RSS“Dien Europese titel, die kom naar ier, ‘k ga daar voor zorge”
Waren het Hundstage of was het Altweibensommer? Eén ding was zeker, een gloeiende namiddagzon voorspelde een zinderende avond.
Spanning in de nazomerlucht. Het kantoorzweet snel weggespoeld, repte ‘le tout Gand’ zich vrijdagavond naar deTopsporthal Blaarmeersen, waar de najaarseditie van Gents Boksgala plaatsvond. Een steeds groeiend en aan succes winnend initiatief, het dient gezegd.
Onder de gedreven aanpak van bokspromotor Claude Van den Heede heeft de bokssport naam en faam gemaakt. In een tiental jaar is het aangezicht van de Gentse boksmeeting volledig veranderd. Waar we jaren geleden in de Golden Gloves bokszaal op charmant rommelige meetings, doordrongen van de geur van tijgerbalsem, mochten genieten van beginnende talenten, staan we nu op een hyperprofessioneel georganiseerd Boksgala dat oren en poten heeft: vuurwerk waar nodig, een m’as-tu-vu esplanade voor dames in pumps en kleedjes, een sportfestijn voor de boksliefhebber, én live-uitzending op sportkanalen.
Niet alleen het gala is volwassen geworden, maar de jonge talenten van weleer zijn flink meegegroeid, of ging het vice versa? Jongemannen als Sacha Engoyan en Jean-Pierre Bauwens Junior komen nu daadwerkelijk aankloppen bij de Europese en wereldtop. Alle uitdagers die te gast waren, werden dan ook, onder oorverdovende aanmoediging van de Gentse supporters, kundig gefileerd.
Dat werd al duidelijk in de vrouwenkamp waar Delphine Persoons er in de eerste ronde al voor zorgde dat de gemene bekkentrekkende piratesse uit Brixton op een-twee-drie haar kompas kwijt was en koudweg kopje onder ging in het Gentse sop.
Anderen werden gereduceerd tot bokszakachtige sparring partners (de verdienste van Ismael Abdul – gewonnen op punten – wiens tegenstander bokstechnisch geen wonder was maar wel beresterk). Of, met de glitterbroek op de hielen, terug naar Scandinavië gestuurd ( verdienste van Sacha Yengoyan, gewonnen op KO). Een olijke Sugar – ‘ik ben zot van A’ – Jackson liet ons mooi bokswerk en een fijne demonstratie van zijn kunnen zien, kwestie van opnieuw en met opgepoetst blazoen ten strijde te kunnen trekken. Hij won op punten.
En dan ten slotte – na een ‘kuchende’ minuut stilte van het respectvolle publiek, naar aanleiding van het tragisch overlijden van vader senior Bauwens – dook Jean-Pierre Bauwens verbeten de ring in en versloeg na héél hard bikkelen om punten de tweede in de Europese ranking van de lichtgewichten. Wat maakte dat Jean-Pierre Bauwens de boude woorden kon spreken: “dien Europesen titel, die kom naar ier, ‘k ga daar voor zorge …”
© 2011 GENTBLOGT VZW
Hoe kan men zo’n spectakel een “Gala” noemen?
Boksen is voor mij een zeeeeeer mooie sport.
Ik heb veel bewondering voor die sporters, die alle dagen zeer zwaar trainen.
Ben zoals altijd gaan kijken, en ja “gala” past hier bij.
sterke reportage Peter!
Een sidderend spannend verslag! Ik wens dat ik er ook was geweest. mmaar nu toch een beetje, danku Peter!