Robin Verheyen en Bram De Looze in de refter

dinsdag 19 juli 2011 17u45 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: , , , , , .

Onder de noemer St Baafsabdijconcerten organiseert De Bijloke samen met de Dienst Feestelijkheden van Stad Gent voor de derde keer een aantal intieme concerten in de voormalige refter van de Sint-Baafsabdij. Te elfder ure wisten wij nog een kaartje te bemachtigen voor één van de vijf concerten. Saxofonist Robin Verheyen kreeg van De Bijloke carte blanche (dat is overigens de titel van het recent verschenen James Bond boek) om dit concert naar believen in te vullen. Hij opteerde ervoor Bram De Looze uit te nodigen, de (piep)jonge pianist die studeert aan het Lemmensinstituut, en die u mogelijks kent van het LABtrio. Vorig jaar viel het LABtrio o.a. te beluisteren tijdens Jazz in ‘t Park, en dit najaar gaat het trio op tournee in het kader van de JazzLab Series, in double bill met het duo Ben Sluijs en Erik Vermeulen.

Robin Verheyen kwam speciaal voor dit concert naar België –hij vertoeft momenteel hoofdzakelijk in New York, al spendeert hij waarschijnlijk meer tijd on the road dan op een vaste plaats. In november keert hij (even) terug naar Gent om er samen met pianist Aki Rissanen, het Kryptos Kwartet én (kleine drum roll) de sopraan Claron McFadden over het muurtje van de jazz heen te kijken. Het staat al, met dikke stift omcirkeld, in onze agenda opgeschreven.

Robin Verheyen en Bram De Looze door Bruno Bollaert

Tijdens het concert werden voornamelijk stukken van Verheyen gespeeld, als was er ook ruimte voor een compostie van De Looze. Verheyen introduceerde Andrew Hills Erato als een stuk van een van de grootste jazzcomponisten –al is dat misschien niet voor iedereen zo, voegde hij er voorzichtig aan toe. Het werd gevolgd door zijn eigen Floating World, wat er volgens ons met opgeheven hoofd naast mocht staan.

Opvallend bij de eerder beduusde abstracte muziek is de onverwachte dynamiek die beide muzikanten in hun optreden weten te brengen. Verheyen integreerde een aantal subtiele boventonen, zowel op tenor als op sopraan, en wij waren zeer aangenaam verrast door de nadrukkelijke (muzikale) communicatie tussen Verheyen en De Looze.

Tijdens Leaving Again, een stuk dat Robin Verheyen met een knipoog opdroeg aan zijn eigen leven on the road, toonde Bram De Looze dat hij al over genoeg zelfvertrouwen en humor beschikt om in een redelijk doordacht stuk plots een paar verzen ragtime te verwerken. Het slotstuk, “voor een fictief trio”, droeg de schalkse Verheyen op aan drummer Paul Motian en pianist Bill Carrothers. Carrothers maakte deel uit van Verheyens International Quartet, waarmee hij een paar jaar geleden ook België aandeed.

Wie de refter van de Sint-Baafsabij nog niet bezocht heeft, moet dat dringend maar eens doen. Het is een ideale ruimte voor intieme concerten, en zo goed als galmvrij. De enige bijgeluiden die wij hoorden was het geroffel van de regen en het razen van de wind. Het is tenslotte zomer voor iets.

Robin Verheyen en Bram De Looze speelden in het kader van de Sint-Baafsabijconcerten. De concerten van vandaag en morgen zijn uitverkocht, maar voor het slotconcert donderdag zijn nog tickets beschikbaar. U kan dan om 15 terecht in de refter van de Sint-Baafsabdij voor een concert van Moneim Adwan en Salam Shaban

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.