Groep noch geroep

dinsdag 27 september 2011 15u30 | Wouter De Sutter | reageer
.

Zaterdagavond stond niet de eerder aangekondigde Billie Joe maar wel boyShouting, het soloproject van Limburger Marc Wetzels (ex-COEM), in muziekcentrum Kinky Star op het podium. Voor de tweede maal al. Geen kwaad woord over de eerste artiest maar het bleek een prima last minute wissel.

Wetzels werkte zich met zijn soloproject twee jaar geleden op een originele manier in het nieuws. Om de opnames van zijn cd te kunnen financieren, verkocht Wetzels via ebay 100 dagen van zijn tijd aan al wie daar – per dag – een € 100 veil voor had. Voor dat bedrag ontving iedere ‘klant’ een cd’tje met een speciaal voor hem/haar gecomponeerd nummer. De beste 12 nummers belandden finaal op de cd Boyshouting & the shareholders of his thoughts (2010, Share Hold Your Records). Een even simpele als geniale formule waarop hij binnen 20 jaar ongetwijfeld nóg aangesproken zal worden.

Boyshouting Boyshouting

“Laat er ons een huiskamerconcert van maken” zei een manmoedige Wetzels bij aanvang aan de enkele toehoorders in Kinky Star. Tegen het einde van het concert zat de zaak wel goed vol maar spelen voor een publiek dat mondjesmaat komt binnendruppelen heet bezwaarlijk ideaal. Onze sympathieke man liet het – gelukkig maar – niet aan zijn hart komen en begon vol overgave aan zijn set. Het duurde wel even vooraleer hij ons kon meenemen naar zijn muzikale wereld; de weg ernaartoe is betrekkelijk kronkelig. Eens daar aangekomen, bleek het er best aangenaam.

Wetzels brengt verfijnde popmuziek, met oog voor (heel wat) detail in elkaar geknutseld. Voornaamste hulpstukken: gitaar, veel effectpedalen en de onvermijdelijke repeater. Je bent een onemanband of je bent het niet. Marc Wetzel verstaat in alle geval de kunst om onweerstaanbare grooves neer te zetten en die te koppelen aan mantra-achtige boodschappen die zijn songs soms een bezwerend accent meegeven.

Boyshouting Boyshouting

Musttravelelectric halfweg het concert illustreerde die aanpak nog het best. Een eindeloos terugkerend en sloganesk I must travel werd gekoppeld aan verschillende lagen gitaar die elkaar er om beurten stevig van langs gaven. Niettemin klonk ieder nummer anders. Variatie in overvloed. Wetzel heeft waarschijnlijk meer inspiratie en ideeën dan tijd om al die invallen te verwerken. Eén nummer – Daily drinker – herkenden we zelfs vaagweg van de radio (stubru). Waarom dat vermelden? Euh, dat gebeurt nogal zelden – daarmee.

Een onderhoudend optreden zonder uitschieters dat tegelijk geen enkel zwak moment kende. Goed opgebouwd, zonder overdreven ernst of flauwekul tussenin, waarbij ieder nummer je doet uitkijken naar wat het volgende te bieden heeft. Een bisnummer stond niet op het programma. Dat was ook niet nodig, het concert was ‘af’.

boyShouting, gezien in de KINKY STAR op zaterdag 24 september 2011

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.