Hindu Nights @ Vooruit
Uitgaan als thirty-something, het is niet evident. Cinema, theater, dans, aan de wekelijkse dosis cultuur raak ik zonder problemen. Maar hoe lang is het al geleden dat ik nog eens was gaan dansen… Is dat niet gereserveerd voor tieners en studenten? Of mensen die dansles volgen en gaan boomballen? Ik behoor echter tot geen van die categorieën… En wat met mensen die niet houden van 10 days off en aanverwante electronische beats of cheezy R&B?
Die laatste groep hoeft in Gent gelukkig niet meer op zijn honger te blijven zitten. In 2008 werd in onze stad het concept Hindu Nights geboren. Peter Verbeke en Pieter Schaut bundelden de krachten met Britten Phil Smith (Oasis tour-dj) en Paul Gallagher (broer van) en de toen nog onbekende The Black box Revelation brak het kot af in een éivolle Make Up Club.
Ondertussen is er veel gebeurd, het feestje verkaste naar Vooruit, er kwamen edities in Leuven en op de Lokerse Feesten en de feestjes zijn keer op keer volledig uitverkocht. En ik was er dus nooit bij. Afgelopen weekend was het hoog tijd om daar verandering in te brengen, een bende mede-dertigers op te trommelen en toog en vooral dansvloer onveilig te maken.
Op een fuif moet je ‘fashionably late’ zijn, dat herinnerde ik me nog. Toen we tegen middernacht in de concertzaal aankwamen, was er echter best al wat volk. Het was zelfs even aanschuiven om binnen te raken, langs de stoere security-mannen.
De dj die op dat moment bezig was, had het duidelijk voor golden oldies, jaren ’60 rockers knalden door Vooruit. Ik was even ongerust dat de rest van de avond beperkt zou blijven tot Britse klassiekers. Niks tegen die muziek trouwens, maar voor mij mag het toch ook eens recenter zijn. We gingen ondertussen op zoek naar de tweede zaal, waar een andere dj zich waarschijnlijk aan een ander tijdperk zou wagen. De trappen naar boven waren echter afgesloten, dus in de balzaal kon het niet zijn. De security was ook pertinent zeker dat er maar één zaal was en wij waren even zeker van een tweede line-up. Uiteindelijk vonden we een kleine ‘Idols bar’ in de oude inkom van de concertzaal; met enkele op elkaar gestapelde boksen, een kleine draaitafel en krakerig trommelvliesmartelend geluid dat uiteraard niet opkom tegen de orkaankracht van de grote zaal twee meter verder. Dit hadden ze misschien toch beter echt in een aparte zaal gedaan. Er kwam hier ook van de hele avond weinig volk op af, ondanks het feit dat Paul Gallagher hier zou draaien.
Hindu Nights staat niet enkel voor rock en een complete afwezigheid van beats, maar ook voor Brits. Arctic Monkeys, héél veel Oasis -telkens onthaald als ware volkshelden (je moet het zien om te geloven), The Beatles, Franz Ferdinand, Blur, The Clash, Amy Winehouse, Kasabian, The Strokes, Bloc Party, MGMT,… Britse vlaggen op het projectiescherm, bezoekers met de Britse vlag op hun T-shirt of een Pete Doherty hoedje op hun kop, anglofilie ten top vanavond. Af en toe werd er eens ‘gezondigd’ voor bijvoorbeeld de Canadezen van Arcade Fire, The Killers of een Kings Of Leon nummer dat zo oud was dat werkelijk niemand het leek te kennen. Wat mij betreft hadden die zondes nog ietsje overvloediger mogen zijn, er is zo veel goeie rock. Maar Brits hoort nu eenmaal bij het concept en mij hoor je eerlijk gezegd niet klagen. Het is héél lang geleden dat ik me nog zo goed heb geamuseerd op een fuif en het was gewoon geweldig om een hele avond lang goeie muziek geserveerd te krijgen en tussen mensen te staan die dat zichtbaar ook vonden.
Tussen drie en vier was er wel een kleine dip, de overrompeling van de dansvloer was weer over en de DJ liet af en toe serieuze steken vallen; platen die bleven hangen, lange stiltes tussen de nummers, mensen constant op het verkeerde been zetten door na elke plaat radicaal van stijl/tijdperk te switchen, het leek was alsof de DJ zelf al te veel gefeest had en niet meer honderd procent nuchter was. Met als resultaat dat achteraan de zaal de mensen een beetje stilvielen. Maar de mannen van The Black box Revelation kwamen nog om 4u30 en hoe benieuwd ik ook naar die set was, tegen die tijd riep mijn bed toch net iets te hard. Maar volgende Hindu Nights ben ik er zeker weer bij.
Hindu Nights, gezien in Vooruit op 5 maart.
© 2011 GENTBLOGT VZW
Oasis, Oasis, ok, en Morrissey dan?
Dat vroeg ik me toen ook af, waar Morrissey bleef, een groot gemis!
Morrissey genoeg in de Icons (niet Idols) Bar, wijzelf hebben bv. zowel Smiths als Mozzer gedraaid. Het klopt dat er op het einde nog weinig volk overbleef in het zijzaaltje maar tussen 01 en 03 zat het er afgeladen vol hoor (en veel sfeer!). Het geluid zat niet perfect (daarvoor is ruimte zelf nogal vreemd van vorm) maar trommelvliesmartelend was het geenszins. Voor alle Morrissey fans trouwens: we organiseren op 23/4 een Moz Tribute in Cocteau: http://www.facebook.com/event.php?eid=202329763110951&ref=ts
Ik moet met de regelmaat van een klok de caption ingeven, maar de spambots hebben de laatste tijd precies vrij spel. Valt daar iets aan te doen?