RSSMintzkov sloot tweede dag Boomtown af
Het was rustig op Boomtown tijdens de tweede avond van het festival. Nochtans was er zoals gewoonlijk weer een ruim aanbod aan goeie groepen zoals Dez Mona, School is cool en Vivian Girls. Ik koos, onder lichte druk van mijn gezelschap, voor deze laatste. Drie rockende New Yorkse deernes kregen wel wat volk naar de kleine zaal van de Handelsbeurs gelokt, maar een overrompeling was het zeker niet. Maar meer over dit optreden leest u elders op deze blog.
Dankzij de plensbui die volgde pikte ik daarna ook Willow mee, die zeer handig in een tent speelden. Ik geef eerlijk toe dat ik maar met een half oor naar deze finalisten van Rockrally 2010 heb geluisterd, maar het klink wel erg leuk. Van deze mannen gaan we nog horen, vermoed ik.
Maar eigenlijk was ik toch vooral gekomen voor Mintzkov. Deze groep heeft een band met Boomtown en stond hier al voor de vijfde keer. Blijkbaar mist zanger Philip Bosschaerts de gezelligheid en sfeer van de Oude Beestenmarkt. Gelijk heeft hij. Maar het heeft geen zin om te treuren over vergane zaken, Boomtown heeft het verlies van zijn plein in winst kunnen omzetten door van één naar vier podia te gaan en stilstaan is achteruit gaan, toch?
Mintzkov dus. Ze maakten het het publiek makkelijk en gingen voor een set vol hits in plaats van een voorstelling van hun meest recente plaat. Opener en nieuwe single Author of the Play zette stevig de toon, meteen gevolgd door Rising Sun, Setting Sun. Ondertussen viel er wat gedruppel uit de lucht, maar de hemelsluizen konden zich verder beheersen en de plensbui die het plein een half uur eerder nog had afgekoeld bleef verder uit.
Lag het aan dat gedruppel dat er relatief weinig sfeer was tijdens het optreden? Het plein was maar voor de helft gevuld, de meeste mensen stonden in groepjes te babbelen en hadden soms weinig aandacht voor de groep op het podium. Zijn de feestvierders moe na 5 dagen Gentse Feesten? Zijn sommige mensen wijselijk thuisgebleven na de weersvoorspellingen? Of is het de schuld van Bent Van Looy en zijn Das Pop die even verder op Sint Baafs wel voor een afgesloten plein konden zorgen? Aan Bosschaerts en co lag het volgens mij niet, die hielden de vaart erin met een strakke set en verheerlijkten de Gentse Feesten in de bindteksten.
Met One Equals a lot kwam er na een half optreden toch iets van sfeer op het plein. Bassiste Lies Lorquet wist blijkbaar niet dat dit ook in de setlist zat en gaf toe haar tekst vergeten te zijn, maar dat was mij alleszins niet opgevallen.
Met de nieuwe plaat is de sound van Mintzkov nog net dat tikje dansbaarder geworden. Een subtiele lepel electronica doorheen de gitaren en het meer naar voren halen van de mooie melodieën die er wel altijd in hebben gezeten, maar vroeger soms wat verloren gingen. De sound is ietsje evenwichtiger geworden met een meer prominente rol voor de synths van Pascal Oorts. Maar oude nummers zoals Mimosa of All at once, staan ook live nog als een huis.
Boomtown trekt een jong publiek en dat zorgt soms voor grappige taferelen. Neem nu de bende Limburgse jongens. Blijkbaar kennen ze Mintzkov niet, maar was het na een nummer een uitgemaakte zaak dat ze hier te doen hadden met een ‘namaak-Placebo’. In hun jeugdige overmoed trakteerden ze de meisjes voor hen op een pintje. Het enthousiasme verdween echter sneller dan het was gekomen wanneer nog geen 5 minuten later gasten arriveren die het lief van die meisjes bleken te zijn. Maar de avond was ongetwijfeld nog lang en het aantal Gentse schonen hoog…
Afsluiten doet Mintzkov met Ruby Red. Wanneer de song uit is, lijkt het optreden echter niet af. De groep druipt af, maar Bosschaerts en Lorquet blijven staan en beginnen heel stilletjes terug te spelen. Je ziet de verwarring bij de rest, die uiteindelijk terugkeren op hun passen en collectief nog een aardige staart breit aan Ruby Red. Waarna de groep nog eens mag weerkeren voor een bisnummertje.
© 2010 GENTBLOGT VZW
in het begin vond ik er inderdaad geen schwung in maar toen de hitmachine op gang kwam was er weer vaart in hun show. Al snap ik echt niet waarom dat laatste aan Ruby Red gebreid werd. Dat stoppen op het hoogtepunt was ideaal geweest. School is Cool vond ik demax. Echt super ambiance en enthousiasme² op het podium. Verdiende winnaar van HRR!