RSSChauffeurs postkantoor Stapelplein staken
De postbedeling aan de grote bedrijven verliep de voorbije dagen met ernstige problemen. De chauffeurs van het kantoor op het Stapelplein voerden maandag en gisteren actie. Zij hebben kritiek op het Georoutesysteem4 dat recent werd ingevoerd.
Lees meer bij De Gentenaar.
© 2010 GENTBLOGT VZW
reeds twee dagen geen post gehad maar nergens geen reactie
en onder dit motto mag alles: De Post moet klaar zijn voor de liberalisering… koste wat kost!
ik weet het wel: we moeten mee met de rest in europa. alles moet geprivatiseerd worden. daarom moeten we zo goedkoop mogelijk werken: alle balast buiten. dat lijkt logisch maar is het niet.
nutsbedrijven zijn helemaal niet goedkoper geworden, in tegendeel: we betalen steeds meer voor stroom, gas en water. dividenten moeten tenslotte betaald worden.
iedereen, bijna toch, kapt op de spoorwegen, de lijn of de post. de dienstverlening gaat achteruit. nogal normaal! als je met minder personeel meer dienstverlening moet verzorgen lukt dat niet.
in bedrijven juist hetzelfde: meer productie zo goedkoop mogelijk. daar is het het rauwe denken ten top: de bonussen voor de directie stijgen naargelang ze mensen kunnen buiten smijten maar het zijn wel de belastingbetalers die de werklozen moeten opvangen. ze kunnen allemaal niet in de lange munt met een bekertje staan.
ik weet wel dat er vroeger mensen aan “de staat” werkten die weinig productief waren, net zoals men in bedrijven personeel had dat nu door kuismachines vervangen is.
maar die hadden werk! ze deden misschien niet veel maar ze leefden niet in nutteloosheid, liggend in hun zetel.
ik heb liever twintig “groenwerkers” waarvan er tien op hun schup leunen in een parkje dan twee die hun werk niet klaar krijgen en achtien op den dop.
men vergeet dikwijls dat naast een inkomen mensen ook een zekere trots hebben. tussen “ik heb een job” of “ik dop” is een hemelsbreed verschil. laat de mensen een tijd in hun niet.werkende situatie en ze gaan letargisch vegeteren: die krijg je niet meer aan de slag.
we zullen altijd met een pak mensen (zeker 10%) zitten die gewoon niet inschakelbaar zijn. dat is een gegeven. als je het niet geloofd: ga na hoeveel kinderen in het bijzonder onderwijs, psychiatrische instellingen of gehandicaptenzorg zitten. reken daarbij de mensen die in de loop van de jaren mentaal of lichamelijk uitvallen. dat is een pak. onze vriend met het snorretje had daar een oplossing voor maar dat is, dacht ik zo, niet meer van toepassing.
de lijn moet investeren in materiaal maar ze mag niet vergeten dat ze ook mensen in dienst moet houden om dat materiaal te bedienen.