Gentblogt

Ik fiets en daar ben ik trots op

woensdag 16 februari 2011 11u58 | Daan Jossels | 2 reacties
Trefwoorden: gastblogger, NT2, onderwijs, Ronde van Vlaanderen, wielrennen.

Wielerliefhebbers weten al waar ze op dat eerste weekend van april zullen zijn. Op zaterdag zitten de moedigen zelf op de fiets, op zondag kijken ze naar de beroepsrenners op tv of langs de weg. Daan Jossels, leerkracht Nederlands als tweede taal op een secundaire school in hartje Gent trok aan onze mouw met een leuk project. Over Vlaanderens mooiste, ja. Maar laten we onze nieuwe gastblogger vooral zelf aan het woord laten.

VISO Gent is een school in hartje Gent waar we onze OKAN-afdeling (85 jongeren) hebben. Dit zijn Onthaal Klassen voor Anderstalige Nieuwkomers waar leerlingen tussen 12 en 18 jaar die net in België zijn aangekomen, gedurende één jaar intensief Nederlands krijgen. Het is ons hoofddoel de leerlingen de Nederlandse taal aan te leren omdat taal de belangrijkste schakel is tot toegang in het secundair onderwijs, werkgelegenheid, sociaal netwerk… Verder hechten we ook enorm veel belang aan het welbevinden van de leerlingen en willen we hen laten kennis maken met en ook het beleven van onze Belgische cultuur (in de ruimste zin van het woord).

Sinds kort hebben we heel wat alleenstaande minderjarige asielzoekers (AMA’s) uit het Rode Kruis Asielcentrum van Eeklo. Dit zijn jongeren die in België verblijven zonder familie. Enkele van deze jongeren hebben nog nooit of nauwelijks gefietst. We willen de uitdaging aangaan om hen (een tiental leerlingen) te leren (beter) fietsen en hen klaar te stomen voor de Ronde van Vlaanderen voor amateurs op zaterdag 2 april 2011 (76 km en enkele fikse ‘bergjes’). Momenteel gaat het om een zestal Afghaanse jongeren, twee Guinese jongeren, een Irakese leerling en een leerling uit Zanzibar.

We zijn ervan overtuigd dat sport heel belangrijk is voor deze jongeren; dat we via training en het rijden van De Ronde Van Vlaanderen hen zowel fysiek als mentaal sterker kunnen maken. Bovendien zal dit zowel voor de begeleiders als voor de jongeren een onvergetelijke ervaring zijn. Met het geld dat we via dit project ophalen, willen we vooral leerlingen die een moeilijke financiële thuissituatie hebben, de mogelijkheid bieden om net als andere tieners deel te nemen aan buitenschoolse activiteiten zoals een sportactiviteit, een museumbezoek, bosklassen, een twee-of driedaagse… Het betreft vooral onze 85 OKAN-leerlingen maar eveneens leerlingen uit het secundair onderwijs – waar veel ex-OKAN-leerlingen studeren – die ook omwille van financiële problemen moeite hebben om aan deze extra activiteiten deel te nemen

Op zaterdag 29 januari was het tijd voor de eerste training.

Met drie leerkrachten zijn we op weg naar Eeklo: afspraak om 13.30u. We hebben één grote vraag: Hoeveel leerlingen zullen er zijn? De leerlingen hebben wel ‘ja’ gezegd, maar we weten uit ervaring dat velen uit beleefdheid ja zeggen. Aan de bushalte van het opvangcentrum, zien we al enkele gasten staan. Ze willen gaan telefoneren in Gent. Nu is het in hun thuisland immers avond, en als ze in groep bellen krijgen ze korting. Begrijpelijk, maar jammer dat ze niet mee fietsen. We kunnen Ousmane nog overtuigen om in de auto te stappen. In ’t centrum blijken er nog 4 enthousiaste jongens aanwezig te zijn. Ze staan al klaar om te vertrekken. In totaal zijn we dus met 8: Ousmane, Ali, Ainullah, Azratullah, Razakhan, Veerle, Ole en Kobe.

We regelen nog de zadelhoogtes van de fietsen, oefenen een beetje op het op- en afstappen, bochten maken… en beslissen al snel om te vertrekken voor een grote(re) toer.

Het is prachtig weer om te fietsen: een staalblauwe hemel, maar ijskoud! We volgen de fietsknooppunten. Plots komen we op een zandweg. Als de jongens dit kunnen, dan kunnen we zeker de Ronde fietsen (denken we). De baan wordt nog iets slechter, zodat we als echte veldrijders onze fiets op onze schouder moeten dragen terwijl een man, zwevend in een paramotor, ons toekijkt.

We fietsen verder en beslissen om nog een paar extra kilometers erbij te doen. De leerlingen worden wat moe en krijgen het koud, maar ze blijven elkaar aanmoedigen. Gelukkig staat collega Marijke daar plots met cola en wafeltjes. De laatste kilometers worden al zingend afgelegd. Eenmaal terug thuis, nestelen ze zich snel voor de verwarming. Ze zien er moe, maar heel gelukkig uit!

Een mooie start, we supporteren alvast en hopen hier af en toe een update te mogen lezen.

© 2011 GENTBLOGT VZW