True Grit
Mijn tickets voor de avant-première van True Grit in Antwerpen op Valentijn heb ik noodgedwongen aan een romantisch koppeltje weggeven, maar deze week kwam het er dan toch van om deze remake van een goeie ouwe Western te gaan bekijken. Met Big Lebowski ofte Mister Tron Jeff Bridges in een schitterende hoofdrol en al even schitterende sidekicks Hailee Steinfeld als Mattie Ross en Matt Damon als LaBoeuf.
Ik was al heel onder de indruk van wat the Coen Brothers deden in No Country for Old Man, dus de verwachtingen lagen hoog.
Het verhaal vertrekt van een heel eenvoudig uitgangspunt. Mattie Ross is een veertienjarige cowboysdochter wier vader door een laaghartige schurk werd vermoord en ze is vastberaden de dader op te sporen en op te hangen. Ze kan het niet alleen en zoekt daarom de hulp in van een marshall. Haar keuze valt op de karikaturale figuur van Rooster Cogburn (Jeff Bridges), een whiskeyverslaafde eenogige schietgrage vetzak op retour. En daarmee heb je de plot.
Deze western in de klassieke stijl vertelt het verhaal van de tocht van een ouwe man en het pientere jonge meisje met veel haar op haar tanden en hun avonturen doorheen het Wilde Westen. De bijna obligate postkoetsoverval zit er niet in, nee, en ook de heldhaftige shootouts en saloons komen niet in het verhaal voor. Niet getreurd, de kogels vliegen je wel degelijk om de oren. Maar al bij al is dit een licht episch verhaal en dito roadtrip. Jeff Bridges geeft op een geweldige manier gestalte aan Cogburn, die veel meer gelijkenissen vertoont met de outlaws die hij neerschiet dan met de dienaars van de wet zoals Texas Ranger LaBoeuf, die hun pad willens nillens meermaals kruist.
Jeff heeft de neiging het verhaal naar zich toe te trekken en een monologe film te vertellen. The Coen Brothers hebben er wonderwel voor gezorgd dat zowel Matt Damon, in een voor hem vrij aparte rol van licht stuntelige maar bekwame marshall, als Hailee Steinfeld zodanig acteren dat ze uit de schaduw treden van de zelfingenomen Cogburn.
Het doet trouwens deugd Matt Damon eens in een andere rol te zien na al zijn stoere vertolkingen van Bourne. Een dikke pluim verdient ook Hailee Steinfeld die overtuigend jeugdig overkomt, leuk en fijn weerwerk biedt aan alle personages die haar onderschatten en zich nog ferm uit de slag trekt ook.
Op die manier wordt het verhaal vrij evenwichtig verteld en ontstaan een leuk spanningsveld en wisselwerking tussen de drie protagonisten maar niettemin mis ik de typische onderlaag en de andere dingen die de Coen Brothers in hun films steken.
Al bij al is True Grit vrij oppervlakkig en ouderwets. Niet dat dat deert. De formule van de western is weer compleet in, het begon al goed met The Three Burials of Melquiades Estrada en 3:10 to Yuma en ook True Grit is van een hoog entertainmentgehalte en het kijken meer dan waard.
Op het einde vraag je je wel af wat dat erbij komt doen, maar misschien is dat dan wel weer die typische sneer van de Coen brothers naar andere films.
Te zien in Kinepolis
© 2011 GENTBLOGT VZW
Vond het ook een leuke film. Hij leunt meer aan bij ‘O brother where art thou’ dan bij ‘No country for old men’. Amusement verzekerd!
Dik de moeite. Niet de beste film die de Coen brothers hebben gemaakt, maar niettemin van het betere dat er momenteel in de zalen te zien is. Schitterend acteerwerk, heel amusant en goed gemaakt.