Gentblogt

Plat Gantois: dag 1

zaterdag 24 september 2011 14u17 | Steven Vromman (tekst), Steven Vromman, Max Van Hemel (beeld) | 12 reacties
Trefwoorden: Gents Milieufront, Low Impact Man, Plat Gantois.

Op vraag van Gents MilieuFront eet Steven Vromman een week lang enkel ‘Gents’. Volg dag per dag de zoektocht van Steven.

Ik begin de dag met de officiële weging. Bij de start van Plat Gantois weeg ik precies 80,2 kilogram, droog aan de haak zoals ze dat noemen. Aangezien het project start om 11u begin ik de dag met een ongewoon ontbijt. Een bord pasta met oersuiker. De belangrijkste reden is dat ik overmorgen de marathon van Gent wil lopen, en je dus in de dagen ervoor zoveel mogelijk pasta moet eten. En het ziet er niet naar uit dat ik deegwaren zal vinden gemaakt van Gents graan.

Voor de persconferentie fiets ik nog even langs de Groentenmarkt waar elke vrijdag een biomarktje plaatsvindt. Ik ga er van uit dat ik daar alvast wat lokale producten zal vinden. Jammer genoeg komt het groentekraam (met een heel mooi aanbod) van Sijsele toch een pak verder dan 10 kilometer. De verkoper van het biologisch brood van de Biobakkers heeft geen flauw idee vanwaar de bloem komt. Achteraf zie ik op de site ook geen informatie hierover. Dus vaarwel lekkere boterham.

Dan valt mijn oog op het vleeshuis! De plek voor streekproducten. Ik ga binnen en vraag de jongedame of ze me iets kunnen aanbieden dat echt van Gent is. Het eerste voorstel is ambachtelijke chocolade. Als ik informeer of de cacaobonen dan ook van hier zijn, krijg ik geen antwoord. Verder stellen ze me nog Roomer voor en Tierenteyn Mosterd.

Nog steeds met een lege boodschappentas stap ik aan de overkant van het plein de mooie winkel van Tierenteyn binnen. Alle soorten mosterd is er te krijgen, en allen ‘made in Ghent’. En wie weet waar Abraham de mosterdzaadjes haalt? Tja, het gaat om een selectie van uitgelezen zaden die uit heel de wereld afkomstig zijn. Maar goed: een week zonder mosterd zal ik wel overleven.

Ik kan het niet laten om even te stoppen bij een van de twee ‘neuzenkraampjes’ op het plein. Waar ze gemaakt worden? In Eeklo, meneer. En wat zijn de ingrediënten? Wel frambozen, aardbeien en natuurlijk echte Arabische gom. Deze gom wordt gemaakt van schors van bomen uit… Sudan. Daar gaat mijn illusie dat de Gentse neuzen een lokaal product zijn.

Na deze eerste rondvraag slaat de schrik me al een beetje om het hart. Waar ben ik nu aan begonnen. Zal ik een week moeten overleven met pompoen en aardappelen, aangevuld met wat appelen en een ei?

Gelukkig is er Murielle van De Avonden, ze ontvangt me hartelijk in haar gezellig restaurant en vertelt honderduit over de ingrediënten die ze bij elkaar heeft gezocht. De aardappelen van Merelbeke, de groenten uit Sint-Amandsberg en de eend uit Lovendegem. Eend! Blijkbaar was er niet doorgegeven dat ik vegetariër ben. We bespreken uitgebreid de levensloop van de bewuste eend. Ze is opgegroeid in het wild (de brousse van Lovendegem), at enkel lokaal voedsel en is geschoten door een boer op rust (met jachtvergunning). Lovendegem valt net binnen de perimeter van 10 kilometer, dus besluit ik toch een stukje te proeven. Niet slecht, al is het volgens mij vooral de heerlijke saus van vlierbessen die het zo lekker maakt.

Wat drank betreft kan ik kiezen uit Gruut, het Gentse bier, of Roomer, het Gentse aperitief. Het is twijfelachtig of alle ingrediënten van beide dranken passen in de Plat Gantois-straal, maar ik neem toch een glas Roomer. De maaltijd smaakt voortreffelijk, al blijkt dat het toch niet helemaal volgens de regels verloopt. Zo blijkt het zout op de aardappeltjes uit Zuid-Frankrijk te komen, en hebben de vlierbessen een jaar lang in Franse wijn gelegen (vandaar dat ze zo lekker zijn).

Mijn eerste middagmaal was in elk geval in orde, al vraag ik me af wat ik vanavond zal eten. Door omstandigheden heb ik geen bestelling geplaatst bij het voedselteam, dus neem ik mijn fiets voor een ritje van 12 kilometer naar Lovendegem. Aha, hoor ik u al denken, dat is een kilometer te veel! Maar de bioboerderij De Zwaluw ligt volgens Google maps op 10,2 kilometer van mijn huis. De rit loont de moeite, want ik kan terugfietsen met een flinke voorraad groenten, rauwe melk, boter, yoghurt en zelfs honing. Bij de terugkeer merk ik echter dat de fietspaden langs de N9 er ook altijd niet even goed bij liggen. Een flinke bubbel zorgt ervoor dat de zak met aardappelen openscheurt. Kan ik meteen stoppen om ze opnieuw te oogsten…

Maar goed, eind goed al goed, straks eet ik een lekker stoofpotje met veel groenten. Morgen ga dan maar op zoek naar één of andere vorm van eiwitten.

Bekijk Plat Gantois op een grotere kaart

© 2011 GENTBLOGT VZW