Tijdloze klasse

vrijdag 14 oktober 2011 13u31 | Wouter De Sutter | reageer
Trefwoorden: , .

Kort na het laatste fluitsignaal in Düsseldorf en de bijbehorende uitschakeling van de Duivels voor het komende EK, spoedden we ons dinsdagavond naar de Vlasmarkt. Om er de hoogst voorspelbare ontgoocheling weg te spoelen. En om Chris Brokaw aan het werk te zien in Muziekcentrum Kinky Star. Liefhebbers van het betere gitaarwerk in de nineties kennen de man nog van Codeine en Come. Twee grensverleggende bands die we ooit zelf nog aan het werk zagen. Veel te lang geleden intussen.

Brokaw is het prototype van de rusteloze, hyperactieve muzikant. Na het opdoeken van Come legde zich hij zich toe op de productie van instrumentale muziek, van post-rock over soundtracks tot muziek voor dansvoorstellingen. Hij depanneerde/assisteerde ook collega’s als Steve Wynn, Evan Dando (Lemonheads), Thurston Moore (Sonic Youth) en maakte voor een tijdje deel uit van bands als Karate, Pullman, The New year en vele andere.
Enkele jaren geleden nam hij met Dirtmusic, zijn meest recente band, een album op met de Malinese Touareg band Tamikrest. Tussen al die verschillende bedrijven door stampte hij een drietal jaar geleden ook een platenlabel (‘Capitan records’) uit de grond. Niet voor één gat te vangen dus. Conclusie: we wisten niet goed wat precies te verwachten dinsdagavond.

Wat Brokaw bracht, was uiteindelijk de eenvoud zelve: een akoestische set en een één uur durende bloemlezing uit eigen werk. Eenvoudiger aangekleed kon het podium onmogelijk zijn. Eén enkele microfoon, één amp en een stoel. Meer was het niet en moest het ook niet zijn. De veelzijdige singer-songwriter uit Boston vulde moeiteloos het podium met zijn warme stem die hij met akoestische gitaar begeleidde. Zelden het Kinky Starpubliek zo collectief stil weten zijn als dinsdag. Je kon een speld horen vallen.

De grote productiviteit die hij aan de dag legt, maakt dat hij soms wat verloren loopt in zijn eigen catalogus. “What would you like to hear?” vroeg hij tot tweemaal toe toen hij zich opmaakte voor de bisnummers. Gelukkig was er één moedige ziel in het publiek die niet met de mond vol tanden bleef staan. Zonder verpinken kreeg hij zijn verzoeknummer, Collisions (Jesus is a gringo), een track van de Dirtmusic CD. Na het tweede bisnummer was het finaal uit met de pret. Een fijn concert van een verrassend veelzijdig artiest. Dit was meer dan ok.

Chris Brokaw, gezien in Muziekcentrum Kinky Star op dinsdag 11 oktober 2011

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.