Dringende werken aan stadsbibliotheek

dinsdag 1 maart 2011 8u02 | teun | 5 reacties
Trefwoorden: , .

De stadsbibliotheek aan de Zuid mag binnen enkele jaren dan wel verhuizen van de Zuid naar de Waalsekrook, het oude gebouw moet nog altijd onderhouden worden.

Lees meer bij De Gentenaar.

© 2011 GENTBLOGT VZW

5 reacties »

  1. Reactie van Benny Blanco

    De werken aan De Oude Stadsbibliotheek in de Ottogracht zijn iets dringender, me dunkt.

    • Reactie van Jean Marie DE WULF

      Inderdaad al is het maar de ingang van architect Pisson: zo zichtbaar verkommeren dat het niet toegelaten is….
      En dan nog de kapel, en de gevel……
      Puur schandaal.
      En dat Mozart daar nog gespeeld heeft….
      Zo onderhoudt de cultuurverantwoordelijke zijn gebouwen.

  2. Reactie van moeilijke ingenieur

    Beste Jean Marie,
    kijk, ik word moe van dergelijk discussies. Als architect heb je jaren meegedraaid in het systeem van openbare aanbestedingen voor overheidsgebouwen… enig criterium (vroeger) was de laagste prijs. Iedereen blij. Belgisch systeem = 10 jaar garantie op ruwbouw. Zakt het zootje na 10 jaar en 1 dag in elkaar… zal de aannemer worst wezen. Wat wil je dan ? Dat diezelfde overheid nog 20-30-40 jaar aan stervensbegeleiding doet ? Als ze hier in Belgie niet starten met te EISEN dat er strengere normen komen op bouwmaterialen, bouwmethodes en minimum 20 jaar waarborg, dan zullen dergelijke dingen constant zich herhalen. Gent staat vol met oerdegelijk gebouwde klassieke gebouwen die makkelijk qua ruwbouw 100 à 200 jaar meegaan (ik spreek over baksteen, natuursteen.. geen beton). Maar waarom laten we dan toe dat temidden van dergelijke gebouwen waar we trots op zijn rommel mag neergepoot worden ? Dus vind ik het goedkoop “een” cultuurverantwoordelijke aan te vallen voor een fout van zijn stedebouwkundige voorgangers… Graag reactie !

    • Reactie van rony coekaerts

      @jm. ben jij architect?

      @moeilijke ingenieur, nergens in de architectuurgeschiedenis, buiten de religieuze en staatsgebouwen, heb ik geleerd of gezien dat men bouwde voor de eeuwigheid. in tegendeel. hele steden zijn afgebroken en opnieuw gebouwd omdat de maatschappij, bouwwijze, sociale voorzieningen…en de door oorlogen veroorzaakte schade, veranderde.
      indien u “oerdegelijke klassieke gebouwen” als norm neemt dan vraag ik me af wat u als beginpunt neemt.
      begrijp niet verkeerd: ik ben de eerste om architecturaal waardevolle gebouwen te beschermen maar het moet geen kerkhof worden waar men niet belangrijke lijken probeert levend te houden.
      u weet zo goed als ik dat men vroeger werkte met de materialen die men had. ik kan u verzekeren dat natuur- of baksteen geen garantie zijn voor duurzaamheid: die gaan ook stuk. daar heb ik teveel voorbeelden van gezien. baksteen is een hydrofiel materiaal en natuursteen kalft af bij blootstelling aan de lucht.(simpel uitgelegd)
      ik weet niet of beton eeuwigdurend zal zijn. normaal kan dat niet.(zie hierboven).
      we zijn nu in china aan het proefdraaien met kunststoffen. buiten het feit dat ik dat ook maar eindig vind (grondstof), weet ik ook dat dat spul na een tijd zal uiteenvallen.
      twee besluiten.
      één: wat je ook bouwt, het is maar tijdig.
      twee: een stad verandert steeds of je moet in bokrijk gaan wonen.
      waarom, en u moet niet afkomen met heel subjectieve argumenten, mag er niets nieuw gebouwd worden naast iets oud? dat gebeurt al eeuwen! of dacht je dat er geen discussies waren in firence toen men de markt renoveerde en de fontijnen er zette. 500jaar geleden.
      zolang een stad leeft, zullen de nakomelingen steeds de “fouten” waarnemen van de voorgangers.
      dat is nu eenmaal…geschiedenis.

  3. Reactie van moeilijke ingenieur

    JM : Laat duidelijk zijn dat ik heb grotendeels heb over de Bib aan het Zuid en niet de “ouwe” aan de Ottogracht al is die “ouwe” bib niet zo oud als we denken.
    En qua waardevol ? Die kapel is echt niet zo uitzonderlijk.
    En ja, we kunnen discussieren over gevels in Balegemse of beton… blijkbaar zijn ze allebei zeer gevoelig aan de tand des tijds.