RSSShopping op open zondagdag
Koopjeszondag, zei ik. Neen, verbeterde mijn dochter: open zondag-dag. Dochters van elf weten hoe de wereld in mekaar zit, meneer mevrouw.
Het plan vandaag: de ene (mannelijke) helft van de kinderen gaat met mama mee om cadeautjes te kopen voor papa en de mannelijke leden van de familie, de andere (vrouwelijke) gaat met mij mee om cadeautjes te kopen voor mama en de vrouwelijke leden van de familie. Dat zijn tradities van toen ik nog klein was, en ik vind dat dat moet hoog gehouden worden.
Uiteindelijk is het niet echt helemaal gelukt: twee zoons en een dochter bleven om uiteenlopende redenen — geen zin, gestraft, ziek — thuis. We hebben het dan maar op een koopnamiddag met twee gehouden, mijn oudste dochter en ik. In de plensende sneeuw. Euh, dwarrelende.
Het was relatief rustig in de stad. Niet dat het ijzig koud was of gevaarlijk glad: al met al viel dat nog echt wel mee. We hebben een gezellige namiddag gehad met ons twee. Niet echt veel afgelopen — Baudelostraat, Vrijdagmarkt, Lange Munt, Burgstraat, Voldersstraat, Mageleinstraat, en dan langs Belfort en Stadhuis via Sint-Jacobs terug naar huis — en uiteindelijk niet echt veel gekocht. Wel een fijne namiddag doorgebracht: wandelen, babbelen, winkels in en uit, warme choco, opnieuw wandelen, en opnieuw winkels in en uit.
En een reuzengrote sneeuwbal gemaakt, die van de Burgstraat tot thuis meegedragen werd en alsmaar groter werd onderweg. En op auto’s geschreven, van LOL en van ZOT. En foto’s genomen.
We gaan dat nog doen, één dezer, want de oogst was echt wel te mager. Niet moeilijk natuurlijk: we hadden ons beperkt tot de grote winkelstraten en de grote winkels. Ik heb wel een alternatief circuit in gedachten, maar eigenlijk, zo tussen ons en elders gezwegen, beste lezers van Gentblogt: waar denken jullie dat we moeten zijn, dit jaar, voor leuke, verrassende, niet te dure cadeaus?
© 2010 GENTBLOGT VZW
Voor niet-Gentenaars: ‘t winkeltje van Tierenteyn op de Groentenmarkt natuurlijk. Zo’n potje pickels: dan gaan ze elke keer aan u denken als ze weer een lepeltje goud opsmikkelen.