Puppetbuskers 2011, gezien in het EFTC op zondag 17 juli

maandag 18 juli 2011 12u51 | Veerle (tekst), Charles Strijd (beeld) | 1 reactie
Trefwoorden: , , , , , , , , , .

Vanmiddag moest ik voor mijn eerste voorstelling om 14.30 u. in de Trommelstraat zijn. We waren al half doorweekt, ondanks de paraplu, want toen we thuis vertrokken, begon het net weer te plenzen. En De Lijn brengt je dan wel naar de Feesten, maar je moet over het nodige geduld beschikken. Een kleine twintig minuten hebben we op de bus gewacht: een kleine tien minuten omdat de ervaring al lang geleerd heeft dat hij doorgaans toch wel vijf minuten te vroeg is, en tien minuten omdat hij uitgerekend vandaag tien minuten te laat was. Ik vraag me soms af waarom er eigenlijk nog dienstroosters uithangen. Maar soit, het gaat hier over iets anders.

Cie Spirale

In de Trommelstraat was een grote cirkel op de grond getekend, met daarin enkele figuren en prehistorisch geïnspireerde voorwerpen. Onder begeleiding van etnisch klinkende muziek, krijgen we het begin van het mensdom te zien: het rechtop lopen en de ontdekking van vuur. Le Cercle van het Franse gezelschap Cie Spirale is een korte, allegorische voorstelling die vertelt dat de moderne mens in een kring verbonden is met onze voorouders en 40.000 jaar geschiedenis der mensheid. Onze planeet is een gift en wij moeten er alles aan doen om er zorg voor te dragen en te behouden voor de toekomstige generaties.
Figurentheaterspeler Alex Bovet verdient een pluim: halverwege de voorstelling kregen we de zoveelste stevige bui op ons dak, en na het beschermen van o.m. zijn geluidsinstallatie speelde hij gewoon verder, alsof er niets speciaals aan de hand was. Gelukkig konden zijn prachtig gesneden poppen tegen wat nattigheid.

U kan Le Cercle van Cie Spirale enkel nog bekijken op maandag 18 juli (Trommelstraat, voor de ingang EFTC, 14.30 u., en Korenmarkt, 16.15 u.).
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF

Cie Spirale Cie Spirale

En dan is het nu tijd voor een sprookje. Er was eens een koning die het niet zo goed voorhad met zijn volk: hij zorgde ervoor dat alle inwoners blind waren en enkel duisternis kenden. Daardoor kenden ze uiteraard ook geen kleuren. De nar kon dit echter niet meer verdragen en bezocht zijn vriend in een naburig land. Die vriend kon uiteraard wel zien en vertelde over de schoonheid van de kleuren. De nar nodigde zijn vriend uit om mee te komen en de prinses te ontmoeten. Want de koning had namelijk een pracht van een dochter, maar helaas was zij ook blind. Toen ze de vriend van de nar ontmoette, vertelde die haar over de pracht van kleuren. Ze werden verliefd op elkaar en hij leerde de prinses opnieuw te zien, eerst met haar handen, om vervolgens te leren om haar ogen te openen. Toen zag ze pas echt de duisternis van het land en het zwart-witte van de paleismuren, en ze besloot om haar volk te redden. Ze trouwde met haar grote liefde en samen slaagden ze erin om de koning te verjagen en het volk weer te laten zien, zodat het land weer vol kleur was.

On Strings

Dit is het verhaal van Gufi’s Land van het Roemeense gezelschap On Strings. Zij studeren aan de University of Theatrical Arts and Cinematography Il Caragiale (Boekarest) en brachten hier hun eindwerk als deelname aan de Luk Vincentprijs voor Jong Talent. Het is hier niet direct onze gewoonte om het volledige verhaal van een stuk te vertellen of het einde te verklappen, maar hun stuk is een echt vertelstuk, en is volledig in het Roemeens. Dan is een korte inhoud mooi meegenomen. Ondanks het taalprobleem is het best wel een goed stuk, met mooie – zelfgemaakte – marionetten in diverse tinten grijs, die volledig passen in het eenvoudig maar stijlvol decor. Maar helaas hadden ook zij pech en werden ze halverwege de voorstelling getrakteerd op een fikse bui, waardoor een deel van de aandacht toch verloren ging toen het publiek een schuilplaats zocht.

Deze voorstelling is morgen, maandag 18 juli, nog te zien in het EFTC (15 u.) onder de noemer Jong Talent.
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF

On StringsOn Strings On Strings

Na het jonge geweld was het de beurt aan een oude getrouwe: Mr. Punch. En wat voor één! Punch and Judy wordt dit jaar gebracht door niemand minder dan professor Clive Chandler, één van de bekendste Punch-and-Judyspelers in Engeland. Hij is ook één van de 15 spelers die erkend zijn als lid van het Punch & Judy College van Professoren. Voorwaar klasse, en dat merk je aan de voorstelling, het is met stip één van de beste Punch and Judy’s die ik al gezien heb (en in de loop der vele jaren van puppetbuskers zijn dat er inmiddels al heel wat). Uiteraard zijn alle klassieke elementen aanwezig: het “wake up, Mr. Punch”, de ‘deurenkomedie’ met het eindeloos zoeken naar elkaar, de baby, de krokodil, de worsten, de politieagent, de duivel. Vooral Judy vond ik schitterend: de manier waarop zij enkele mensen uit het publiek uitpikt en ermee communiceert, en ondertussen inspeelt op alles wat zich op de binnenkoer afspeelt, is bij momenten hilarisch, en getuigt van een groot vakmanschap. En ook mooi meegenomen, hij spreekt ook een zeer duidelijk en mooi Engels (hoewel Mr. Punch natuurlijk altijd Mr. Punch blijft, met zijn typisch stemgeluid, veroorzaakt door de ‘swazzle’, een metalen toestelletje dat de professor in zijn mond houdt). Maar weet je, kom vooral zelf kijken en genieten, en laat je niet afschrikken door de regen!

Je kan de fratsen van Mr. Punch en de huwelijksperikelen van Judy nog bekijken vandaag, maandag 18 juli (Korenmarkt, 15.45 u.) en dinsdag 19 juli (EFTC, 15.45 u.). Op woensdag 20 juli is hij ook te zien op de Korenmarkt, maar dan met zijn Giants, de Punch and Judy in XXXXXL, die ook reeds in de stoet te zien waren.
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF

Clive Chandler Clive Chandler Clive Chandler

En tot slot, nog een tip. Sandra schreef er al over, en wij genoten er gisteren met volle teugen van (en ziet, zelfs de zon was van de partij en het was de allereerste voorstelling die het volledig droog hield): The Barti Show van de Deense poppenspeler Alex Barti. Gewoonweg schitterend, en hij hield een volle binnenkoer in de ban. Vanmiddag is evenwel de laatste kans om hem aan het werk te zien: afspraak om 16.30 u. in het EFTC.

© 2011 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Puppetbuskers 2011, gezien in het EFTC op zondag 17 juli

  1. Reactie van ElsS

    Wij hebben deze middag genoten van Le Cercle, Punch & Judy en The Party onder een stralende zon op de Korenmarkt!