RSSHermitage stelt debuut voor in DOK
U was gewaarschuwd en u kwam talrijk opdagen. De mannen waren onder de indruk dat de bandjes op waren. Gelukkig waren ze uitgeweken naar de DOKmarkt en lieten ze de DOKarena links liggen. Handshake mocht de spits afbijten, terwijl de menigte nog ver stond aan te schuiven. Een verre van dankbare taak, hun Nederlandstalige liedjes gingen een beetje verloren. De eerste rijen zaten comfortabel in een strandstoel, daarna stonden er bankjes en stoeltjes. Het was wat wennen, maar het ademde festival en zo hebben wij het graag.
Het was duidelijk dat iedereen gekomen was voor de cd-release van Hermitage: Schaduwliefde. Het was één van de vier optredens om de cd voor te stellen én een thuismatch, want de mannen zijn van Gent. Ze openden de set met Een schipper zijn op zee. Het was hen na het maken van de cd opgevallen dat ze het nogal vaak hebben over water, boten, zee en ja, ook wel matrozen moest zanger Divan toegeven. De toon was meteen gezet. Het werd een leuke avond op een fijne locatie. Kop boven water ging op hetzelfde elan verder. Alleen dat stemmen wilde niet al te vlot werken, maar dat is ook typisch aan buitenlocaties.
Ze hebben er reeds een tournee in Nederland op zitten, met dank aan het Amsterdams Kleinkunstfestival, en dat is er ook aan te merken. Ze slagen er perfect in om sommige serieuze nummers te relativeren. En soms is dat een beetje spijtig. Voor het publiek zijn de nummers vaak nog niet zo vertrouwd, zelfs al had bij een korte rondvraag iedereen de cd al gehoord. Eigenlijk is het best oké om eens stil te zijn en te luisteren naar de ingetogen tekst. Het verbaasde me dat ik de auto’s kon horen op de achtergrond toen ze Altijd zongen. Een nummer waar ze naar eigen zeggen Afscheid van een vriend van de troon willen stoten in de begrafenistoptien. We dwalen af werd door een kort marktonderzoek voorafgegaan. Het publiek zong vlot mee met De verloren zoon. Op de stoelen staan zoals het nummer het vraagt, ging net iets minder vlot, maar hier en daar zag je wel iemand spontaan recht springen. Bij Neem me mee, één van de weinige nummers die niet op de cd staan, was er geen ontsnappen meer aan, we werden gebombardeerd tot koortje maar niemand die protesteerde. In de waan bracht er schwung in en zo werd het een heel gevarieerde set.
Verder coverden ze Ruimtevaarder van Kommilfoo. Als afsluiter kozen ze voor Eskimo, de openingstrack en mijn favoriet. Maar niet nadat ze het gedicht Schaduwliefde, dat ook op de cd staat, ten berde brachten. De meningen waren verdeeld, het is nogal zeemzoet. Tijdens Eskimo liet de hemel van zich horen en gingen de hemelsluizen open. Het bewijs dat ze er goed aan gedaan hadden om overdekt te spelen en een goede reden om nog een bisnummer in te zetten. Want met zo’n weer konden ze ons toch niet naar huis laten gaan. Al een eerste nummer van de tweede cd, grapten ze.
Dit najaar gaan ze nog volop op tournee, vaak in Nederland, wat ongetwijfeld voor nog meer anekdotes zal zorgen. Maar je vindt ze ook nog in Trefpunt (14/11/11), een aanrader wat mij betreft. En ik denk dat ik niet alleen was.
© 2011 GENTBLOGT VZW
Ik was er die avond bij (dankzij GentBlogt: waarvoor dank!!). Hermitage was een verrassende ontdekking: sympathieke band met professionele muzikanten, leuke/mooie/gevarieerde liedjes die bijzonder vlot en met de nodige dosis droge humor aaneengepraat werden door een innemende frontman. Het titelgedicht was wat te melig voor mij, maar het andere gedicht heeft mij des te meer kunnen bekoren. Een bijzonder geslaagde avond op een originele locatie!