RSSGent zoals u het nog nooit zag, nummer drie
De zotste garçon van Gent en Oost-Vlaanderen, vermoed ik.
Als je eens een uurtje tijd hebt, het liefst op een vrijdagnamiddag, dan moet je je, bij mooi weer, eens aan de toog van café Marimain gaan placeren. Véél studenten en dure drank, maar bon, het kan ook niet altijd rozengeur en maneschijn zijn hier.
Daar onze goeie vriendin Greet er de plak zwaait, zijn wij nogal vergevingsgezind als het op dergelijks aan komt.
Hoop, hoop echt keihard, dat Olli er werkt die dag. Ik moet u geen beschrijving geven, noch details, u zult het zo wel merken, als hij er is.
Het is de meest vreugdevolle, joviale mens die ik op de hele wereld al heb ontmoet. Ik ken hem niet goed genoeg om mijn hand in het vuur te steken, maar toch, je zult een instantgeluksgevoel krijgen als je ook nog maar één minuut naar hem kijkt. Je moet niet eens met hem praten om vervuld te zijn van een ongelooflijke energie, waarmee je gelijk welke berg in Gent op zult fietsen zonder miserie.
Geen wonder dat ik die mens op mijn trouwfeest heb uitgenodigd.
© 2011 GENTBLOGT VZW
Joviaal? Ik ben daar ooit op een wijze uitgescholden geweest door een barman (geen idee of het die Olli was) op een manier die ik hier niet ga herhalen, enkel en alleen omdat ik het gore lef had om op de verkeerde plaats aan de toog 12 pinten te bestellen. Notabene op dezelfde plek waar de klant voor mij net wel iets kon bestellen. Toen ik hem – op de “juiste” plaats dan – beleefd vroeg om iets minder arrogant te zijn tegen zijn klanten weigerde hij mij categoriek om nog iets te geven en werd ik nog wat verder uitgescholden.
Ik kwam net van mijn werk en was bloednuchter (in tegenstelling tot zowat alle andere klanten). Ik ga daar nooit nog iets drinken. Ik geef mijn centen liever uit in het Gebed zonder Einde, dat helaas binnenkort wel aan zijn einde komt… Daar zijn ze tenminste vriendelijk.
Los daarvan: wat een, excusez-le-mot, onnozel rubriekje is dit eigenlijk? “Gent zoals u het nog nooit zag” en dan beginnen over de wc’s in café Damberd of den ober van café Marimain. Dit is gewoon Gent zoals een pak Gentenaars het hele dagen ziet. Wat is het volgende? Een impressie van aan de toog van de Vooruit? Een foto van de torens?
Wees eens creatief en als je het dan toch op café moet gaan zoeken: ga eens langs in café Centraal in Moscou, het enige café in de buurt dat nog overblijft van wat vroeger een bruisende buurt vol café’s was. Illustreer de vergane glorie met enkele mooie beelden van de verroeste treinwagons die er vlakbij staan te schimmelen. Dat is Gent zoals veel Gentenaars het nog nooit gezien hebben. Wat ik hier lees, is ongeïnspireerde schoonschrijverij.
Wat houdt u tegen daarover te schrijven, Delirium? Doe beter, toon hoe het moet … dat werkt misschien stukken beter dan iets de grond in te boren.
Ik ben akkoord met Delirium, ik vind dit echt wel iets te luchtig en nietszeggend voor Gentblogt.
Ik vind het jammer genoeg ook niet goed geschreven. De zinsbouw is knullig, het woordgebruik wat simplistisch. Ik kan begrijpen dat iemands persoonlijkheid inspirerend werkt op iemand die graag schrijft, maar voor mij komt dit niet over en vind ik Marie’s bijdrage niet goed genoeg.
Zeer vermoeiend ook, die boodschap van SB hier dat wie iets niet goed vindt, het dan maar zelf moet doen… Alsof men niet als consument/klant/lezer mag stellen iets niet goed te vinden zonder zelf specialis te zijn. Het is het recht van iedere lezer om zijn mening te geven en elke goede redactie moet feedback maar naar waarde schatten (en er in dit geval maar iets mee doen :-) )
Het is allerminst mijn bedoeling om te stellen dat je als klant, lezer, etc, niet het recht zou hebben om iets niet goed te vinden.
Ik vind het gewoon jammer om te zien dat ‘niet goed’ vertaald wordt in ‘onnozel’ en ‘ongeïnspireerde schoonschrijverij’.
Er zit een persoon ergens aan een andere kant van een ander schermpje, die hier energie heeft ingestopt.Die dit waarschijnlijk zelf wel goed vond. Die waarschijnlijk nog vaker en beter wil schrijven.
Ik, met mijn vermoeiende mening, denk dat opbouwende kritiek die persoon stukken verder kan helpen dan neerbuigende opmerkingen.
Ah, ik hou gewoon niet van negativiteit. Excuus.
Opbouwende, genuanceerde kritiek is meestal erg saai, terwijl een geïnspireerd partijtje moddergooien heel erg onderhoudend kan zijn. Zie de azijn-kritieken en -polemieken van W. F. Hermans bijvoorbeeld. Voor het overige vond ik het ook maar een flutstukje, ondanks het feit dat ik Ollie een leuke kerel vind…
Smijt u, beste DT.
Los daarvan: als het uw ding niet is, dan is het uw ding niet: niet echt nodig om venijnig en kleinerend te doen.
Hey hey ho.
Ik lees nu pas dit stukje en jullie reacties.
Deze tekst was niet bedoeld voor Gentblogt, maar voor mijn blog, en daar lezen vooral Westvlamingen en Flairlezeressen mee, dus dat verklaart veel :)
sb, los van de kritiek van Wim – die ik overigens aanneem, maar laat dat geen reden zijn om niet naar de Marimain te gaan – vind ik de andere commentaren best te doen hoor. Sven verwoordt het goed. The Tower ook.
Enfin, als boetedoening ga ik naar café Centraal en zal ik niet aan knullige schoonschrijverij doen. Deal?
En zijn we dan nu weer allemaal vriendjes?
niet als je Westvlamingen op dezelfde hoogte gaat stellen als flairlezeressen! ;)
Inderdaad, zó erg is het met die flairlezeressen ook niet gesteld!
Ik had ook op je blog doorgeklikt en had zo ongeveer verondersteld dat het stukje daar vandaan kwam. Iemand van Gentblogt was er blijkbaar enthousiast over en dat vind ik dus wat vreemd. Mijn wenkbrauwgefrons is dan ook eerder een uiting van de vraag ‘wat doet dat stukje hier?’ dan dat het gericht is op de kwaliteit van het stuk op zich, want ieder mag van mijn part schrijven wat hij wil naturlijk. Santé alleszins!
Bij de redactie zijn we fan van de vertellementen van Marie, vandaar dat we haar gevraagd hebben om de stukjes te mogen overnemen op Gentblogt, zoals we ook wel eens doen bij andere bloggers. De stijl is een beetje anders, maar dat mag ook wel eens dachten wij.
Het eerste stukje “de vrouwenpispotten van Gent” vond ik een leuke invalshoek hebben, ik had iets van “als dat nu nog een beetje beter wordt, wordt het écht interessant”. “De beste garçon van Gent” vond ik eerder slapjes, maar ik had dat met veel plezier toegeschreven aan “schrijvers stress”. Dit stukje vind ik gewoon flauw, wat volgt er de slimste garçon, gevolgd door de knapste garçon en als finale de snelste garçon? (wooow… slim=knap en knap=snel…)
Ik zou niet durven, sb ;)