RSSOm Gent Gedicht: een vol theater voor poëzie
Vorige week, het was op dinsdagavond, was ik in het NTGent op de boekvoorstelling van Om Gent Gedicht, de door Guido Lauwaert geselecteerde bloemlezing van meer dan honderd gedichten over Gent, chronologisch geordend van 1840 tot nu.
Veel en schoon volk in de zaal – hartverwarmend voor een stiel waarmee men niet eens het zout op een zak chips verdient. Zelfs een “Vlaamse voogdijminister van Milieu, Natuur en nog iets” (aldus Wim Opbrouck) tekende present, al zal ze nooit de sympathieprijs winnen wegens te kille stem en aangeboren afstandelijkheid (beste Guido, U dit, U dat, U si, U la). Links en rechts van de bühne meer dan 100 flessen Duvel met poëziebubbels, één voor elk opgenomen gedicht. “De nog levende dichters mogen hun fles komen ophalen”, aldus Guido Lauwaert, die duidelijk zwaar onder de indruk was en daardoor niet in zijn normale sas. “De dode dichters uiteraard niet.” De dode dichters uiteraard niet. De dichters gaan voorbij, dacht ik, maar hun poëzie blijft verder leven. Zo zal alles niet voor niets geweest zijn. Troost voor zij die uitgestrekt in hun kist liggen.
UITGESTREKT
Je schiet mij steeds opnieuw te binnen
als pijn, honger, als herinnering.
Ik ga mij weer aan jou te buiten
mijn binnenpret, mijn duizendpoot
mijn buitensporig lief. Waar zal
ik aan beginnen – je bent
zo uitgestrekt. Na jou
kom jij opnieuw.Patricia De Martelaere
Zottegem, 16 april 1957 – Wezemaal, 4 maart 2009
Dit is een gedicht uit de vorige bloemlezing van Guido Lauwaert: Mijn tweede stem. Gedichten uitgezocht en toegelicht door Guido Lauwaert.
Het nieuwe boek, Om Gent Gedicht, dat zowel bestaand werk als nieuwe creaties bevat, is onder meer verkrijgbaar in boekhandel Walry. Michiel Hendrickx zorgde voor een reeks passende en prachtige foto’s.
© 2010 GENTBLOGT VZW