RSSLes femmes d’A faire
Dit is wat ik zo leuk vind aan de Gentse Feesten: dat je naast het officiële programma telkens weer onbekende en onverwachte dingen kan ontdekken en soms zitten daar echte pareltjes tussen. Ze liggen zomaar voor het grijpen, soms ‘open en bloot’, soms meer verborgen, op een plek waar je het niet meteen verwacht.
Tussen de vele aankondigingen en persberichten stak vorige week een berichtje in mijn mailbox van Les femmes d’A faire. ‘Les femmes d’A faire’ is een jong en dynamisch muzikaal duo dat werd opgericht in september 2010. Het duo bestaat uit twee vrouwen (hoe kan dit ook anders?): Mieke Van Uytvanck en Daisy Varewyck. Beide zijn het vouwen die weten van aanpakken en ook kennis van zaken hebben. Vandaar de à faire in de naam ‘les femmes d’A faire’. Â
De regenvlagen hadden de rest van mijn gezelschap alweer naar huis gedreven maar voorzien van regenjas en paraplu ging ik toch op zoek naar de Schepenhuisstraat, een zijstraat van de Hoogpoort, vlakbij het stadhuis. Beide dames besloten om tijdens de Feesten hun kunde aan een ‘ruimer’ publiek bekend te maken. In de intimiteit van de eigen huiskamer gaven zij 10-minutenconcerten voor een beperkt publiek van maximaal 10 personen. Het programma varieerde want het publiek kon de nummers mee selecteren. Om die keuze te maken, lagen er 3 hoedjes klaar: eentje met klassieke nummers, eentje voor filmmuziek en eentje met popnummers. Het aanwezige publiek mocht uit de hoeden vijf briefjes trekken en zo het programma samenstellen.
Wij kregen een mooie set gepresenteerd. Als eerste stuk bracht Mieke Van Uytvanck een track uit Broke Back Mountain op piano, vervolgens namen beide dames plaats achter de piano voor een quatre mains. Daisy Varewyck speelde een track uit Amélie Poulin en een stuk dat ze zelf componeerde. Het vijfde nummer werd My skin van Nathalie Merchant waarbij Mieke zong en hierbij door Daisy op de cello werd begeleid. Als toemaatje kregen we nog een bisnummer, het mooie Hallelujah van Leonard Cohen.
Beide dames voelden zich op hun gemak tijdens het miniconcert en babbelden tussen de nummers door gezellig met elkaar en het publiek (dat weliswaar voor een groot deel uit bekenden bestond). De sfeer was uiterst gezellig en die gezelligheid werd zeker versterkt door de kleinschaligheid van het concept, letterlijk en figuurlijk. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit al zo dicht bij een vleugelpiano gezeten heb tijdens een concert, namelijk letterlijk op een kussentje ernaast, zodat de klanken bijna voelbaar werden. Dit is een facet van de feesten waar ik enorm van hou: die nog voor het grote publiek verborgen talenten, die onderhuids aanwezige creativiteit die dan naar buiten komt en naar boven borrelt. Fijne mensen die je mee laten genieten van hun passie en wie kan daar nu tegen zijn.
Spijtig genoeg was het programma beperkt tot zaterdagavond en zondag maar wie weet, zijn ze er volgend jaar weer terug? Ik hoop alvast van wel!
Meer info over de dames op http://www.lesfemmesdafaire.be
© 2011 GENTBLOGT VZW
Een dikke proficiat diasy,en Mieke ik wens jullie nog veel succes verder,en volgend t’jaar wil ik er bij zijn!groetjes marleeen De Seranno
Van harte gefeliciteerd met jullie optreden tijdens de Gentse
Feesten! Het was een hartverwarmend optreden, met veel gevoel
en passie voor muziek met zang, piano en cello.
Het publiek leefde mee, en er werd zelfs een bis gevraagd.
Dus voor een leuk feestje met een persoonlijke touch, moet je
bij Daisy en Mieke zijn van http://www.lesfemmesdaffaire.be
Met de groetjes van Léa & Béla