RSSLe Pain Perdu
Een van mijn beste vriendinnen wordt vandaag veertig, en per toeval konden we ons allebei deze voormiddag vrijmaken. Gewapend met een bos van veertig prachtige oranje rozen, stapte ik dan ook om half elf de Pain Perdu in de Walpoortstraat binnen. Zestien jaar geleden hadden we daar, op een koude aprildag, ook afgesproken om te ontbijten, maar dan wel vlak voor haar huwelijk, en moesten we ons nog reppen om op tijd op ‘t stadhuis te zijn.
Je komt binnen in een ruime, lichte en gezellige ruimte, met veel hout, een lange houten tafel en een paar kleine tafeltjes. Naast de toog kan je een paar trapjes naar beneden, en kom je in een tweede ruimte terecht, waarna nog een fijn en vooral rustig terras gelegen is. Mijn vriendin had al een jasmijnthee gedronken (ik was wat te laat door het drukke verkeer en de immense stortbui), en ik schoof gewoon bij. De kaart lag op tafel, en na een minuutje of zo kwam een jongedame vriendelijk de bestelling opnemen. Je kan er opteren voor diverse soorten ontbijt (tot twaalf uur), maar ook zelf ‘Ã la carte’ een ontbijt samenstellen. We kozen elk een croissant (1,90 euro) met respectievelijk een koffie verkeerd en een cappuccino. Die laatste werd met een standaard latte-artblaadje geserveerd, en de croissants kwamen op een stenen ‘plankje’ op tafel, met een mesje en een individuele portie boter. Nochtans zagen ook de andere ontbijtformules er wel lekker uit: het ‘bakkerij ontbijt’, een mandje met biotarwebrood en een warme drank naar keuze (5,30 euro) of het ‘continentaal ontbijt’ (7,60 euro), waarbij je ook nog diverse koffiekoeken en vers fruitsap krijgt.
Naarmate het later wordt, zien we ook verschillende soorten lunches passeren: slaatjes, diverse broodjes en andere smakelijk uitziende gerechten. Wij hebben echter allebei nog een lunchafspraak, en laten de lunch hier dus voor wat hij is. Misschien een andere keer?
Le Pain Perdu, Walpoortstraat 9, 9000 Gent, 09/224 18 25
© 2011 GENTBLOGT VZW
Ook mijn top adresje. De stadstuin is uniek, helaas met dez zomer zal het voor volgend jaar zijn!
Onlangs als gast uitgenodigd voor een brunch met een groep van meer dan tien personen. Zag er veelbelovend uit: mooi gedekte tafel! Maar je krijgt er toch niet zoveel waar voor je geld. Het zachtgekookte eitje was amper gekookt.en bevatte nog meer waterig eiwit dan gekookt wit eiwit. Een brunch kan je dit niet noemen, eerder een uitgebreid ontbijt. Toen er nog iets werd bijbesteld vertrok de dienster onmiddellijk nadat degenen die koffie wilden dit hadden gevraagd, dus de anderen hadden geen kans om iets te vragen. Toen we bij het brengen van de koffies vroegen of de andere mensen ook nog iets konden bestellen, repliceerde de jongedame op een brutale manier:’dat had je daarnet wel kunnen zeggen’. Ons gezelschap zat perplex en omdat we daar waren voor een feestelijke gelegenheid wilden we de sfeer niet bederven door hierop te reageren. Vriendelijkheid zou nochtans een troefkaart kunnen zijn om het schamele van de ‘brunch’ enigszins te compenseren.