Eerste Mister Gent – Bart Hesters
Maandagavond trok ik weer naar de sfeertent op het Ledebergplein. Ditmaal voor de finale van de Mister Gent 2010 verkiezing. Tien sterke kandidaten dongen naar de titel en probeerden het dolenthousiaste en talrijk opgekomen publiek te imponeren met allerlei acrobatieën op de fiets of met ballen, muziek en heel veel indrukwekkend gedans.
Het showgehalte lag iets hoger dan bij de dames zondag, maar dat kan aan al die mannelijke spierkracht liggen.
Tussen de bedrijven door praatten Geert Vanhassel (presentator RingTV en Vitaya) en Katleen Evenepoel (Miss Ledeberg 2008 en Aardbeienprinses 2010) de show alweer deskundig aan mekaar.
Na een intermezzo van Yves Segers, u weet wel, de frontman van Toast die nu schlagers van het ergste soort in feesttenten komt zingen en een enorm spetterend optreden van Gene en Gina van X-session, was de spanning weer te snijden.
De allereerste Mister Gent werd Bart Hesters (24, Lochristi). Tom Claessens (29, Wilrijk) en Ruben Herrebaut (19, Lochristi) werden respectievelijk 1ste en 2de Ereheer.
Net zoals de dames werden de heren onder een massa prijzen bedolven. Ruben werd ook winnaar van de Missitems poll en krijgt een exclusieve verwendag en fotoshoot in Gent. De persjury stemde voor Bart, die via een uitgebreid interview in de spotlight geplaatst zal worden op Missitems.be. De finalisten verkozen onderling Tom Claessens als Mister Sympathie. De supportersprijs, die bepaald werd aan de hand van een voting tijdens de finale, werd overhandigd aan Ruben Herrebaut.
Pieter Cortebeeck (23, Leuven) en Desmond Ofei (23, Gent) kregen van Karin Nuyts beiden een wildcard voor Mister Universe Model Belgium.
Het komende jaar zult u nog veel horen van de Miss en Mister Gent.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Ik vind het steeds grappig om dergelijke Miss- en Mister-nietsnutten-prijzen te zien uitdelen. Een acrobatie, met de fietsje op een podium staan, met de ballekes spelen… wow, daar mag een mens terecht fier op zijn om de hoofdvogel af te schieten. Als gentenaar moet ik waarschijnlijk fier zijn dat dit onze “ambassadeurs” zijn. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb zo de indruk dat er iets niet klopt…
Kritisch, ik denk dat er iets niet klopt met jouw heel negatieve ingesteldheid.
Ik stel voor dat je voorzitter wordt van de “Vereniging van Verzuurde Gentenaars” en als het jou toch niet interesseert, blijf dan gewoon thuis.
Beste Jan D.W.,
ik begrijp dat je me verzuurd vindt, maar laat ons nu toch even ernstig zijn, nietwaar? Ik stel gewoon het nut om aan dergelijke nietsnutten een prijs te geven in vraag. Net zoals die politieman die de titel wint van ‘sterkste man’ terwijl hij zelf organisator is. Komaan zeg, is dit nu ècht een artikel waard? Waarom niet eens wat meer aandacht aan die brandweerman die het zoveelste slachtoffer van de dood heeft gered, of over de cardioloog die die dag een leven heeft gered? Waar blijven onze èchte iconen? Gooi eens je krant open en kijk met objectieve ogen welke ‘helden’ onze maatschappij nog over heeft: voetballers, rocksterren, acteurs, Missen en Misters… Wil jij verglijden in een maatschappij zoals de VS waar de topper van het nietsdoen -Paris Hilton- elke dag de headlines vult ipv een kritische kijk op hun binnenlandse politiek? Niet voor niets verglijdt de VS langzaam aan naar een derdewereldland… Geef het volk brood en spelen… men lere uit de geschiedenis waar dit toe leidt.
Kritisch,
Ik kan je lijsje uitbreiden tot iedereen die hard werkt en zich 100% inzet zonder dat ze in ‘the picture’ komen..
Denk maar aan verpleegsters, mensen uit het onderwijs en al die anderen die onderdoor gaan aan een burnout.
Maar beste “Kritisch” — wat houdt u tegen om dat artikel te schrijven over de onbezongen Gentse helden, de vergeten projecten, de zaken die door de mazen van de actualiteit glippen?
Kritisch zijn is gemakkelijk! ‘t Is niet alsof iemand u tegenhoudt om er iets aan te doen: bij Gentblogt verwelkomen we elk artikel met open armen.
Voor de rest: redelijk kort door de bocht dat de kandidaten aan een Miss- of Misterverkiezing per definitie nietsnutten zouden zijn, nee? Misschien maakt het mensen wel gelukkig? Doen ze daar iemand iets mee verkeerd?