RSSOfficiële Opening Bijgaardepark
We gingen er al een tijdje spelen, maar vandaag was de officiële opening van het Bijgaardepark met de nodige toeters, bellen en notabelen.
Het Bijgaardepark ,dat eerst de naam Malmarsite meekreeg, ligt tussen de Vlaamse Kaai, Toekomststraat en de Dendermondsesteenweg. Een groen stukje dat meer dan welkom was in deze buurt.
Waar de naam vandaan komt, hoeveel het park heeft gekost, hoe en waarom de bijen er gedijen, ik zou de woorden kunnen herkauwen die de Stad Gent ons al heeft aangeboden, maar lees het gerust zelf, het is te warm om de tekst te herwerken.
Ik wil u wél vertellen waarom ik vind dat dit park het bezoek waard is: het is één van de meest natuurlijke avontuurlijke parken die ik ooit heb gezien. Als jongere of volwassene kom je er misschien minder aan je trekken, maar in dit park is duidelijk de kaart van de kinderen getrokken. Speeltuigen staan opgesteld in het behouden struikgewas of zijn te vinden bovenop een berg. Schommels zijn er voor baby’s, kinderen met een beperking, kleuters en de al iets meer uit de kluiten gewassen kinderen. Naast de spoorweg staat een speeltrein voor de kleintjes en een barbecue voor de groten.
In het kader van het Gentse plasbeleid is er sanitair voorzien, met luiertafels in de mannen- en vrouwentoiletten. Een ander groot voordeel is dat je je kinderen de vrije loop kunt laten: het park heeft nergens een uitgang die uitkomt op een drukke weg, en als je je als ouder strategisch positioneert kan je je kroost over een groot deel van het park in het oog houden.
Nog een woordje van bewondering voor de Groendienst voor het mooie ontwerp van het park en de fijne invulling van de openingsreceptie.
Het gras moet er nog wel wat groeien. Een paar extra vuilnisbakken zouden geen kwaad kunnen. Maar het overgrote deel van de buurtbewoners hoor je niet klagen. In Sint-Amandsberg hebben ze er naast het Rozenbroekenpark (en het Arbedpark) een ander vree wijs park bij.
© 2010 GENTBLOGT VZW
(melding: link in het artikel naar de stadssite werkt niet, en het park ligt tussen de spoorweg, Nijverheidsstraat en Dendermondsesteenweg)
Het is een knappe realisatie. Alleen: het is eerder een speeltuin met groenzones om in te ravotten, niet echt een park. Het ganse concept is een knap compromis om zo zuinig als mogelijk aan grond”sanering” te doen en de momenteel zeer kinderrijke Dampoortbuurt speelruimte te geven. Naar mijn aanvoelen is de dialoog tussen ontwerper en buren niet zo intens geweest als bij het Rozenbroekenpark. Het resultaat qua inkijk in de livings van de buren en decibels tot ‘s avonds laat was/is voor een aantal directe buren ferm schrikken.
“Inspraak” is in deze materie niet steeds het correcte woord. Toen ik er deze namiddag over vertelde aan vrienden kwam ook het Arbedpark ter sprake, waarbij dames van 19 en 16 sarcastisch opmerkten: “Ja! Da’s dat park waar we lang geleden mochten meebeslissen welke speeltuigen we wilden.”
Iemand uit de Eendrachtstraat verwoordde het op de buurtpicknik deze middag treffend: “Dit is misschien geen park voor de huidige buurbewoners, maar wel een park voor de toekomst.”
Je hebt wellicht gelijk, dat de ‘rustfunctie’ in dit park minder aan bod komt, dan de ‘speelfunctie’. Anderzijds kent de wijk Dampoort-Heirnis een groot aantal kinderen, dus is het wel een park voor de huidige buurtbewoners, en die wonen niet alleen in de Nijverheidsstraat.
Inderdaad, Veerle. Voor de kinderen is het inderdaad een welkome speelruimte! Nu kunnen ze tenminste ergens veilig spelen in plaats van op straat en de inrit van parkeergarages zoals bij ons naast de deur, om bij ons om de haverklap moeten aanbellen of halsbrekende toeren uithalen zoals op daken en muurtjes te kruipen om hun bal terug te halen.
Wel jammer dat na amper 1 dag de toiletten er al helemaal smerig bijliggen en er al vandalen toegeslagen hebben.
Biologisch gezien is de mens gewoon een dier dat nauw aanleunt bij bv de aap en het varken. Net zoals alle andere dieren hebben we een biotoop nodig. Mensen gaan naar een sanatorium aan zee of naar de bergen om te genezen. Ben je emotioneel niet 100% in orde dan ga je in een bos wandelen. Daarom is de natuur zo belangrijk.
Maar dan heb je een echt bos in een echte natuurlijke omgeving nodig. Als je op een Bretoens keienstrand wat stenen kapot slaat: er geen kat die merkt dat je er geweest bent. Als je in de Cevennen je woede koelt op een oude eik dan is er geen haan die er naar kraait. Binnen pakweg duizend jaar zijn al die stenen toch herleid tot fijn wit zand en is die oude eik al 700 jaar herleid tot humus.
Het groen dat men ons voorspiegelt is een peperduur commercieel product, conform de regels van moderne consumptiemaatschappij. Of er nu een boom in je tuin staat of een grasveld rechtover je deur ligt, als biotoop is het waardeloos. Hetzelfde met het parkbos: heel mooi, maar als rustpunt is het verwaarloosbaar. De productie en verkoop van tranquilizers en psychofarmaca daarentegen is nog nooit zo hoog geweest.
Maar omdat de territoriumdrift van een aantal ettertjes te groot is in vergelijking met het aantal geboden vierkante meter en er te veel accommodatie op te weinig vierkante meter staat volgen ze hun oerinstinkt en slaan ze de hele boel in de prak. Als je met zo een kereltje praat en vraagt waarom hij niet op school zit of aan het werk is dan zegt hij doodleuk: “Mijn pa zit al 15 jaar voor zijn TV en hij krijgt er nog geld voor, mijn ma is al 18 jaar werkloos en verdient voldoende bij in het zwart om mij te onderhouden. Ik zit thuis en weet anders niet wat te doen. Maar werken, dat nooit, ge krijgt meer om niets te doen dan te gaan werken”.