RSSLeaving Baghdad
Sommige verhalen kennen we enkel van op televisie of in de krantenkoppen. En dan bestaat het risico dat het je op de duur niks meer doet. Neem nu al die verhalen over de wreedheden onder Saddam Hussein. We weten het wel, maar halen meestal eens onze schouders op of denken dat ze er maar iets aan hadden moeten doen. Velen zijn gevlucht en vaak was dat niet meteen de oplossing van hun problemen. En net dat gegeven gebruikt regisseur Koutaiba Al-Janabi voor zijn debuutfilm.
We volgen Sadik. Hij was jarenlang de persoonlijke cameraman van de president. Hij maakte vrolijke filmpjes van verjaardagsfeestjes van de kinderen. Maar legde ook de executies vast. Een moeilijke situatie maar ergens ook wel comfortabel want de president vertrouwde hem. Op een dag veranderde dat en besloot hij te vluchten. Zijn vrouw was al in Londen, het was gewoon een kwestie om daar te geraken. Maar hij strandt in Boedapest. De geheime dienst zit hem op de hielen, zijn geld geraakt op en hij kent niemand in de stad.
Vooraf wou de regisseur weinig meer kwijt dan “kijk naar de film”. Uit het gesprek met de regisseur achteraf bleek het verhaal van de cameraman op de dunne grens tussen fictie en realiteit te zitten. De regisseur is zelf gevlucht op zijn zestiende en is vijftien jaar in Boedapest blijven plakken. Noodgedwongen want er was toen nog zoiets als het ijzeren gordijn, zoals een snuggere ziel in ons gezelschap terecht opmerkte. Hij heeft er filmschool gevolgd. Naar eigen zeggen was een dergelijke opdracht, persoonlijke cameraman van de president worden, zijn grootste nachtmerrie. Maar ook een eer die je niet zomaar afslaat.
Het verhaal werd gefilmd met personen die nog nooit geacteerd hebben, maar het verhaal, of beter de verhalen, wel kennen en zelf meegemaakt hebben. Ze kennen het gevoel van achtervolgd te worden, ze weten dat ze Irak moesten verlaten, … De film bevat elementen uit verschillende verhalen. Gent is het vierde festival waar de film getoond wordt en in december gaan ze ook naar Irak. Naar eigen zeggen wordt de film overal goed onthaald. In het Verenigd Koninkrijk loopt hij momenteel in de zalen en zijn er overal goede recensies. Het is niet moeilijk om dit te geloven want de film spreekt wel aan. Het verhaal kent nog een vreemde wending naar het einde. Je kan je goed inleven in de miserie van Sadik en je voelt echt hoe de paranoia bij momenten tastbaar wordt. De film is vooral een menselijk verhaal, geen relaas van de feiten.
Leaving Baghdad nog op dinsdag 18 oktober om 14.30 u. in de Domzaal in de Vooruit. Tickets € 7/6
© 2011 GENTBLOGT VZW