Gent zoals u het nog nooit zag, nummer twee
In de reeks ‘Gent zoals u het nog nooit zag’ presenteer ik u de beste garçon* van Gent.
David en ik werkten ooit een tijd samen. Hij ervaren, ik niet. We deelden de toog in een golfdinges, en ik moet u geen tekening maken van het volk dat naar golfdinges gaat. U komt daar wellicht niet, en als u daar al komt, dan bent u uiteraard van de betere soort. Om maar te zeggen: als je snobisme en arrogantie wil spotten: golfdinges was the place to be. Gelukkig hadden wij wijze vaste klanten, die er een erezaak van maakten mij naar huis te voeren. In een chique Mercedes, met lederen zetels, maar altijd met een oprechtheid om U tegen te zeggen. In een golfdinges heb je niet alleen maar arrogantie, dat spreekt. Enfin, om een lang verhaal kort te maken: wij hadden daar goede tijden, wij. Een voortreffelijke baas, een ruime toog, en mekaar om mekaar te helpen. We konden gniffelen achter de bakken, en lachen met de absurde verzoeken van de dames die er hun vrije tijd spendeerden. Hij hielp altijd met bakken sleuren en vaten verversen en als er een berg afwas stond, was die zoveel korter als we met twee waren. Ah, de gouden tijden met de kameraad in de golf.
Wij zouden mekaar wellicht niet weer zien, als we er stopten met werken, omdat onze levens te veel verschilden en omdat we gewoon maar collega’s waren. Tot ik hem enkele jaren geleden op een keer spotte in café den Turk. Waar hij is blijven plakken.
Je moet er op een weekdag gaan, want dan werkt David, het liefst iets voor de middag, als het café wakker wordt, en de bourgeoisie er zijn aperitiefpint komt pakken. Je zult er Gents met een Frans accent horen, en veel nette oude meneren, en voor je het weet zit je verwikkeld in een gesprek over de verbouwingen op de Vrijdagsmarkt.
Als je gaat, stoef dan met hem en zeg dat hij er zo gespierd uitziet. Doe hem ook de groeten, en zeg hem dat ik wou dat ik erbij was geweest.
De volgende keer: de zotste garçon* van Gent.
Mijn voorliefde voor cafés zul je erbij moeten nemen, bij het lijstje. Maar het is écht geen alleen-maar-cafés-lijstje geworden. Op één en twee en nog enkele nummers na. Oh, u weet toch wat een garçon is, niet?
© 2011 GENTBLOGT VZW
david van “den turk”? toffe gast. als ik gent ben spring ik er regelmatig binnen en het mag een jaar geleden zijn dan weet hij nog wie ik ben.