Slag om Vlaanderen, in de lente-zon
De play-offs, één, twee, drie, het blijft een discussiepunt in onze voetbalcompetitie. We gaan er zelfs niet over uitweiden, want het is zo’n kluwen dat een kat er haar jongen niet meer in terugvindt. We kunnen u echter één ding zeggen: als play off 1 het soort wedstrijd betekent zoals wij zaterdag zagen, dan mag het van ons blijven, dat systeem. Want wat een voetbalavond, wat een voetbalavond, mensen. Heerlijk weer, en een zeer fijne match. Het resultaat was niet waar we durfden op hopen, want winnen is nog altijd leuker dan gelijk spelen, maar al bij al zijn wij tevreden Buffalo’s.
De Slag om Vlaanderen verveelde (in tegenstelling tot het laatste duel op tweede kerstdag) geen moment. Er was een grote kans voor Coulibaly, er was een doelpunt van Coulibaly, een geclaimde (maar niet toegekende) strafschop, en een daaropvolgend opstootje tussen Donck en Yaya, waarbij Soumahoro rood kreeg. En toen waren we nog maar twintig minuten bezig.
Na 20 minuten dus met 10 verder, onze Buffalo’s, en dat is lang: 70 minuten 10 tegen 11. Club bleek echter niet ten volle te kunnen profiteren van het numeriek overwicht.
Gent bleef de hele wedstrijd goed meedraaien, en vaak zelfs domineren. De boeren hadden het niet gemakkelijk, en als het 11 tegen 11 was gebleven, dan had dit Brugge nooit een punt kunnen pakken tegen dit Gent. Nu deden ze dat wel, met een doelpunt van Dalmat in de 52ste minuut.
Daarna ging het over en weer met de kansen: Boeckx moest verschillende keren redding bieden, en werd ook geholpen door het doelhout, aan de overkant schoot Yassin net naast de verste paal, en aarzelde Conté iets te lang en verprutste zo de ultieme kans op overwinning. Gelijkspel was al bij al geen onterechte uitslag.
Wel onterecht, volgens ons: de vergunning van het scheidsrechtersteam om een wedstrijd in eerste klasse te fluiten. Acht gele kaarten, één rode en een hele rits disputale beslissingen: het zou niet mogen zijn, op dit niveau.
© 2011 GENTBLOGT VZW