RSSOdeGand 2011. Mooi – Druk – Droog en Nat
OdeGand begon ’s middags droog met een gezellige drukte en een ruime keuze aan muziek. Helaas eindigde het met regen op de Gras- en Korenlei ’s avonds, waardoor het slotconcert vervangen werd. Het beloofde vuurwerk ging wel door.
We begonnen in de St.Michielskerk waar de Spaanse viola-da-gambaspeler Fahmi Alqhai zijn talent liet horen. In een volle kerk gaf hij aan waarom hij tot de top behoort.
De artistiek coördinator van het Festival van Vlaanderen, JelleDierickx, liet in de wandelgangen weten, dat het Festival er trots op is deze muzikant naar Gent gehaald te hebben. “Later kunnen we zeggen, die hebben wij nog in Gent gehad.â€
Fahmi Alqhai – wiens naam vaak in een adem met Jordi Savall wordt genoemd – wordt gezien als een van de grootste beloftes op het gebied van viola da gamba, een soort cello met een andere strijktechniek. Deze Sevillaanse halfgod op het betoverende snaarinstrument liet zijn virtuositeit op ons los via werk van onder anderen Antoine Forqueray.
Vervolgens trokken we naar het NTGent, waar 2 vrouwen (een deel van) een opera van Puccini opvoerden. Simonne Moesen van het Tanto amore segreto jongleert met de opera-libretti van Giacomo Puccini. Ze kruipt in en uit de huid van één van de heldinnen en werpt zich vol overgave in de ontroerende aria’s terwijl ze zich afvraagt of die dramatische gang van zaken zo nodig was. Soms met humor, dan weer met bittere ernst. Zeer onderhoudend en ook voor het jongere publiek aantrekkelijk.
Tussendoor zien we nog muziek op straat, waaronder een jachthoorngroep op het St.-Baafsplein en een bamboeorgel op de Korenmarkt van de Nederlandse musicus Hans van Koolwijk. Een ingenieuze installatie van tientallen bamboepijpen waardoor lucht wordt gepompt.
Weer verder, naar de Handelsbeurs nu, waar we zien dat er vele tientallen mensen vergeefs staan te wachten om binnen te gaan. Zo groot is de belangstelling voor het David Orlowsky Trio uit Duitsland. De klarinet op zijn excentriekst! Dit trio liet horen hoe klassiek zonder grenzen klinkt. Het drietal verraste met een muziekstijl, die ze zelf bestempelen als ‘world chamber music’, een combinatie van folk en jazz, uptempo gespeeld. Fascinerend! Het publiek vroeg dan ook tot tweemaal een toegift, wat de sympathieke muzikanten maar al te graag deden.
De voorlaatste stop was de St.-Baafskathedraal voor Die Singphoniker uit Duitsland. Niet wetende wat deze zangers in petto hebben, is dit een voltreffer van formaat. De vijf zangers (in 1 nummer zelfs met 6) laten een samenzang horen die oorstrelend is en velen naar een ver dromenland voeren. Zo mooi! Helaas zijn er altijd weer mensen die midden in een concert weglopen, of hun GSM laten rinkelen. Met een vocaal repertoire van renaissance tot 20e- & 21e-eeuwse klassiekers verstomden ze de toehoorders met hun virtuositeit. Zo kregen we Pierre de la Rue en Kurt Weill te horen, maar evengoed droegen ze je mee op de emoties van Sting en Peter Gabriel. Een mooie afsluiting van een namiddag OdeGand.
Na een pauze trokken we dan op weg naar het slotconcert op de Gras- en Korenlei. Helaas was de harde regen spelbreker, en wordt het geplande concert (met muziek van o.a. T. Bor, J.S. Bach en a. Piazolla) afgelast. De nattigheid is fataal voor de vele oude muziekinstrumenten, maar gelukkig is er een verkorte versie. We krijgen percussionist Colin Currie met een viertal werken te horen en te zien op een tweede podium op het water, en violiste Ning Kam, winnaar van de tweede prijs van de Koningin Elisabethwedstrijd 2001, speelde Amazing Grace. Zij speelde niet op het podium maar aan een raam van het Marriott Hotel de vele belangstellenden toe. Het vuurwerk ging gelukkig wel door, zij het een stuk vroeger dan geprogrammeerd, zodat OdeGand waardig werd afgesloten en het Festival van Vlaanderen gedurende de komende weken van start kan gaan.
© 2011 GENTBLOGT VZW
een sfeerfilmpje: http://www.youtube.com/watch?v=gXZkr3rSPmY