Gentblogt

2 reacties »

1. Reactie van Frans

   14-11-2010 om 9:16

   Interessante invalshoek. Slechts drie van de acht traveeën werden aan de buitenkant gerestaureerd. De kant van de St-Annakerk die het zwaarst heeft geleden onder de uitlaatgassen van het verkeer?
2. Reactie van erwin schoors

   15-11-2010 om 2:09

   De Sint-Annakerk is mijn geliefd buitenbeentje binnen het Gentse kerkpatrimonium, waarbij vooral het oosters-byzantijnse aandoende interieur de kerk tot iets unieks maakt. Maar ook naar constructie toe, zijn bijvoorbeeld de ijzeren dakspanten eerder een zeldzaam gegeven binnen de kerkarchitectuur. Boeiend!

   Net als de bouw, met onder andere een toren die nooit helemaal afraakte, lijkt ook de restauratie een ‘work in progress’ te zijn. De foto van Jos laat duidelijk zien dat er nog heel wat werk aan de winkel is. De ondertussen prachtig gerestaureerde (en verlichte!)facade verliest misschien een deel van haar glorie door de passage van een onophoudelijke verkeersstroom. Maar het blijft een huzarenstuk te weten dat de witte natuursteen niet alleen gerestaureerd is, maar ook voor grote delen gewoon vervangen en gereconstrueerd is. Autoverkeer en zure regen zijn inderdaad geen te onderschatten boosdoeners. Ik vraag me trouwens af in hoeverre zo’n krijtsteen daarvoor een speciale behandeling krijgt en of er opties zijn voor een andere meer bestendig soort steen binnen monumentenzorg. Het kan toch niet de bedoeling zijn iedere eeuw de hele boel te moeten reconstrueren. Het belang van een degelijke en vaak dringende restauratie was ook binnenin tekenend, waarbij vochtproblemen nefast waren voor verschillende delen van de muurschilderingen.

   Tot slot nog een link met een boeiende fotoreeks (en blog) rond de restauratie van de glasramen en de stenen reconstructie van de rosetvensters:
   https://www.carolavandenwijngaert.be/page22/page45/page45.html