Gentblogt

Stadsloop De Gentenaar

maandag 16 mei 2011 16u16 | Bavo Van Eyken | 6 reacties
Trefwoorden: lopen, stadsloop.

Wat doet een loper die sinds 2009 in Gent woont? Lopen vaneigens! Zuid-, Muink- en andere Citadelparken genoeg bij de deur, en als het wat meer mag zijn, de Blaarmeersen, Watersportbaan of Scheldekaai. En om te zien of al dat eenzaam afzien zijn vruchten heeft afgeworpen zijn er amateurwedstrijden bij de vleet.

Meestal kom je daar een paar honderd lopers tegen, verspreid over de verschillende afstanden. De Stadsloop De Gentenaar is natuurlijk andere koek. Voor joggers is het stadscentrum niet meteen de ideale biotoop voor het lopen van alledag, maar in grote groep en over een afgesloten parcours is het uiteraard fantastisch om langs de Korenmarkt, Sint-Baafs en Vooruit te draven. De 7.000 deelnemers voor de kids run van 1 kilometer en de stadslopen van 5 of 10 kilometer brengen natuurlijk ook allemaal supporters op de been, zodat iedereen massaal wordt aangemoedigd.

Als nieuwe Gentenaar was ik gisteren aan mijn tweede stadsloop toe. De organisatie kent uiteraard het klappen van de zweep en het Sint-Pietersplein ademde sportiviteit. Als eerbetoon aan Wouter Weylandt hadden de organisatoren rugnummers met het nummer 108 en de boodschap ‘Gent voor Wouter – 108 voor altijd!’ voorzien, die op bijna alle ruggen te zien waren.

De weergoden, uitgeput na al die schitterende lentedagen die ze ons al hebben gegeven, hadden een paar jobstudenten de klus laten klaren. Gevolg: net iets te veel wolken en wind en een beetje te weinig zon. Gelukkig bleef de regen uit. Geen reden dus om de moed te laten zakken voor de gemotiveerde sportievelingen, en met de vingers op de startknop van het loophorloge (meten is weten!) was het spannend wachten op de start van 5014 meter. Elodie Ouedraogo, die ook stretchoefeningen demonstreerde op het Sint-Pietersplein voor en na de 5 en 10 kilometer, was opgetrommeld voor het startschot. Om gehannes bij een plots schot te vermijden werd er afgeteld: tien, negen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee, één,

KNAL!

En we zijn weg. Om in de top tien te eindigen, moet je snel vertrekken, maar niet te snel. Snel genoeg dus, en al meteen helpt de zwaartekracht een handje, hoewel ook dat niet altijd handig is: bergafwaarts op de Sint-Kwintensberg richting Coupure. De snelsten zitten meteen in hun strakke tempo en aan de Coupure links tekent de top twintig zich al min of meer af. Lopend over Coupure Rechts zie ik aan de overkant de grote massa lopers komen: indrukwekkend. In de bocht met de Lindenlei staan honderden mensen te supporteren. ‘Goed bezig, je bent één van de eersten,’ hoor ik een jongetje zeggen. Altijd goed voor het zelfvertrouwen, zoiets.

Ik heb mijn eigen tempo gevonden en we lopen verder over de Ajuinlei, via Jacobijnenstraat naar Onderbergen en dan naar het Sint-Michielsplein. Ik was net door twee andere lopers ingehaald, maar door wat verwarring – jawel kerels, de Sint-Michielshelling is hier naar RECHTS! – kan ik ze weer inhalen. Het drankje op de Sint-Michielsbrug laat ik aan mij voorbij gaan en aan het begin (of het einde?) van de Veldstraat staan een paar enthousiaste Spanjaarden te roepen. In het centrum lijken de toeristen nog niet goed door te hebben dat er dadelijk honderden lopers zullen passeren. Tijd om op hun reacties te wachten is er niet, want de laatste anderhalve kilometer zijn ingezet, en de sliert lopers is echt uitgedund nu. Ieder voor zich! Opnieuw word ik gepasseerd, en aanklampen lukt niet meer. Bij het inslaan van de Kuiperskaai slaat een stevige bries het tempo neer, net zoals even later gebeurt bij de start van de beklimming van de Sint-Pietersnieuwstraat. Met mijn blik op de loper voor mij probeer ik dichter te komen. De laatste meters van de helling maken versnellen moeilijk, maar eens boven lukt het toch. Ik ga hem heel even voorbij, maar zijn eindspurt is sterker, en hij vlamt er weer over. Na 17 minuten en 54 seconden kom ik als negende over de eindmeet (al is dit niet zeker omdat de correcte uitslagen op maandag 16 mei in De Gentenaar verschijnen en een dag later pas op de website van de Stadsloop).

Toen ik later frisgewassen door de stad fietste richting familie, was ik nog net op tijd om de grote groepen lopers van de 10 kilometer te zien passeren in de Vlaanderenstraat. Animo genoeg alleszins, dankzij de groepen die met vlag en wimpel al lopend iedereen in de buurt aanmoedigden. Niet verwonderlijk dus dat overal mensen vanuit deuropeningen en vanop balkons wilden meegenieten van het gebeuren. ‘Waar is da feestje?’ ‘In Gent is da feestje!’ Schiet daarom vandaag nog in die sportschoenen en doe volgend jaar ook mee, want lopen is leuk!

© 2011 GENTBLOGT VZW