Gent Jazz: en attendant Ornette

vrijdag 9 juli 2010 15u02 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: , , , .

Het was iets voor twee, toen wij gisteren de festivalweide betraden. Of net niet, want wij hielden ons eerst op in het festivalcafé, rechts vlak voor de u de ingang door gaat. De toegang tot dat café is gratis, maar we vermoeden dat daar tijdens de festvalconcerten niet veel te beleven valt. Zo’n twee-drie uur voor die concerten kan u er evenwel terecht voor het Jong Jazz Talent concours, waar we gisteren naar Raw Kandinsky zaten te luisteren. Het was toen eigenlijk veel te warm, en onder het afgelikte vestiment van de internationaal samengestelde groep (USA, Peru, Nederland en België), plakten de keurig witte hemden tegen het lijf.

De warmte weegt niet alleen op de luisteraars, ook de instrumenten hebben er last van. Quirijn Vos, de trompettist van Raw Kandisky stelde meermaals zijn instrument bij, en achteraf vermeldde ook Greg Houben tijdens het eerste festivalconcert dat de hitte niet meteen ideaal is voor de instrumenten. U komt nog steeds wijselijk in fladderende zomerjurk of flodderend hemd de sfeer opsnuiven, en –één zeldzame keer– ook van de muziek genieten. Gisteren was het geduldig en aangenaam wachten op Ornette Coleman.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

De muziek die het Greg Houben Trio brengt valt gemakkelijk als standaard jazz te catalogeren. Opvallend was de afwezigheid van de drummer, maar in het trio zat bassist Sam Gerstmans om zorgvuldig de maat erin te houden. Die drummer hebben wij dan ook niet gemist, wij zaten gefascineerd naar het gitaarspel van Djangowinnaar Quentin Liégeois te luisteren. Houben zingt overigens een behoorlijke noot, mocht u dat gemist hebben; voeg dat bij het soort jazz dat hij uit zijn trompet tovert, en de vergelijking met Chet Baker zal vroeg of laat wel vallen. Heel mooi, het wordt misschien tijd om eens iets van Houben in huis te halen.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

“Hij doet dat niet slecht hé, die Houben,” doelde iemand op de vocale capriolen van Kurt Elling, halverwege ‘s mans concert. “Wat bedoelt ge, dit is al het tweede concert vandaag?”

De stem van Elling is een acquired taste. De eerste paar keer dat wij hem hoorden, leek het wel alsof elke vijfde noot die zijn keel verliet, vals was gezongen. Niets is minder waar (naar het schijnt), en wij zijn vooral onder de indruk gekomen van zijn klankkleur en frasering. En van zijn kwaliteiten als entertainer. Mogelijks zijn Ellings moves net zo ingestudeerd als de oppervlakkigheid van Norah Jones, maar hij vertoont een soort ontwapenende nonchalance waarmee hij zijn publiek moeiteloos bij de show weet te betrekken. We vergeven hem dan ook zonder meer de zijsprong naar Brahms die hij beter niet had gemaakt. Hij herpakte zich overigens alras met Nature Boy, en veel meer standard dan dat, zal het niet worden. Hij verwarde ons nog heel even met het bisnummer, toen wij zijn “How about some Jobim?” verkeerdelijk hadden begrepen als een verbasterde “How about some Chopin?” (in navolging van Brahms nietwaar), tot hij in het Portugees begon te zingen. Misschien was hij iets te vroeg geprogrammeerd, maar we kunnen er maar moeilijk een nocturne van maken, van het festival. Laat ons nog wat krachten sparen voor de Gentse Feesten.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Er stoorde mij maar één ding aan het volgende optreden, en dat was de titel: “Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede ‘Itinerari Siciliani’ feat. Manolo Cabras”. Het klinkt op en top Belgisch –we moeten iedereen vermelden, alsook de inhoud, en ook op welke manier ze meespelen. Maar goed, als zulks de tol is voor de excellente muziek die volgde, dan ben ik best bereid om die te betalen. We gingen u meenemen naar Sicilië, legde Vaiana de titel uit, maar met dit weer is het gelijk niet nodig. We hebben zelfs olijfbomen, verwees hij vervolgens met de onbegrensde fantasie van een jazzmuzikant naar de perenbomen die onder de concerttent ingekapseld werden. Het concert dat volgde was geheel wat wij ervan verwachtten: mediterraans, creatief, gemoedelijk. Missie volbracht.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Maar dan was het, vergeef ons, tijd voor de hoofdvogel van de dag. Geen kapsones –wel een eigenaardige afkondiging met zwaar midwesterse tongval op het einde van het concert. Wel integendeel: het publiek kreeg bisnummers toe. Wie woensdag de verveeldheid van Norah Jones had doorstaan, slaakte donderdag een zucht van verlichting. 80 jaar is Ornette Coleman, maar hij komt duidelijk geen lucht te kort; welk een energie, welk een toonvastheid, welk een beheersing van die sax. Wij hoorden de leiddraad zowel ritmisch als melodisch doorgegeven worden tussen de vier muzikanten, met een hoofdrol voor Tony Falanga, en Coleman zelf natuurlijk. En ja, Denardo Coleman hing misschien soms iets te enthousiast aan de drums.

Heel even vreesden wij nog dat Bachs Cellosuite ging ontaarden in het Rondò Veneziano, maar de bekwame bas van Tony Falanga werd daar door een paar fikse uithalen van Coleman al snel uit weggerukt. Het concert was heel verscheiden en heel genietbaar, al begon de tent, die zich tegen de verwachtingen in bijna geheel had gevuld, druppelsgewijs opnieuw leeg te lopen. De man verdiende staande ovaties, en wij in ruil bisnummers. Het kan zo mooi zijn, die jazz.

Greg Houben Trio
Greg Houben (trompet, zang), Sam Gerstmans (bas), Quentin Liégeois (gitaar)

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

Kurt Elling Quartet with John McLean
Kurt Elling (zang), Laurence Hobgood (piano), Ulysses Owens (drums), Harish Raghavan (bas), John McLean (gitaar)

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede `Itinerari Siciliani` feat. Manolo Cabras
Pierre Vaiana (sopraansaxofoon), Salvatore Bonafede (piano), Manolo Cabras (bas)

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

Ornette Coleman
Ornette Coleman (altsaxofoon, trompet, viool), Denardo Coleman (drums), Tony Falanga (bas), All MacDowell (bas)

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Praktisch

Elke festivaldag is er het Jong Jazz Talent Gent concours in het festicalvafé aan De Bijloke. Telkens om 16u (op 8, 11 & 18/07 om 14u). De toegang is gratis.

Elke festivaldag zijn er jamsessies vanaf 23u30 in het NH Hotel Gent Belfort (in de Middeleeuwse kelder van het hotel). De toegang is gratis.

Gent Jazz, vindt plaats van 07-11/07 & van 15-18/07, op de Bijlokesite in Gent. Tickets vanaf 29 euro voor een dagticket in voorverkoop tot 73 euro voor een driedagenpas. Kinderen tot 2 jaar gratis, 3 tot 12 jaar: 5 euro (alleen aan kassa).

© 2010 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.