RSSDwangsom voor districtsbesturen
De Raad van State vernietigde op 21 januari 2010 het collegebesluit van 13 november 2003. Daarin besliste het vorige College dat er onvoldoende geldige handtekeningen stonden onder een verzoek voor een volksraadpleging over het al dan niet oprichten van districtsbesturen in Gent. Er ontbraken volgens hen 1.380 geldige handtekeningen om 10% van de inwoners te bereiken.
De Raad van State oordeelde dat het onderzoek van de handtekeningen niet zorgvuldig en correct gebeurde; het huidige College is verplicht binnen een redelijke termijn over te gaan tot een zorgvuldige en correcte hertelling van de 27.343 ingediende handtekeningen.
Dat is, bijna een jaar na het arrest, nog steeds niet gebeurd.
Op 18 maart 2010 besliste het huidige college zich bij die hertelling te laten adviseren door een deskundige die, in overleg met de initiatiefnemer van de volksraadpleging (Arthur De Decker), zou worden aangesteld door de Voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg.
De kosten en het ereloon van deze deskundige werden geraamd op 10.000 euro en zouden gedragen worden door het stadsbestuur. Het college gaf aan hun raadsman, Mr. Devers, de opdracht “om bij wijze van vrijwillige verschijning of dagvaarding langs gerechtelijke weg, en in de mate van het mogelijke op tegensprekelijke wijze ten opzichte van de heer Arthur De Decker, de aanstelling van een expert te bekomen met een door de raadsman nader uit te werken opdracht, onder meer om advies te verlenen…naar de geldigheid van het ingediende verzoek tot het houden van een gemeentelijke volksraadpleging.â€
De Decker stelde op op 24 maart 2010 voor professor Ludo Veny aan te duiden als deskundige. Mr. Devers ging hiermee akkoord en opperde de mogelijkheid dat deze zich daarbij zou laten bijstaan door wie hij nuttig oordeelt.
Alles leek in orde te zijn op 6 december 2010, als De Decker en medestanders zich akkoord verklaren met een ontwerp van verzoekschrift tot vrijwillige verschijning voor de rechtbank van eerste aanleg teneinde een deskundige aan te wijzen, maar nu blijkt dat het Gentse stadsbestuur tot op heden dat verzoekschrift nog niet neergelegd heeft bij de rechtbank.
En dat er dus nog altijd geen zekerheid is wanneer de hertelling van de handtekeningen zou kunnen aanvangen.
Om daaraan te verhelpen (en zoals op 19 oktober 2010 aangetekend aangekondigd bij het college) ziet Arthur De Decker zich verplicht bij de Raad van State een verzoekschrift neer te leggen, waarin hij vraagt de stad een dwangsom van 200 euro per dag vertraging op te leggen.
Het verzoekschrift werd op 16 december 2010 aangetekend overgemaakt aan de Raad van State; normalerwijze zou dit binnen de 30 dagen tot resultaten moeten leiden.
De Decker vraagt aan de gemeenteraadsleden die in het verleden zijn tussengekomen om in de komende gemeenteraad van 20 of 21 december 2010 nogmaals het stadsbestuur aan de tand te voelen waarom het reeds lang aangekondigde verzoekschrift nog steeds niet werd neergelegd bij de rechtbank.
Meer informatie op districtsbesturen.wordpress.com
© 2010 GENTBLOGT VZW
“De kosten en het ereloon van deze deskundige werden geraamd op 10.000 euro en zouden gedragen worden door het stadsbestuur”
Over de zin en onzin van distrcitbesturen is er al genoeg gezegd en ik spreek me daar niet over uit.
Maar als dit de belastingbetaler dus minstens 10.000 euro kost + de kost van een eventuele dwangsom en de kost van de uiteindelijke uitvoering en postsjespakkerij dan stel ik me toch echt wel de vraag of het sop de kool wel waard is.
De heer De Decker zal ongetwijfeld met de vinger naar het stadsbestuur wijzen en dit is waarschijnlijk terecht, maar de kostprijs an sich doet me toch even de wenkbrouwen fronsen ..
Goed bestuur ???
Tienduizend euro is tien mandagen. Voor die prijs, veronderstel ik, zal die man een kader opstellen, documenten opstellen, het proces begeleiden, en evalueren.
Dat is niet veel geld of tijd voor een volksraadpleging van de volledige bevolking van Gent, over een kwestie die impact heeft op de manier van beslissingsnemen op veel vlakken voor de voorzienbare toekomst.
Twee man die een volledige werkweek daaraan spenderen lijkt me niet overdreven. De volksraadpleging zelf, en alle personeel en middelen die ervoor opgerommeld zullen moeten worden, zal wellicht een erg groot veelvoud van tienduizend euro kosten.
Ik zal die “Goed bestuur ???” maar afschrijven als een tijdelijke onkarakteristieke zure oprisping. :)
Want naar de grond van de zaak: als het dan toch ooit zover moet komen, stem ik zonder enige twijfel heel erg hard tegen districtsbesturen. Ja, er zijn problemen mt de beslissingsvorming en de inspraak, maar neen, nog eens een extra bestuursniveau in het leven roepen is volgens mij niet de oplossing.
Voor alle duidelijkheid: mocht de gevraagde dwangsom worden toegekend dan komt deze merkwaardig genoeg hier niet toe aan de eiser. Zij wordt immers toegewezen aan een specifiek daartoe opgericht begrotingsfonds die deze middelen gebruikt voor de modernisering van de organisatie van de administratieve rechtspraak. Het fonds wordt beheerd door de minister van Binnenlandse Zaken of zijn afgevaardigde.
Die deskundige wordt niet betaalt om de volksraadpleging te begeleiden, maar wel voor de hertelling van de 27.343 handtekeningen zoals bevolen door de Raad van State, dat het stadsbestuur nu al een jaar lang weigert uit te voeren! Een hertelling die niet had moeten gebeuren als het stadsbestuur de telling al de eerste keer correct had uitgevoerd!
Of je nu voor of tegen districtsraden bent, het is toch redelijk schandalig dat het stadsbestuur uit angst voor een referendum alle truken die ze maar kan bedenken gebruikt om het toch maar niet moeten organiseren.