RSSVitas Guerulatis @ Kinky Star: het kan niet alle dagen feest zijn
Dinsdagavond stond Vitas Guerulaitis op het podium van muziekcentrum Kinky Star. De Brusselse band wel te verstaan. Niet de hoogblonde tennisgod van weleer.
Wie zijn kinderjaren sleet in de seventies kan zich nog vaagweg iets voorstellen bij de naam Guerulaitis. De New Yorker stond voor flitsend tennis en was ‘n tijdje absolute wereldtop. Naast de court vooral bekend als een vermakelijk fuifbeest. Hij kwam in 1994 nogal knullig door CO vergiftiging aan zijn eind. Maar we dwalen af.
Terug naar de Vlasmarkt. Op de planken geen New Yorkers maar wel drie Franse Brusselaars; Ismael Colombani op gitaar, Célia Jankowski op keyboards en David Costenaro op drums. Het trio debuteerde eerder dit jaar met een titelloze full cd. Uitgebracht op het ons volslagen onbekende ‘Cheap Satanism Records’. Niet meteen een licht verteerbaar schijfje doordrongen van catchy melodietjes uit la douce France. “Dadaist, psychedelic, kraut punk rock which turns your skull upside down” zo lazen we in de bio.
De onvoorwaardelijke voorliefde voor ‘het experiment’ werd meteen duidelijk toen het trio grommend en blaffend het podium in bezit nam. Aan de muzikale gekte die volgde op deze intro was echter kop noch staart te krijgen. Het ene nummer al meer door de mangel gehaald dan het andere. Het concept was waarschijnlijk dat er helemaal geen was.
Keiharde drumpartijen en vocale acrobatie vormden samen de rode draad doorheen de gehele playlist. Vraag ons niet waar het over ging. Tekstueel sprong het meestal niet verder dan: ‘oeh-ah-ah-oh’. ’t Kan ook ‘oh-oeh-oeh-ah’ geweest zijn. Redelijk vermoeiend aan het eind van een boeiende maar veel te lange werkdag.
Geen probleem met alle conventies overboord, integendeel. Maar als je volcontinu buiten de lijntjes wil kleuren, dan gaat het liefst ook nog ergens over. Om echt te boeien bijvoorbeeld. Deze frenetieke razernij werkte gewoonweg op de zenuwen. Te oordelen aan het snelgroeiende contingent rokers op de stoep tijdens het concert, was uw-reporter-ter-plaatse lang niet de enige die er zo over dacht.
Eens thuisgekomen bij wijze van antidotum nog even ‘The Hungry Saw’ van Tindersticks in de cd-speler geduwd. Een warmbloedige herfstplaat die bol staat van melodie en verrassende arrangementen. Boordevol subtiele songs die harder blijven plakken dan de inhoud van een king size tube Pattex. Dat deed deugd! Maar we dwalen af.
Vitas Guerulaitis @ Kinky Star, dinsdag 18 oktober 2011
© 2011 GENTBLOGT VZW