RSSHuiswerk, iemand?
Het schooljaar staat nog maar net voor de deur en meteen komt er ook een pak huiswerk bij. Niet voor iedereen is dit een gemakkelijke klus, niet alle kinderen huppelen door hun schoolweek. Martine Van Limbergen hielp me er aan herinneren en meteen borrelden de vragen op. Misschien heeft u nog wel een gaatje in je agenda vrij of ken je iemand die geknipt is voor de job?
GB: Jullie zijn nog op zoek naar peters en meters voor huiswerkbegeleiding. Wat wordt van hen verwacht?
Martine: Dat klopt. We zijn al voor het achtste jaar op rij voor het project ‘Meters en peters van de Rabotwijk’ op zoek naar vrijwilligers. Meters en peters zijn vrijwilligers die tijdens het schooljaar elke week een uurtje bij hun metekindje aan huis gaan om het te helpen met schoolse taken en om samen Nederlands te oefenen. De ouders van de kinderen hebben voor hun kinderen hulp gevraagd in Speel-o-theek Pipo. Het is meer dan huiswerkbegeleiding. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat samen schoolwerk maken de kapstok is maar nog belangrijker is taalactivering en leerplezier. Het project brengt ook mensen bij elkaar die elkander anders nooit op die manier zouden ontmoeten.
Het taalaspect speelt zo’n belangrijke rol omdat bijna alle kinderen uit gezinnen komen waar thuis geen Nederlands wordt gesproken. Het gaat vooral om kinderen met een Turkse achtergrond en nieuwkomers. Voor de Turkse kinderen is Nederlands vaak alleen een schooltaal thuis en in hun vrije tijd spreken ze vooral Turks. Dat komt omdat er heel veel Turkse jonge gezinnen in de Rabotwijk wonen en ze hun vrije tijd in familiekring, op straat en in de moskee doorbrengen. Omdat er vertrokken wordt bij huiswerk heeft de vrijwilliger een idee hoe het uurtje dat hij met zijn metekindje doorbrengt er gaat uit zien: samen de agenda bekijken, bij beginnende lezertjes de leesopdrachtjes afwerken, bij iets oudere kinderen les leren, spreekbeurt of dictee voorbereiden en als afsluiter of tussendoortje een taalspelletje.
GB: Helpt het als ze zelf kinderen hebben of maakt dat eigenlijk niks uit?
Martine: Leeftijd of opleiding spelen geen rol voor wie meter of peter wil worden. We hebben vrijwilligers die zelf kinderen hebben maar veel meer die nog geen kinderen hebben. We zoeken in de eerste plaats buurtbewoners omdat die niet veel tijd verliezen bij de wekelijkse verplaatsing maar de vraag is veel groter dan de kandidaten die we in onze wijk kunnen vinden dus willen we een warme oproep doen: iedereen die elke week een uurtje vrij kan maken en een groot hart heeft voor kinderen is welkom in onze ploeg! We hebben heel wat mensen nodig want vorig jaar kregen we meer dan 120 aanvragen vooral uit de Rabotwijk maar ook uit Bloemekenswijk en Brugse Poort.
GB: Wie zijn de kinderen die jullie begeleiden? Krijgen jullie hun namen/adressen via de Gentse scholen?
Martine: De kinderen zijn allemaal leden van Speel-o-theek Pipo. Om eerlijk te zijn: er zijn ouders die hun kinderen lid maken in onze spelotheek om te kunnen beroep doen op een meter of peter. We krijgen geen namen en contactgegevens via de scholen. Het zijn de ouders die om hulp voor hun kind komen vragen omdat zij vinden dat hun kroost daar nood aan heeft. Dat betekent ook dat de vrijwilligers meer dan welkom zijn in het gezin. We hebben nog nooit rechtstreeks bij de ouders reclame gemaakt voor ons project omdat we weten hoe groot de nood is. Het draait volledig op de mond-aan-mond reclame. Er komt een meter langs bij de buren of familie of er heeft iemand over gesproken aan de schoolpoort of op het oudercontact. Soms lichten leerkrachten of brugfiguren de ouders in.
We hebben natuurlijk wel contacten met verschillende scholen want we informeren de school als we voor hun leerling een meter of peter gevonden hebben. We geven onze meters en peters een heen- en weerschriftje om contact te houden met de leerkracht. Meer dan de helft van de metekindjes heeft minstens een jaar schoolachterstand, dat lijkt veel maar voor kinderen die het wel goed doen op school komen ouders natuurlijk niet zo snel hulp vragen en nieuwkomers doen als ze aankomen het leerjaar over dat ze elders in een andere taal hebben gevolgd.
Bijna alle kinderen – dat waren er het afgelopen schooljaar 109 – zitten in de lagere school. Er zijn er een paar die al in het middelbaar zitten. We zoeken geen meters voor leerlingen in het secundair maar soms wil een meter haar engagement nog een schooljaar verlengen en met hetzelfde kind verder begeleiden. Dat hoeft geen verbazing te wekken want je bouwt natuurlijk een band op als je elkaar wekelijks ziet. Soms krijgen we aanvragen voor kinderen uit hetzelfde gezin. We zoeken dan voor elk kind een eigen meter of peter omdat we merken dat één van de succesfactoren persoonlijke aandacht is. Kinderen groeien door de aandacht die ze krijgen!
GB: Werken jullie ook samen met het huiswerkproject van de Arteveldeschool?
Martine: We hebben contacten met andere huistaakprojecten. Soms verwijzen we vrijwilligers naar een ander initiatief, soms schuiven we aanvragen door. De Katrol, de huiswerkbegeleiding van de Artevelde Hogeschool werkt uitsluitend met studenten. Voor die studenten is het een vak, een soort stage. Wij rekruteren ook vrijwilligers in de Artevelde Hogeschool. We stellen er elk jaar ons project voor in de opleiding logopedie en vinden daar meestal gedreven jonge mensen.
Vrijwilligers voor wie het Rabot te ver is, verwijzen we naar Hand in Hand, dat met vluchtelingengezinnen in het Gentse werkt. Een van onze vroegere peters heeft het initiatief genomen om in zijn nieuwe woonplaats, de Bernadettewijk in Sint-Amandsberg een eigen project op te zetten: het Uilenspel. Onze collega’s van spelotheek Speelsproet in de Muide hebben hun PimPamPoentje, een project waarbij vrijwilligers kleuters helpen om de overstap naar het eerste leerjaar te maken. In het meisjeshuis in de Brugse Poort kunnen meisjes uit de buurt terecht met hun taken en schoolopdrachten. In verschillende jeugdwerkingen wordt aan huiswerkbegeleiding in groep gedaan.
GB: Helpen jullie de peters en meters ook bij hun taak? Organiseren jullie bijvoorbeeld ontmoetingsmomenten zodat ze hun ervaringen kunnen delen?
Martine: Natuurlijk helpen we onze vrijwilligers: in de eerste plaats zoeken we een metekindje dat bij hen past en gaan mee op kennismakingsbezoek. Bij het eerste bezoekje aan het metekind en zijn of haar familie worden de concrete afspraken gemaakt. Sommige vrijwlligers kiezen voor een vast moment in de week en anderen spreken van week tot week af. Tijdens de begeleiding kunnen de vrijwilligers met hun vragen in de spelotheek terecht. We hebben ondertussen ook een materialenbank uitgewerkt met speelleermateriaal en werkblaadjes. Omdat het een groot voordeel is om contact te houden met de leerkracht is er het heen- en weerschriftje.
We organiseren twee ervaringsuitwisselingsmomenten per schooljaar. Daar leren we zelf ook veel uit. Bij de opstart van het project konden we het verloop nog volgen via de ouders. Ondertussen is het zo groot geworden en zijn er ouders bij die we zelden in de spelotheek zien. We hopen dit schooljaar eindelijk ook een onthaalmapje klaar te hebben waarin we een aantal tips en suggesties kunnen meegeven.
GB: En tenslotte, waar kan iemand die zich geroepen voelt, zijn of haar naam opgeven?
Martine: Ik wil graag besluiten dat wie voor één kind het verschil wil maken in zijn schoolcarrière (dus voor zijn toekomst) maar een mailtje moet sturen naar pipo@vzwjong.be of op donderdag naar Martine Van Limbergen in Speel-o-theek Pipo moet bellen 09/234 36 53 of gewoon donderdag tussen 15 en 19 uur eens binnenspringen in het buurtcentrum in de Jozef II straat 104-106. De spelotheek is er op de tweede verdieping. Wie zelf geen meter of peter kan worden doet ons veel plezier door eens in zijn vriendenkring te horen of er geen kandidaten zijn en hen over ons te vertellen.
© 2010 GENTBLOGT VZW