. A sense of calm draws nearer and makes me blind. The need for hope grows faster but it’s hard to find.†(Fix The Situation)
Conclusie: beluisterd en goedgekeurd!
Een sterk EP dat duidelijk om een vervolg vraagt. Tot het zover is, zetten we deze plaat graag in loop-modus en wonen we graag elk optreden bij. Het album is te koop in de FNAC-winkels voor slechts 6 euro. Een sterke aanrader, al was het enkel al om zo snel mogelijk een vervolg te mogen horen.
© 2010 GENTBLOGT VZW