RSSSchapen grazen opnieuw in Gent
Vorig jaar konden ze al rekenen op heel wat aangenaam verwonderde blikken van voorbijgangers: de herder met zijn schapen die opdook langs Gentse waterlopen in de ruime omgeving van de Blaarmeersen. Ouders en grootouders bleven met hun (klein)kinderen kijken naar dit spektakel dat je normaalgezien niet meteen verwacht in 9000-Gent. Ook de herdershond was paraat om de schapen bij elkaar te houden en zijn baasje bij te staan. Menig fototoestel werd bovengehaald om dit beeld vast te leggen voor vrienden en familie.
En kijk, Stad Gent laat opnieuw schapen grazen op bermen en taluds langs waterlopen. Zij zullen dat in 2011 op meer plaatsen doen dan vorig jaar. Het beheer met schapen blijkt immers een volwaardig alternatief voor het machinaal beheer van de vele groenkanten. Nieuw is ook de uitbreiding naar enkele weides. In totaal zullen de schapen maar liefst 6 hectare groen onderhouden. Daarvoor werd een overeenkomst voor de komende drie jaar afgesloten met drie schapenhouders.
Voor de omgeving van de Blaarmeersen blijft de Stad Gent een beroep doen op Pro Natura sociale werkplaats vzw. De herder en zijn hond leiden sedert 23 mei 2011 opnieuw elke dag een kudde schapen langs de Griendijk, de Vissersdijk, De Belvédèreweg, Aan de Bocht, de Snepkaai en langs de Neermeerskaai tot aan de Koning Albertbrug. Het traject is dus een stukje langer dan vorig jaar. Bovendien duiken ze nu ook op aan de overkant van het water, langs de Snepkaai.Â
Twee andere schapenhouders zullen dieren leveren voor stootbegrazing langs de Coupure, de Bargiekaai en de Elyzeese Velden, op de geluidsdam in het Stedelijk Natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen en op twee weides in Sint-Amandsberg. Het principe van stootbegrazing is dat de schapen worden ingezet op een beperkte ruimte. Op die manier wordt de berm op een relatief korte tijd afgegraasd.
Langs de Coupure wordt telkens een deel afgerasterd waarbinnen een kudde van een tiental schapen dag en nacht vertoeft. Na maximaal twee weken worden ze verplaatst naar een aanpalende zone. De schapen zullen er rondlopen van juni tot begin oktober 2011. Een zelfde systeem zal toegepast worden langs de Bargiekaai en de Elyzeese Velden. Omdat hier woonboten liggen, zal de Groendienst in nauw overleg met de bewoners starten met één begrazingsblok en dat grondig evalueren alvorens uit te breiden.
De weides in Sint-Amandsberg liggen in het Sint-Baafskouterpark en langs de Nieuwelaan. Ook daar zal een kleine kudde dag en nacht enkele weken vertoeven. Hetzelfde gebeurt op de geluidsdam langs de R4 in het Stedelijk Natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen. Ook hier zijn de schapen present gedurende de hele zomer.
Het succes van schapen bij het publiek heeft ook een negatief kantje: de dieren krijgen veel voedsel toebedeeld. Dit doet de schapen echter geen goed! Een normaal en gezond menu voor de dieren bestaat uit gras en kruiden. Als de schapen te veel brood en dergelijke krijgen, grazen ze minder. Maar wat erger is: het brood verteren ze slecht en het maakt hen ziek.
Over het gebrek aan beschutting hoeven we ons geen zorgen te maken, verzekeren ze ons bij de Groendienst. De schapenrassen die voor deze opdracht worden ingezet, hebben een voldoende dikke vacht en dus geen beschutting nodig. Bij regen gaan de schapen dicht bij elkaar staan. Ze laten de schouders zakken zodat het water erlangs naar beneden stroomt. Het geeft misschien een triestige indruk, maar voor de schapen is het de gewoonste zaak ter wereld.
Waar we ten slotte ook kunnen op letten wanneer we in de buurt van de schapenkudde komen: honden aan de leiband houden en de snelheid aanpassen. Dat voorkomt dat de schapen schrikken en in paniek raken.
Naast het feit dat begrazign met schapen een stukje landelijkheid in de stad brengt, heeft het project ook een positieve invloed op de natuurwaarden en op het milieu. Begrazing zorgt immers voor een grotere biodiversiteit. Als schapen grazen, hebben kleine beestjes zoals insecten en amfibieën voldoende tijd om te ontsnappen (bij machinaal beheer wacht hen meestal een minder rooskleurig einde). De schapen grazen ook onregelmatig: hier wat korter, daar wat langer. Zo geven ze de vegetatie meer structuur. Via hun mest en wollige vacht zorgen ze ook voor de verspreiding van plantenzaden. Bovendien verbruiken schapen geen brandstof en zorgen ervoor dat er geen maaisel achterblijft op de bermen (het verdwijnt immers in hun maag). Twee maal kosten gespaard dus en extra winst voor de natuur want opnieuw meer biodiversiteit en geen schade aan bomen of struiken door maaimachines.
Kortom, allemaal redenen om het project toe te juichen en misschien toch maar hopen op een mals regenbuitje zo nu en dan zodat de dieren ook nog wat vers groen achter de kiezen krijgen?
© 2011 GENTBLOGT VZW
Het heeft zo iets rustgevend. Mooi initiatief.