RSSLa douce Gand
Het was al heel lang geleden dat ik op een vrijdagavond nog eens ben buiten geweest. Letterlijk dan. Meestal bleef het bij mij beperkt tot een bezoek aan de bioscoop of een hele avond schuilen in een overvol café. Maar afgelopen vrijdagavond had ik opnieuw het gevoel van een zomerse avond. Ze bestaan nog! *knijpt zichzelf in de wang* Voor de eerste keer maakte ik ook kennis met Gent-bad: het DOKstrand aan de Koopvaardijlaan. Aangezien je niet erg bruin wordt van zonlicht dat op de maan weerkaatst, ging ik er niet om te zonnebaden maar wel voor een avondje openluchtfilm. Het woord alleen al doet mij denken aan het Amerika van na de Tweede Wereldoorlog waarbij de rock ’n rollende en cheerleadende jeugd in de auto van hun ouders al rollebollend op de achterbank naar de film ‘kijken’. Maar ik dwaal weer te ver af. Alhoewel… DOK ligt er bij het vallen van de avond heel erg romantisch en gezellig bij. Er zijn van die kleine lichtjes, caravannetjes, een houten vloer met tafeltjes, een strand en een groot scherm.
De organisatie van de openluchtfilm is in handen van Viewmaster. Viewmaster is een project van Binke van Kerckhoven en Barbara Van den Bossche. Zij begonnen in 2007 met de gratis vertoning van films in openlucht op speciale locaties in de stad. De films hebben ook allemaal iets te maken met de locatie. Zo speelden in 2009 films over religie en geloof in de ruïnes van de Sint-Baafsabdij en werden vorig jaar machinefilms vertoond op de ACEC-site. DOKstrand werd niet alleen voor de gezelligheid gekozen. Het thema dit jaar is zand, strand en woestijn. Wanneer je naar de film kijkt, zie je niet alleen de sterren op de achtergrond, maar ook het silhouet van Inter-beton, waar veertig jaar lang zand en cement werden verwerkt tot beton.
Vrijdag speelde er ‘Sous le sable’, een film van François Ozon uit 1992. Een psychologisch drama over een man die tijdens het zwemmen in de zee plots verdwijnt en het proces van ontkenning en rouw bij diegene die achterblijft. Het was een triestige film die af en toe werd opgefleurd door de DOK-man die heel luid “Boules de Berlin!†riep. Ik vond het alleszins heel grappig en het deed me denken aan de vakanties in Zuid-Frankrijk als kind. Na de vertoning ging ik met een gemengd gevoel naar huis. Blij om de mooie avond die ik had gehad maar ook een beetje triestig omdat het deze zomer niet elke avond zo geweest is. Verlofdagen, zon en vakantie waer bestu bleven?
Praktisch
Op 12/08 (Tremors), 19/08 (Woman in the dunes) en 26/08 (The sheik + live muziek) kan je op het DOKstrand gratis naar de desbetreffende films kijken op groot scherm. Laat je vooral niet afschrikken van het weer want bij minder goed weer gaat de vertoning door in de hangar op de DOKsite. Er is een ruime parking voorzien nabij DOK maar je kan er ook heel gemakkelijk met het openbaar vervoer heen: bus 6 stopt in de Koopvaardijlaan en met de trein spoor je tot in Gent-Dampoort (dat slechts op 5 minuten wandelen van DOK ligt). Natuurlijk kan je er ook met de fiets of tevoet heen.
De films beginnen steeds bij zonsondergang. Meer informatie vind je op www.viewmaster011.be of op hun facebookpagina www.facebook.com/viewmaster.gent. DOK ligt in de Koopvaardijlaan 13. Meer info over DOK en de activiteiten vind je op www.dokgent.be.
© 2011 GENTBLOGT VZW
La douce Gand? Zoals la douce France? Of la douce Bruges?
In het Frans is het geslacht van steden bijna even onzeker als dat van engelen. De regel neigt wel naar “mannelijk†(of beter onzijdig), tenzij de stadsnaam eindigt met een doffe e (met een pak uitzonderingen). In zijn weergaloze “Le Bon Usage†laat grammaticus Maurice Grevisse geen twijfel bestaan wat onze stad betreft, met een citaat van Racine: “Gand était investiâ€.
Dus “Le doux Gandâ€.
Inderdaad, Keizer karel zei destijds toch: “Je mettrai Paris dans mon Gand”
Hij had het beter gedaan in plaats van François I te laten lopen …
Frans, met uw culturele bagage moet gij dringend artikels voor Gentblogt beginnen schrijven. De kunstzinnige vrijheid ten spijt…Picasso zou “La douce Gand” een hele vernieuwing gevonden hebben ;)